One Hundred and Sixty Years

223 / 698

٢٢٢
ﭘﺲ ﺍﺯ ﺗﺜﺒﻴﺖ ﺷﺎﻩ ﺩﺭ ﻗﺪﺭﺕ، ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻧﺨﺴﺖ ﻭﺯﻳﺮﻯ ﺳﭙﻬﺒﺪ ﺯﺍﻫﺪﻯ، ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺖ
ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺴﺎﻟﮥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻄﺮﺡ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ [ ﺷﺎﻳﺪ ] ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺩﺳﺘﻤﺰﺩﻯ ﺑﺮﺍﻯ
ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻰ ﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﮐﻮﺩﺗﺎ ﺍﺯ ﺩﺭﺑﺎﺭ ﺧﻮﺍﺳﺘﺎﺭ ﺭﺍﻩ ﺣﻞ ﻧﻬﺎﺋﻰ ﺑﺮ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﺑﺮﺩﻥ
ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ . ﺷﺪ ﺁﺗﺶ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺁﺯﺍﺭﻯ ﮐﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺯﻳﺮ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍ
ﺭﺩ
ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺷﻌﻠﻪﻭﺭ ﻭ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺷﺎﻳﻌﮥ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺍﺷﻐﺎﻝ
ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﻣﺮﮐﺰ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺑﻬﺎﺋﻴ
ﺎﻥ
ﺗﻬﺮﺍﻥ ) ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ( ﻗﻮﺕ ﻳﺎﻓﺖ . ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻋﺼﺮ ﻋﺪﻩ
ﺍﻯ
ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻓﺪﺍﺋﻴﺎﻥ ﺍﺳﻼﻡ ﻭ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺩﺭ ﺟﻠﻮﻯ ﺩﺭ ﻭﺭﻭﺩﻯ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﮐﺮﺩﻩ
ﺻﻠﻮﺍﺕ ﻣﻰ
ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻧﺪ، ﺍﺫﺍﻥ ﻣﻰ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻭ ﻳﺎ ﻣﺰﺍﺣﻤﺖ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻥ ﺑﺎﻍ ﻣﻰ ﺷﺪﻧﺪ
ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ . ﺑﻌﻀﻰ ﺷﺐ ﻫﺎ ﺑﺮﻕ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﻗﻄﻊ ﻣﻰ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺩﺭ
ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺟﻠﺴﺎﺕ ﺍﺧﺘﻼﻝ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻣﻰ. ﺁﻭﺭﺩ
ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮ ﺿﻴﺢ ﺩﻫﻴﻢ ﮐﻪ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻧﻪ ﻋﺒﺎﺩﺗﮕﺎﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﻪ ﻳﮏ ﻣﮑﺎﻥ
ﻣﻘﺪﺱ ﺩﻳﻨﻰ . ﺑﻠﮑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻣﻮﺭ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺗﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ . ﻣﻨﺘﻬﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ
ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻋﻼﻗﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﮔﻨﺒﺪﻯ ﺯﻳﺒﺎ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻣﻌﻤﺎﺭﻯ ﺻﻔﻮﻯ
ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻰ ﺍﺻﻴﻞ ﻭ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻣﻌﻤﺎﺭﻯ ﺩﺭﻫﻤﻰ ﮐﻪ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﺷﻬﺮﻯ ﺯﺷﺖ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻰ ﺳﺎﺧﺖ ﻋﺮﺿﻪ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ . ﺟﺰ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﻫﻴﭻ ﻳﮏ ﺍﺯ
ﺑﻨﺎﻫﺎﻯ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﮔﻨﺒﺪ ﻧﺪﺍﺷﺖ .
ﻋﺎﻣﻞ ﺍﺻﻠﻰ ﺍﺷﻐﺎﻝ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻭﺍﻋﻆ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻣﺤﻤﺪ ﺗﻘﻰ
ﻓﻠﺴﻔﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺭﺩﻳﺒﻬﺸﺖ ۱۳۳۴ ﻣﺼﺎﺩﻑ ﺑﺎ ﻣﺎﻩ ﺭﻣﻀﺎﻥ ، ﺑﺎ ﺳﺨﻨﺮﺍﻧﻰ ﻫﺎﻳﻰ ﮐﻪ
ﻇﻬﺮﻫﺎ ﺍﺯ ﺭﺍﺩﻳﻮﻯ ﺩﻭﻟﺘﻰ ﭘﺨﺶ ﻣﻰ ﺷﺪ ﺯﻣﻴﻨﮥ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺳﺎﺧﺖ . ﻭﻯ ﺩﺭ
ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺧﻮﺩ ﻳﺎﺩﺁﻭﺭ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺳﺨﻨﺮﺍﻧﻰ ﻫﺎﻯ ﺍﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﺎ ﺗﻮﺍﻓﻖ ﻗﺒﻠﻰ ﺷﺎﻩ ﻭ
ﺁﻳﺖ
ﺍﻟﻠﻪ ﺑﺮﻭﺟﺮﺩﻯ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮔﺮﻓﺖ . ﺩﺭ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺭﻭﺯ ۱۹ ﺍﺭﺩﻳﺒﻬﺸﺖ ۱۳۳۴ ﺑﺎ
ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﺍﺗّ
ﻣﺤﺎﺩ
ﻠّﻰ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩ ﮔﻔﺖ :
ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﻣﺎﻩ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﭘﻴﺶ ﺁﻳﺪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻗﻢ ﻣﺸﺮّ ﻑ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ
ﺁﻳﺖ
ﺍﻟﻠﻪ ﺑﺮﻭﺟﺮﺩﻯ ﺭﺍ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﻠﻮﻝ ﺩﻳﺪﻡ ﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ » ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﻗﻀﻴﮥ ﻧﻔﺖ ﺣﻞ ﺷﺪﻩ ﻭ
ﺍﻯ ﮐﺎﺭ ﺗﻮﺩﻩ ﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺍﺗﻤﺎﻡ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻫﺎ ﻓﮑﺮﻯ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻗﺪ ﻋﻠﻢ
.« ﻧﻤﻮﺩ