Goriz Nakhasteh

268 / 294

 267 مریم اکبری منفرد
آهنین زندان به انتظار بنشینند. بله تفریح و سرگرمی فرزندان ما مادران و پدران در
باشد. سهم من از مادر بودن در این ‌زنجیر به انتظار نشستن پشت درهای آهنین می
ساعت! آن هم وقتی در ۲ شود‌اعت است می��س ۷۲۰ ها تنها و فقط در ماه که‌ال��س
ی و اضطراب این را دارم که آیا برای بار ��ان مدام نگران��بوسمش ‌گیرم و می‌آغوش می
هایشان بزنم.‌های دیگری بر گونه‌دوم هم زمان خواهم داشت تا بوسه
ا کی باید این راه را ��ها پگاه عزیزم گفت مامان ما ت‌ی از ملاقات��ن اواخر در یک��ای
سال دیگر ۹ ،سال شد ۶ بیاییم تا آمدم چیزی بگویم سارای نازنینم گفت آبجی پگاه
ایم و تمام ‌شود و رو کرد به من و گفت در عوض ما کلی مستقل شده‌مانده تمام می
اش کردم و ‌م گرفتم و غرق در بوسه��دهیم. در آغوش‌هایمان را خودمان انجام می‌کار
خدا را شکر کردم.
ق به معصومیت تمام ��ق به عزیزانم، عش��پردازم تاوان عش‌ه که من امروز می��آنچ
ام است.‌کودکان، عشق به تمام زنان و دخترکان میهن
ا روزی گرم و بهاری در پیش ��ل دیگر چنین خواهد بود ولی م��دانم چند نس‌نمی
تی، ��ید. روزی که هیچ دس ��ما را در آغوش خواهم کش ��داریم، روزی گرم و بهاری ش
ای مادران و پدران را از فرزندانشان جدا نکند. به امید آن روز.‌هیچ دیواری، هیچ میله
مریم اکبری منفرد
زندان اوین
۹۴ مردادماه