F-pupillen
|
21
zich in de kijker te spelen van AZ-scouts. Ieder in een ander team. Sam
en Keje kregen geen uitnodiging voor de volgende ronde, Mikey en
Justin wel. Sam snapte daar niks van. Hij speelde toch goed over? Dat
vinden Johan en Arnoud toch ook belangrijk? Ook verdedigend ingestelde
spelers als Keje werden afgewezen. Alleen jongetjes met een leuke actie
gaan door. Mikey dus. Terwijl Mikey een verdediger is! Tot Sams
verwarring moedigden Keje en Mikey tijdens Sams laatste wedstrijd niet
hem maar de tegenpartij hartstochtelijk aan. Anders zou hij het toernooi
winnen. Sam vond dit niet leuk.
KNVB-tip: heb geen haast met een jong kind
Onderschat F-pupillen niet, maar overschat ze ook niet.
Vaders kijken graag samen met hun zonen naar de Eredivisie
en de Champions League. Beiden denken vaak dat prof
voetbal het einddoel is. Heeft de zoon enige aanleg, krijgen
ouders plots haast. Hij moet naar een hoger team, een grotere
club of een BVO. Alleen dan kan hij de volgende stap maken.
Alles wat erin zit, moet er nú uit worden gehaald. Ze verliezen
uit het oog dat het kind zich moet kunnen ontwikkelen in een
veilige, vertrouwde omgeving. En dat de ‘beroepsopleiding’
tot profvoetballer tien, vijftien jaar duurt. Blijkt de stap te
groot, raken kind en ouder gefrustreerd en verliezen ze het
plezier in voetballen. Is het misschien beter als het kind zelf
op zoek gaat naar de eigen top? Die berg stapje voor stapje
beklimt? Mist het, als het de top met reuzenstappen bestormt,
het juiste perspectief?