Goriz Nakhasteh

231 / 294

230  زندان در ایران، جایی که نه خدا هست نه قانون
ت. حتی اجازه ندارم به مادرت، دختر دلبندم، ��تم از چاره کوتاه اس��در بندم و دس
در لحظات حساس تولدت تلفن بزنم، صدایتان را بشنوم و از سلامتیتان مطلع گردم،
دانم ‌رو شده است. نمی‌های مکررم برای تلفن همواره با مخالفت روبه‌ت��زیرا درخواس
چند روز پس از تولدت از آمدنت مطلع خواهم شد.
والاتی دائما ��د کنی و ببالی س��م هنگامی که قدم به جهان ما گذاری، رش ��دان‌می
رزمینی دیگر، ��ید: چرا من در س��ت را به خود فرا خواهد خواند و خواهی پرس��ذهن
دم؟ چرا مانند بسیاری از ��تگانم و عزیزانم متولد ش ��هایم، بس ‌ه��به دور از وطنم، ریش
کودکان در بدو تولدم مادر بزرگم، پدر بزرگم و بستگانم را در کنارم نداشتم؟
ت، عشق به نوع انسان، ��ق اس��ها درد عش‌گویم. همه این‌دلبندم، کودکم، به تو می
ات برای اعتقاد به «وحدت نوع انسان» و «صلح عمومی» ‌بهایی است که تو و خانواده
ت که برای خدمت به عالم انسانی فعال گشته است. ��پردازید. تاوان «اراده»ای اس‌می
گویم:‌ها کلماتی کلی و سخنانی مبهم است. پس برایت از جزئیات می‌میدانم این
ترین ‌ی از قدیمی��د.همدان یک��هر همدان متولد ش��در ش۱۳۶۰ ال��پدرت در س
ینا را در خود ��ت. همدان، ابن س��هرهای ایران و مهد فرهنگ و تمدن آریایی اس��ش
فه و پزشکان تاریخ جهان است. کسی که فرهنگ ��پرورده که یکی از بزرگترین فلاس
داند.‌و تمدن غرب به میزان بسیاری خود را وامدار او می
د و قدم به دبستان نهاد، مادر و پدرش به خاطر ��ش ساله ش��هنگامی که پدرت ش
تند. او به ��ده به زندان اوین در تهران منتقل گش ��تگیر ش��اعتقاد به دیانت بهایی دس
اش، یعنی عمه و عمویت هر هفته از ‌اله��ت س��اله و برادر هش��همراه خواهر چهار س
در و مادرش را در زندان اوین ��کرد تا در دو روز متوالی پ‌فر می��دان به تهران س��هم
ملاقات کند.
کی �� پدر بزرگ مادرت (یعنی پدر من) که پزش۱۳۶۳ ال��قبل از آن، یعنی در س
متعهد و عاشق نوع انسان بود، کسی که تمام لحظات حیاتش را وقف خدمت و درمان
های ‌اری دستگیر و زندانی شد و تحت شکنجه��بیماران و دردمندان نموده بود، در س
سخت قرار گرفت.
، من، مادر بزرگت در حالی که حسرت دیدنت، در آغوش ۱۳۹۲ ال��و امروز، در س
های ارتباط دارم، ‌یم��ات را از پس س‌ه ��نیدن صدای کودکان��یدنت و یا لااقل ش��کش
ششمین سالی است که در حبس تعصبات برخی از هموطنانم گرفتارم.