Goriz Nakhasteh

228 / 294

 227 امید کوکبی
ی که متهم به جاسوسی یا ارتباط با اجانب است اطمینان �� ود به کس��ش‌چگونه می
ترین بخش اسرار نظام دعوت کرده از او درخواست ‌ترین و سری ‌کرد و او را به محرمانه
های مکرر مسئولین امنیتی و اطلاعاتی و تحت فشار قرار دادن ‌؟ دعوت‌همکاری نمود
بز و وعده ��ان دادن در باغ س��ت متقاعد کردن من به همکاری و نش��ام جه‌واده��خان
گاه قبلی خودم �� همان دانش‌ای مختلف همچون آزادی و ادامه تحصیل در��ه‌حمایت
ی که تاکنون هیچ فعالیتی خارج از دانشگاه و ��تین تگزاس) برای کس��گاه آس��(دانش
محافل علمی دنیا نداشته و با عالم سیاست بیگانه است چه معنا و مفهومی را تداعی
؟‌ها چه هدفی نهفته است‌ها و فشار‌زنی‌کند؟ و در پشت این اتهام‌می
انی برای ��ی حاضر به همه گونه خدمت و جانفش��ر چه من به عنوان یک ایران��اگ
ورم هستم، لیکن بنده همیشه این استدلال و پاسخ را به بازجویان و نمایندگان ��کش
ام و هیچ ‌ته و دارم که: امروز که هیچ خطایی نکرده��اعزامی از نهادهای مختلف داش
شود و ‌های محرمانه نظام ندارم با من اینگونه رفتار می ‌اطلاعی از موضوعات و فعالیت
اند. در آینده اگر راضی به همکاری ‌ام را به واقع گروگان گرفته‌تمام زندگی و خانواده
شوم و به سبب آن از این اطلاعات و اسرار مطلع شوم با من چه رفتاری خواهد شد؟
و چه چیزی را برای حصول اطمینان و اعتمادشان از من به گروگان خواهند گرفت؟
جناب آقای لاریجانی،
تنها گناه من این بوده و هست که تحصیلاتم منحصر به فرد بوده و در ایران کسی در
این رشته تخصص و تحصیلات من را ندارد و از بد حادثه ظاهرا این تخصص شدیدا
مورد نیاز واقع شده است.
م و البته ��نویس‌ما نمی��گناهی خودم برای ش ‌ن مرقومه را جهت دفاع از بی��ا ای��ام
امیدی هم به شنیدن یا اهمیت دادن به آن ندارم، زیرا نه تنها به نامه اول من «که با
ترین توجهی نکردید و از آن ‌سختی توانستم از زندان برای شما ارسال کنم» کوچک
ها بر من گردید، بلکه دلیل نگارش این ‌نامه هم سوء تعبیر شد و موجب تشدید فشار
نامه، گلایه از مجموعه تحت امر شما و به خصوص دادگاه رسیدگی کننده به پرونده
طرفانه ‌ت، که حتی از نمایش و تصویرگری یک دادرسی به ظاهر قانونی و بی��من اس
اعتنایی ‌عاجز مانده و به وضوح و آشکارا به قوانین و مقررات و مصالح نظام و کشور بی
ت اقدام به تحقیر و تهدید من ��ه دادگاه با عصبانی��تر از آن اینکه در جلس‌رده و بد��ک