Goriz Nakhasteh

219 / 294

218  زندان در ایران، جایی که نه خدا هست نه قانون
های ‌های بزرگ علیه پیروان افکار، ادیان و ایدئولوژی‌ان فرصت ایجاد جهنم��ش‌رسمی
دیگر را نیابند.
طلبان هزاران استدلال ‌ونت��ت، خش��ونت» اس��ر «عدم خش��زمانی که بحث بر س
گویند کافی است مخالفین ما ‌ها می‌می را توجیه کنند. آن��ونت رس��آورند تا خش‌می
عقایدشان را انکار و یا حتی آن را کتمان کنند!
تی خشونت چیست؟ و عدم خشونت کدام است؟ آیا باید مردم معترض را که ��راس
ده ��ند و با صبر و بردباری جفایی را که بر آنان تحمیل ش‌ان مصرا��در گرفتن حقوقش
کنند خشونت طلب دانست؟‌است، تحمل می
ها انسان در قرون وسطی ایراد گرفت که چرا در برابر ‌اگر چنین بود باید به میلیون
کلیسا ایستادند.
ر پا برجاست فرصت ��ت و تا عمر نوع بش��ها و مجادلات مذهبی را پایانی نیس‌بحث
جای ‌ود را در جای ��مندان خ‌ود دارد، و البته علاقه��ها هم وج‌رای این بحث ��ی ب��کاف
د، تاثیرات خود را بر زندگی افراد ��ها هرچه باش ‌این بحث‌ت. نتیجه�� زمین داراس‌کره
ت حقوق این افراد است که باید حفظ شود. باید ��گذارد. اما آنچه حائز اهمیت اس‌می
اهد رعایت عدالت در ��ان جلوگیری به عمل آید تا ش��از تعقیب افراد به دلیل عقایدش
جامعه باشیم و این امکان پذیر نیست جز با «استقلال قضایی».
اورم این رویا در ��ق «عدالت» و بر این ب��دارم: رویای تحق��تر ن��من یک رویا بیش
شود.‌کشوری که به من تعلق دارد جز با استقلال قضایی محقق نمی
خود بسیار دور و دست نیافتنی است. وقتی فعالان ‌اما استقلال قضایی نیز به نوبه
های دینی و قاچاقچیان مواد ‌سیاسی، فعالان مدنی، وکلا، معترضان انتخاباتی، اقلیت
اند، احیاء ‌»شوند که اصولا «غیرعلنی‌های انقلابی محاکمه می‌مخدر همگی در دادگاه
گیرد.‌عدالت و استقلال قضایی در چنین نظامی بسیار دور از دسترس قرار می
ر» که اتباع ��یایی حقوق بش��م. به «دادگاه آس��اندیش‌پس من به راه حلی دیگر می
کشورهای آسیایی بتوانند با مراجعه به آن دادگاه, از مظالم دستگاه قضایی نسبت به
ته مورد حمایت نهادی ��ان به طرزی شایس��خود جلوگیری به عمل آوردند و حقوقش
ای قرار گیرد.‌منطقه
ها به عنوان ‌ر توسط دولت��ت که ضرورت رعایت حقوق بش��در توجه به نیاز بالاس