440 / 698
۴٣٩
ﮐﻮﭼﮑﻰ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻣﻰ
ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﺳﺮﻃﺎﻥ ﻓﻮﺕ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﮔﺮﻣﺎﻯ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﺟﻨﺎﺯﮤ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺑﺮ
ﺭﻭﻯ ﺩﺳﺖ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﻣﺎﻧﺪ
ﺭﻭ .
ﺯﻫﺎﻯ ﻣﺘﻮﺍﻟﻰ ﭘﺪﺭ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﺸﺖ ﻭﺍﻧﺘﻰ ﺑﺎ ﻳﺦ
ﻣﻰ
ﭘﻮﺷﺎﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﺩﺍﺭﻯ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺩﺍﺭﺍﺕ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﻣﻰ
ﺭﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﻠﮑﻪ ﺟﻮﺍﺯ ﺩﻓﻦ ﺑﮕﻴﺮﺩ ﻭﻟﻰ
ﻣﻮﻓﻖ ﻧﻤﻰ
. ﺷﺪ
ﺗﺎ ﺁﻥ ﮐﻪ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﺷﺪ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺭﺍ ﺟﻠﻮﻯ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﺩﺍﺭﻯ ﺭﻫﺎ
ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ
.
ﻣﻮﺍﺭﺩﻯ ﮐﻪ ﺟﻨﺎﺯﻩ
ﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺎﻏﭽﻪ
ﻫﺎﻯ ﻣﻨﺎﺯﻝ ﻭ ﻳﺎ ﻣﺤﺮ
ﻣﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﮐﻮﻩ
ﻫﺎ ﻭ
ﺻﺤﺮﺍﻫﺎﻯ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺩﻓﻦ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻧﻴﺰ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ
.
ﺳﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﭼﻮﻥ ﺍﻳﻦ
ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺑﺎ ﺑﻬﺪﺍﺷﺖ ﺷﻬﺮ ﺳﺮ ﻭ ﮐﺎﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﻗﻄﻌﻪ ﺯﻣﻴﻨﻰ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ
ﻫﺎﻯ ﺭﺍﻩ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ
ﮐﻔﺮ ﺁﺑﺎﺩ ﻳﺎ ﻟﻌﻨﺖ
ﺁﺑﺎﺩ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻭ ﻣﺠﺎﻫﺪﻳﻦ ﺗﺨﺼﻴﺺ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ
ﺁﻧﺠﺎ ﺩﻓﻦ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ
.
ﺗﻴﺮ
ﺑﺎﺭﺍﻥ ﭘﻨﺞ ﺯﺍﺭﻉ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺩﺍﺭﺍﻥ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ
ﺩﺭ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ
۱۳۶۱ ]
۱۹۸۱ [
ﺑﺎ ﺗﻮﻃﺌﮥ ﻣﻼّﻳﺎﻥ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺑﺎ ﺗﺤﺮﻳﮑﺎﺕ ﺷﻴﺦ ﺭﺿﻰ
ﺍﻟﻠﻪ
ﺳﻌﺎﺩﺗﻰ، ﺩﺭ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺳﻰ ﻗﺮﻳﻪ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺗﺎ
ﺩﻳﻦ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﻔﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺳﻼﻡ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﻧﺪ
.
ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻓﺸﺎﺭﻫﺎ ﺟﻤﻌﻰ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍ
ﺯ ﻣﺰﺍﺭﻉ ﻭ
ﺧﺎﻧﻪ
ﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﻣﺘﻮﺍﺭﻯ ﺷﺪﻧﺪ، ﺑﺮﺧﻰ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻭ ﺑﺮﺧﻰ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻭ ﺯﻧﺪﺍﻧﻰ ﮔﺸﺘﻨﺪ
.
ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺯﻧﺪﺍﻧﻰ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﺯ
ﻋﺰﺕ :
ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻔﻴﻔﻰ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯ ، ﺑﻬﻤﻦ ﻋﻔﻴﻔﻰ ﺑﺮﺍﺩﺭ
ﮐﻮﭼﮏ ﺍﻭ،
)
ﻫﺮ ﺩﻭ ﺳﺎﮐﻦ ﺍﻓﻮﺱ ﺩﻫﻰ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ
(
، ﮔﺸﺘﺎﺳﺐ ﺛﺎﺑﺖ ﺭﺍﺳﺦ ﺍﺯ
) ﭼﮕﻦ
ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺎﺯﮔﻰ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺻﺎﺣﺐ ﻓﺮﺯﻧﺪﻯ
ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ
(
، ﻋﻄﺎءﺍﻟﻠﻪ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺍﺯ
ﻓﺮﻳﺪﻥ ﺩﺍﺭﺍﻯ
۷
ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻭ ﺍﺣﻤﺪ ﺭﺿﻮﺍﻧﻰ ﺳﺎﮐﻦ ﻓﺮﻳﺪﻥ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ
ﺍﻯ ﺑﺰﺭﮒ
. ﺩﺍﺷﺖ
ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣﺎﻩ
ﻫﺎ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺗﺤﺖ ﺷﮑﻨﺠﻪ
ﻫﺎﻯ ﺟﺴﻤﻰ ﻭ ﺭﻭﺣﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ
.
ﮔﺎﻩ ﺗﻬﺪﻳﺪ
ﺑﻪ ﻣﺮﮒ ﻣﻰ
ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻭﻋﺪﻩ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﻰ
ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﺳﻼﻡ ﺁﻭﺭﺩﻥ
ﺻﺎﺣﺐ ﭘﻮﻝ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ
ﻭ ﺁﺏ ﻣﻰ
. ﺷﻮﻧﺪ
ﻳﮏ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻧﻴﺎﻥ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ
ﺑﻪ ﺩﻫﺎﺕ
ﺧﻮﺩ ﺑﺮﮔﺮﺩﻧﺪ
.
ﻫﺪﻑ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻭ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﺭﺍﺩﮤ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ
ﺳﺴﺖ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ
.
ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﻣﻮﺛﺮ ﻧﻴﻔﺘﺎﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻣﺤﮑﻢ
ﺗﺮ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ، ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ
ﮐﺘﻤﺎﻥ ﻋﻘﻴﺪﮤ
ﺧﻮﺩ ﻧﺸﺪﻧﺪ
.
ﺳﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺐ
۱۱
ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ
۱۹۸۱
ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