27 / 272
F-pupillen
|
27
Jongens, eerst even de opstelling. Natuurlijk Justin op doel...’
‘Mag ik naar de wc?’, vraagt Dox.
‘Kun je het even ophouden?’
‘Nee.’
Sam zit naast Dox en kijkt de kleedkamer van Fortuna Wormerveer
rond. Dani, Thomas en Dox hebben weer eens geen aandacht voor het
praatje van de coach. Ze springen steeds op van de bank, willen al naar
buiten. Zij zijn altijd zo druk, vindt Sam. Ook Keje kan niet goed tegen het
lawaai. Keje wil luisteren naar zijn vader. Van hem leren. Keje is net een
spons. Zijn voorbeeld komt nauwelijks boven de hectiek uit.
‘... en tot slot Sam rechtsbuiten. Dani, zitten.’
De aandacht voor Johans opstelling is gering. Die is toch elke week het-
zelfde. Het team speelt in een 1-3-1-3-formatie. Richtlijn van de club. Twee
duidelijke linies van drie spelers – voor een goede bezetting over de
breedte van het veld. Plus één verbindingsspeler daartussen. De ver
dedigers zijn altijd dezelfde, de aanvallers en de verbindingsspeler ook.
Het wisselbeleid is de jongens ook bekend. De eerste helft wisselen de
verdedigers om de vijf minuten door, in de tweede helft de aanvallers.
Mikey is altijd eerste wissel. Dat doet Johan bewust. Mikey stond een jaar
geleden in de aanval, maar kwam daar niet tot zijn recht. Johan besprak
dit met zijn vader en vertelde dat hij Mikey wilde laten verdedigen. Die
was het daarmee eens. Mikey bleek een onpasseerbare verdediger. Hij
trapt nooit een bal blind weg, zoekt altijd ‘voetballend’ de oplossing. Een
ontwikkeling waar Johan best trots op is. Hij liet die speler winst boeken.
Er zijn ‘mindere’ verdedigers dan Mikey, maar Johan laat juist deze
anderen ‘in de basis’ beginnen. Eerste wissel Mikey snapt dat wel. Hij
doet er niet moeilijk over. Sam vindt Mikey ook een goede speler. Hij is
lekker fel en je kunt met hem goed samenspelen. En Mikey is ook aardig.
Met sommige andere spelers heeft Sam persoonlijk iets minder. Die zijn te
druk of juist te stil. Maar bijna allemaal kunnen ze goed voetballen. Dat is
toch het belangrijkste, vindt Sam.