248 / 698
٢۴٧
ﭘﺴﺖ ﻃﻴﻨﺖ ﮐﻪ ﺟﺰء ﺍﺷﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺑﻪ ﻋﻈﻴﻤﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺣﻤﻠﻪ
ﻭﺭ ﺷﺪﻩ ﻣﻮﻯ ﺳﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ
ﺑﺎ ﻗﺴﺎﻭﺕ ﻭ ﺑﻰ ﺷﺮﻣﻰ ﻣﻰ
ﮐﻨﺪ ﻭ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻣﻬﺎﺟﻤﻴﻦ ﺑﺎ ﻓﺮﻳﺎﺩ
ﻭ ﻫﻠﻬﻠﻪ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺭﮐﻴﮑﻰ
ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﻈﻠﻮﻣﻴﻦ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﻣﻰ
ﺭﺍﻧﺪﻩ
ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻗﻠﻢ ﺍﺯ ﺫﮐﺮﺵ ﺣﻴﺎ ﺩﺍﺭﺩ
.
۵ –
ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺷﻴﺦ ﻣﻴﺮﺯﺍﻯ ﺍﻳﺰﺩﻯ ﺷﻴﺦ ﻣﺴﻴﺢ
ﺍﻟﻠﻪ ﺫﺑﻴﺤﻰ ﺷﻴﺦ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻌﺪﻯ
ﻣﻌﺼﻮﻣﻰ ﻭ ﺩﺭ ﺭ
ﺃ
ﺱ ﺁﻥ
ﻫﺎ ﻋﺒﺪﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻪ ﺣﺎﺟﻰ ﺧﺎﻥ ﺷﺠﺎﻋﻰ
ﮐﻪ ﺍﺯ ﭘﻴﺸﻮﺍﻳﺎﻥ ﻭ
ﻣﺘﻔّ
ﺬﻳﻦ ﻣﺤﻞ
،
ﺍﻓﺮﺍﺩﻯ ﺩﺭ
ﺭﺍﻩ
ﺍﻃ ﻫﺎﻯ
ﺮﺍﻑ ﺣﺼﺎﺭ
ﻗﺮﺍﻭﻝ ﻣﻰ
ﺩﻫﻨﺪ
ﮐﻪ ﺍﺯ ﺧﺮﻭﺝ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ
ﻭ
ﺳﻔﺮﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﺸﻬﺪ
ﺑﺮﺍﻯ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﻭ ﺩﺍﺩﺭﺳﻰ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻯ ﮐﻨﻨﺪ
ﻫﻢ.
ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﻬﺪﻳﺪ
ﻣﻰ
ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻟﺐ ﺑﻪ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﺑﺎﺯ ﮐﻨﻨﺪ ﺟﺎﻥ ﻭ ﻣﺎﻝ ﻭ ﻧﺎﻣﻮﺱ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﺒﺎﺡ ﻭ ﺣﻼﻝ ﺍﻋﻼﻡ
.ﺷﻮﺩ ﻣﻰ
۶ –
ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﻣﺎﻣﻮﺭﻳﻦ ﮊﺍﻧﺪﺍﺭﻣﺮﻯ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺍﻗﺪﺍﻣﻰ
ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻰ
ﺁﻳﺪ ﺑﺮ
ﺟﺴﺎﺭﺕ ﺍﺷﺮﺍﺭ ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﻣﻰ
. ﺷﻮﺩ
ﺷﺐ
۱۴
ﺑﻬﻤﻦ
۱۳۳۴
ﺷﺨﺼﻰ ﺑﻨﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﺍﺳﺤﺎﻗﻰ ﺑﻪ
ﻣﻨﺰﻝ ﻋﻄﺎءﺍﻟﻠﻪ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻭ ﻓﺤﺎﺷﻰ ﺍﺯ ﻫﻤﺴﺮ ﺍﻭ ﺯﻳﻨﺖ ﺧﺎﻧﻢ ﻣﻰ
ﺧﻮﺍﻫﺪ
ﮐﻪ ﺟﺎﻯ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﺪ
.
