Goriz Nakhasteh

69 / 294

68  زندان در ایران، جایی که نه خدا هست نه قانون
کنم که این بازداشت و رفتارهائی که ‌یافت، قرار گرفتم. با قاطعیت تمام عرض می‌می
بت به دفعات قبلی بازداشت من حادثه جدید و غیرقابل تصوری بود. ��د نس ��با من ش
پنج بار به اتهاماتی بسیار سنگین ١٣٥٠ تا سال ١٣٣٣ من در قبل از انقلاب از سال
ت و تحت بازجوئی و تحقیق قرار گرفتم و ��بازداش ٧٩ ال�� های س‌تر از اتهام بازجوئی
و چند بار در دادگاه ٦٩ ال��ط وزارت اطلاعات در س��بعد از انقلاب نیز یک بار توس
رکت در ��دادگاه انقلاب به خاطر ش ٣ عبه��و نیز ش ١٤١٠ و ١٤٠٨ عب��مطبوعات ش
س برلین تحت تعقیب و بازجوئی و تحقیق و اعلام اتهام قرار گرفتم، اما آنچه ��کنفران
ها ‌در این مرتبه بر من گذشت از نظر کیفیت رفتار، و اتهامات غیرقابل تصور و اهانت
گردانه هرگز با آن دفعات قابل قیاس نبود. نتیجه آن شد که نه فقط ‌و شگردهای روان
های عصبی شدم که کار به سی سی ‌وک��در این مدت، دو بار دچار بحران قلبی و ش
یو و... کشید. مغز و اعصاب من به کلی کارکرد و حالت طبیعی خود را از دست داد،
ال است تحت درمان عصبی ��به طوری که پس از آزادی تاکنون که نزدیک به یک س
به محاکمه کشیده شدم و با ٢٦ و بیماری افسردگی هستم. بالاخره در دادگاه شعبه
اساس و فاقد ‌بنیان و بی‌فقره اتهام بی ١١ کیفرخواستی مواجه گردیدم که در آن طی
اساسی که ‌د مجازات هم شده بود، اتهامات بی��تند قانونی درخواست اش��هرگونه مس
ها نیز اعدام بود.‌سال و حداکثر آن١٢ ها‌مجموع حداقل مجازات آن
مرداد ٢٨ ال حکومت کودتائی��س ٢٥ ن از بابت زحمات و مبارزاتی که در طی��م
ام از احدی انتظار پاداش و حتی قدردانی ندارم و ‌سال زندانی که کشیده١٢ کرده و
های بنده شاهد ‌های بعد از انقلاب نیز انتظار تقدیری ندارم ولی نوشته‌از بابت فعالیت
ر دلسوزی و احساس مسئولیت دینی و ��ت بر اینکه تا این تاریخ جز از س��صادقی اس
وطنی برای اصلاح و اقتدار واقعی و بقای کشور نبوده است.
سال و اعدام، برای فردی چون اینجانب هرگز ١٢ ادعای محکومیت و مجازات بین
ه مدافعات و ��جلس ٩ ن عدل و انصاف انطباق ندارد. ولی با این حال پس از��ا موازی��ب
پاسخ دادن به کلیه اتهامات و نیز اشاره به کیفیت تحقیقات و مستندات کیفرخواست
که تنها بر اقاریر متهم متکی بود، اقاریری که در شرایط حصر بسیار شدید و آنچنانی
ای بنده آرزوی اعدام ‌صفحه ٢٠٠٠ ماهه و ١٢ های‌اخذ شده بودند در هنگام بازجوئی
نویسم و ‌خواهید بنویسید و من هم می‌تم، و لذا به بازجویان گفتم هر چه می��را داش
نظیر در تاریخ پنجاه ساله‌رایط بازجوئی بی�از ش کنم تا مگر با اعدامم ‌امضا می
اخیر رها شوم.