444 / 698
۴۴٣
ﺳﺆﺍﻻﺕ ﻣﻰ
. ﮐﺮﺩﻧﺪ
ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻣﺎ ﺭﺍ
ﻣﻰ
ﺑﺮﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﻧﮕﻔﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﮐﺠﺎ
.
ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﻰ
ﺭﺍﻧﻨﺪﮔﻰ ﺍﺗﻮﻣﻮﺑﻴﻞ ﺗﻮﻗﻒ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮐﺎﻣﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﮔﻮﺵ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺎﺥ
ﺑﺮﻧﺪ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﻣﻰ
.
ﻇﺎﻫﺮﴽ ﺍﻭ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭ ﭼﺸﻢ
ﺑﻨﺪ ﺧﻮﺩ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨﺪ
.
ﭘﺸﺖ ﮐﺎﺥ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﮔﻠﺨﺎﻧﻪ
ﺍﻯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﺎ ﺳﻠﻮﻝ
ﻫﺎﻯ
ﮐﻮﭼﮏ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧ
.ﺪ
)
ﺩﻳﺎﻧﺘﻰ ﻣﻤﻨﻮﻉ
۱۳۸۶ :۳۱(
ﮊﻳﻨﻮﺱ ﻣﺤﻤﻮﺩﻯ ﻭ ﻓﺮﻳﺪﮤ ﺻﻤﻴﻤﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻳﮏ ﺳﻠﻮﻝ ﻭ ﺟﺪﺍ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺟﺎ ﺩﺍﺩﻧﺪ
.
ﺑﺎﺯﭘﺮﺳﻰ
ﻫﺎﻯ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺟﺪﺍﮔﺎﻧﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻰ
. ﮔﺮﻓﺖ
ﺧﺎﻧﻢ ﺻﻤﻴﻤﻰ ﻣﻰ
ﻧﻮﻳﺴﺪ
:
ﮊﻳﻨﻮﺱ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺍﻃﺎﻕ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻭ ﭼﻬﺎﺭ ﻧﻔﺮ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻣﺤﻠّ
ﻰ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻦ
ﺑﺎﺯﺟﻮﺋﻰ ﮐﺮﺩﻧﺪ
.
ﺍﺯ ﭼﻬﺎ
ﺭ ﻧﻔﺮ، ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﻣﻌﻤّﻢ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﻳﮏ ﻧﻔﺮ ﻫﻢ ﻫﻤﺎﻥ
ﭘﺎﺳﺪﺍﺭﻯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﺁﻗﺎﻯ ﻣﺆﻣﻦ ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ
...
ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮤ ﻣﺠﻠﺲ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻫﻢ ﻳﮏ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ
ﺍﻯ ﺑﻮﺩ
.
ﺁﻧﻬﺎ ﻭﺍﺭﺩ
ﺍﻃﺎﻕ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻳﮏ ﺑﺎﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺑﺎﺯﺟﻮﺋﻰ ﻣﻦ ﭼﺸﻢ
ﺑﻨﺪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ
.
ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩﻧﺪ
ﺑﻪ ﺳﺆﺍﻝ
ﮐﺮﺩﻥ ﺍﺯ ﻣﻦ
.
ﮐﺴﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﺎﺯﺟﻮﺋﻰ ﻣﻰ
ﮐﺮﺩ ﮔﻔﺖ
:
ﺍﮔﺮ ﺩﺭﻭﻏﻰ
ﺑﮕﻮﺋﻰ، ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﻰ ﺑﮑﻨﻰ، ﻣﻰ
ﺑﺮﻳﻤﺖ ﺍﻭﻳﻦ
.
ﺁﻧﻬﺎ ﺟﻮﺍﺏ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺳﺆﺍﻝ
ﻫﺎ ﺭﺍ
ﻣﻰ
ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﻰ ﻣﻰ
ﮐﺮﺩﻡ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺗﺼﺤﻴﺢ ﻣﻰ
ﮐﺮﺩﻧﺪ
...
[ ﺩﻳﮕﺮ ]ﺩﺭ
ﺑﺎﺯﺟﻮﺋﻰ
ﻫﺎﻯ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ، ﭼﺸﻢ ﺑﻨﺪ ﻣﺮﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﻰ
ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺩﻳﻮﺍﺭ
ﻣﻰ
ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﻧﻤﻰ
ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﺑﺒﻴﻨﻢ ﮐﻪ ﭼﻪ ﮐﺴﻰ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺑﺎﺯﺟﻮﺋﻰ ﻣﻰ
. ﮐﺮﺩ
ﻳﮏ
ﺁﻗﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩ، ﻓﮑﺮ ﻧﻤﻰ
ﮐﻨﻢ ﭘﺎﺳﺪﺍﺭ ﺑﻮﺩ، ﻧﺪﻳﺪﻣﺶ
.
ﮐﺴﻰ ﮐﻪ ﺑﺎﺯﺟﻮﺋﻰ ﻣﻰ
ﮐﺮﺩ
ﺧﻴﻠﻰ ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺗﺶ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺍﺯ ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺕ ﻳﮏ ﭘﺎﺳﺪﺍﺭ ﻣﻌﻤﻮﻟﻰ ﺑﻮﺩ
.
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ
ﺑﺎﺯﺟﻮﺋﻰ
ﻫﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺍﺳﻢ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﻣﻰ
ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ
...
ﻡ ﻫﻨﮕﺎ
ﺑﺎﺯﭘﺮﺳﻰ ﻓﻬﻤﻴﺪﻡ ﮐﻪ ﺑﺎﺯﺟﻮ ﺍﺳﺎﻣﻰ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻣﺎ، ﻭﺿﻊ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮔﻰ ﻭ ﻧﺸﺎﻧﻰ
ﺧﺎﻧﻪ
ﻫﺎﻯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻰ
ﺩﺍﻧﺴﺖ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ﻣﺤﻴﻂ ﺑﺎﺯﺟﻮﺋﻰ،
ﭼﻴﺰﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻣﻰ
ﮔﻔﺘﻢ ﺍﻭ ﻣﺮﺍ ﺗﺼﺤﻴﺢ ﻣﻰ
ﮐﺮﺩ ﻭ ﻫﺸﺪﺍﺭ ﻣﻰ
ﺩﺍﺩ ﮐﻪ
ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺩﺭﻭﻍ ﻧﺪﻫﻢ
.
ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ، ﻳﮏ ﺯﻥ ﻭ ﻳﮏ ﻣﺮﺩ ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻕ
ﻫﺎﻯ ﺩ
ﻳﮕﺮ ﺯﻧﺪﺍﻧﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ
.
ﺁﻥ ﺯﻥ ﺭﺍ