ﻭﻗﺘﻰ ﻣﺸﺎﺭﺍﻟﻴﻬﺎ ﺍﺯ ﻣﺤﻞ ﺷﻮﻫﺮ ﺧﻮﺩ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺑﻰ
ﺍﻃﻼﻋﻰ ﻣﻰ
ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺣﺴﻦ ﺍﺳﺤﺎ
ﻗﻰ ﺑﺎ ﮔﺬﺍﺭﺩﻥ ﮐﺎﺭﺩ ﺑﺮ ﮔﻠﻮﻯ ﺯﻥ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﻭ ﺑﻰ
ﭘﻨﺎﻩ ﺑﻪ ﺍﻭ
ﺣﻤﻠﻪ
ﻭﺭ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺯﻥ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﻣﻰ
ﻧﻤﺎﻳﺪ
.
ﺻﺒﺢ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺯﻥ
ﺳﺘﻤﺪﻳﺪﻩ ﺑﻪ ﭘﺎﺳﮕﺎﻩ ﻣﻮﻗﺘﻰ ﺍﻧﺘﻈﺎﻣﻰ ﻭ ﺳﺮﺟﻮﺧﻪ ﻧﺎﺻﺮﻯ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﻣﻰ
ﺷﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﺍﻳﻦ
ﺷﮑﺎﻳﺖ ﺑﻰ ﺍﺛﺮ ﻣﻰ
. ﻣﺎﻧﺪ
ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺎﻩ ﺑﻬﻤﻦ ﺁﻥ ﺳﺎﻝ ﭼﻨﻴﻦ ﻭﻗﺎﻳﻌﻰ ﺗ
ﮑﺮﺍﺭ ﮔﺮﺩﻳﺪ
.
ﺑﺎ ﺁﻥ ﮐﻪ
ﭘﺲ ﺍﺯ ﻭﻗﻮﻉ ﺍﻳﻦ
ﺣﻮﺍﺩﺙ
ﭼﻨﺪ ﺗﻦ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺐ ﺍﺯ ﺑﻴﺮﺍﻫﻪ ﺑﻪ ﻣﺸﻬﺪ ﻭ ﮐﺎﺷﻤﺮ ﺭﺳﺎﻧﺪﻩ ﻭ
ﺍﻭﺿﺎﻉ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻃﻼﻉ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺭﺳﺎﻧﺪﻧﺪ
ﺍﻗﺪﺍﻣﻰ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭﻫﺎ
ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ
.
ﺗﺎ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﮐﺎﺭ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﮐﻞ ﮊﺍﻧﺪﺍﺭﻣﺮﻯ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ
ﺑﺎ
ﻣﺴﻠّ
ﻂ ﮔﺸﺘﻦ ﺩﻭﻟﺖ ﺑﻪ ﺍﻭﺿﺎﻉ
ﻧﻴﺰ ﺣﺼﺎﺭ
ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻳﺎﻓﺖ
.
١١٩
119
ﺑﺮﺍﻯ ﺁﮔﺎﻫﻰ ﺍﺯ ﺳﺘﻢ
ﻫﺎﻯ ﺟﺎﻧﮑﺎﻫﻰ ﮐﻪ ﺍ
ﺯ ﺁﻏﺎﺯ ﻧﻬﻀﺖ ﺑﺎﺑﻰ ﻭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺮ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺣﺼﺎﺭ
)
ﻭ ﻧﺎﻣﻖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻴﻢ ﻓﺮﺳﻨﮕﻰ ﺁﻥ ﻭﺍﻗﻊ ﺍﺳﺖ
(
ﺭﻓﺘﻪ ﺭﺟﻮﻉ ﮐﻨﻴﺪ ﺑﻪ
)
ﻓﺆﺍﺩﻯ ﺑﺸﺮﻭﺋﻰ
۲۰۰۷ :
۲۵۵-
۳۰۰ .(