114 / 698
١١٣
۱۸۸۳
ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﺪ ﻭﻟﻰ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﭼﻨﺪﻯ ﺩﻭﺍﻡ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻳﮏ ﺳﺎﻝ ﻭ ﺍﻧﺪﻯ
ﺑﺎ
ﻳﻮﺭﺵ ﻣﻼّﻳﺎﻥ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺟﺎﻫﻞ ﻭﻳﺮﺍﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪ
.
ﻋﻠﻤﺎﻯ ﻗﺸﺮﻯ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻴﺦ ﻓﻀﻞ
ﺍﻟﻠﻪ ﻧﻮﺭﻯ
ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﺍﻳﻦ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﺭﺍ ﮐﺎﺭ ﺑﺎﺑﻴﺎﻥ ﻭ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ، ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺷﺮﻉ ﻣﻰ
ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻋﻮﺍﻡ
ﺍﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﻭﺍﻧﻤﻮﺩ ﻣﻰ
ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﺪﻑ ﺍﻳﻦ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ ﺑﻪ ﺩﻳﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﺍﺳﺖ
.
٣٨
ﻟﺬﺍ ﺗﺎ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻗﺮﻥ ﻧﻮﺯ
ﺩﻫﻢ ﺟﺰ ﻣﺪﺍﺭﺳﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻨﺎﺯﻝ ﺧﺼﻮﺻﻰ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﻰ
ﺷﺪ
ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺩﻭﺍﻡ ﺑﻴﺎﻭﺭﺩ
.
٣٩
ﺁﻏﺎﺯ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﻨﻈّﻢ
ﺑﺎﻳﺪ ﺩﻫﮥ ﺍﻭﻝ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺩﺍﻧﺴﺖ
.
ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺪﺭﺳﮥ ﺗﺄﻳﻴﺪﻳﮥ ﺩﻭﺷﻴﺰﮔﺎﻥ ﻭﻃﻦ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﻳﻞ
۱۹۱۱
ﺗﻮﺳﻂ ﺧﺎﻧﻤﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻨﺎﻡ ﻣﻨﻴﺮﮤ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺳﭙﺲ ﺩﺭ ﻫ
ﻤﺎﻥ ﺳﺎﻝ
ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺩﺧﺘﺮﺍﻧﮥ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪ
ﮐﻢ.
ﮐﻢ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ
ﺩﺭ ﻧﻘﺎﻁ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﻣﺪﺍﺭﺳﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﺍﻋ
ـــــــــ
ﻢ ﺍﺯ ﺩﺧﺘ
ــــــــ
ﺮ ﻳﺎ ﭘ
ـــــــ
ـــــ ﺴﺮ ﺑ
ﻪ
ﻭﺟﻮﺩ
ﺁﻭﺭﻧﺪ، ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺩﺭ ﻣﺸ
ﻬـ
ﺪ، ﺳﻨﮕ
ـــــــــــــ
ﺴﺮ، ﺑﺸﺮﻭﻳﮥ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ،
ﺷﻬﻤﻴﺮﺯﺍﺩ، ﮐﺎ
ﺷﺎﻥ، ﺑﺎﺭﻓﺮﻭﺵ
( ﺑﺎﺑﻞ)
، ﻋﺮﺑﺨﻴﻞ ﻣﺎﺯﻧﺪﺭﺍﻥ، ﮐﻔﺸﮕﺮﮐﻼ ﻣﺎﺯﻧﺪﺭﺍﻥ، ﺗﺎﮐﺮ ﻣﺎﺯﻧﺪﺭﺍﻥ، ﮔﺮﮔﺎﻥ، ﻳﺰﺩ،
ﻫﻤﺪﺍﻥ، ﺁﺑﺎﺩﻩ، ﻧﻰ
ﺭﻳﺰ، ﻧﺠﻒ ﺁﺑﺎﺩ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﻭ ﺩﻩ
ﻫﺎ ﻣﺤﻞ ﺩﻳﮕﺮ
.
ﺭﻭﻳﻬﻤﺮﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ
ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ
۵۰
ﻣﺪﺭﺳﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻋﻢ ﺍﺯ ﺩﺧﺘﺮﺍﻧﻪ ﻭ ﻳﺎ ﭘﺴﺮﺍﻧﻪ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻭ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎﻯ
ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺸﻐﻮﻝ
ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﺪ
)
ﻣﺆﻣﻦ
۲۰۰۵ : ۴۶- ۲۲۰ (.
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﮐﻮﺷﺶ ﻣﻰ
ﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ﻣﻘﺮﺭﺍﺕ
ﻭ ﺑﺮﻧﺎﻣﮥ
ﺩﻭﻟﺘﻰ ﮐﺎﻣﻼً
ﺭﻋﺎﻳﺖ
ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﻬﻴﭽﻮﺟﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺣﺮﻓﻰ ﺑﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﻧﻴﺎﻳﺪ
.
ﺣﺘّﻰ
ﺩﺭ ﺁﻥ
ﻫﺎ ﺗﺎﮐﻴﺪ ﺑﺮ
ﺩﺭﺱ ﻋﺮﺑﻰ ﻭ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﻣﻌﻤﻮﻟﻰ ﺑﻮﺩ
.
ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻭ ﺍﺩﺍﻣﮥ ﮐﺎﺭ ﺁﺳﺎﻥ
ﻧﺒﻮﺩ ﻭ ﻣﺨﺎﻟﻔ
ﺖ
ﻫﺎﻯ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺗ
ﺄ
ﺳﻴﺴﺎﺕ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻰ
ﺑﺮﺍ . ﮔﺮﻓﺖ
ﻯ ﻣﺜﺎﻝ ﺩﺭ ﺳﻨﮕﺴﺮ
38
ﺷﻴﺦ ﻓﻀﻞ
ﺍﻟﻠﻪ ﻧﻮﺷﺖ
: »...
ﺍﺯ ﺑﺪﻭ ﺍﻓﺘﺘﺎﺡ ﺍﻳﻦ ﻣﺠﻠﺲ
]
ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮﺭﺍﻯ ﻣﻠﻰ
[
ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻻﻗﻴﺪ
ﻻﺍﺑﺎﻟﻰ ﻻﻣﺬﻫﺐ ﺍﺯ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺳﺎﺑﻘﴼ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻪ ﺑﺎﺑﻰ ﺑﻮﺩﻩ
ﺍﻧﺪ
...
ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﺣﺮﮐﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺣﺮﺝ
ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ
ﺍﻧﺪ
...
ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺁﻥ ﻗﻮﺍﻧﻴﻨﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻘﺘﻀﺎﻯ
۱۳۳۰
ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ
ﺑﺎ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﻭ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﻭ ﻣﻘﺘﻀﻴﺎﺕ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺳﺎﺧﺖ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﺍﺑﺎﺣﮥ ﻣﺴﮑﺮﺍﺕ، ﺍﺷﺎﻋﮥ
ﻓﺎﺣﺸﻪ
ﺧﺎﻧﻪ
ﻫﺎ ﻭ ﺍﻓ
ﺘﺘﺎﺡ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻧﺴﻮﺍﻥ ﻭ ﺩﺑﺴﺘﺎﻥ ﺩﻭﺷﻴﺰﮔﺎﻥ ﻭ ﺻﺮﻑ ﻭﺟﻮﻩ ﺭﻭﺿﻪ ﺧﻮﺍﻧﻰ ﻭ
ﻭﺟﻮﻩ ﺯﻳﺎﺭﺍﺕ ﻣَﺸﺎﻫﺪ ﻣﻘﺪّﺳﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﺠﺎﺕ ﻭ ﺩﺭ ﺗﺴﻮﻯ ﻃُﺮﻕ ﻭ ﺷﻮﺍﺭﻉ ﻭ ﺩﺭ ﺍﺣﺪﺍﺙ
ﺭﺍﻩ
ﻫﺎﻯ ﺁﻫﻦ
...«)
ﺭﺿﻮﺍﻧﻰ
۱۳۶۲ :۲۸ .(
39
ﺑﺮﺍﻯ ﺁﮔﺎﻫﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ ﺭﺷﺪﻳﻪ ﻭ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﺍﻭ ﻧﮏ
:)
ﺁﺟﻮﺩﺍﻧﻰ
۱۳۶۷ :
۲۶۲ - ۲۵۳ .(