222 / 515
i9 4
Første Bog. Niende Kap. Om Øster-Qvarteer.
nator, Integritatis Consiliarius, Adeo in teger, Sanctusque Mente &
Animo, U t non aliunde ipsa innocen tia Consilium peteret, Vir pror-
sus Singularis Omnibus, sed Paucis Notus. Sup e ran t enim in Eo,
quæ omnes adverteren t, M u lta quoque, quæ non nisi sedulo intro-
spicientibus & Bonis pa te ren t. Ch ristiana P ietate, innox ia in Regem
Fide & cand ida qu ad am ae p lane inu sita ta in omnes Benevolentia
máxime inno tu it; Qvibus V irtu tibu s vel ipsa inv id ia Jud ice adeo
excelluit, U t Pares agnosceres Paucos, Superiorem Neminem. Illud
vero rarissimum Accipe. Fu it u triusque Fo rtunæ V ictor ad Stupo-
rem indomitus, u t qvem nec b la n d a extulit, nec ab jecit irata, Vidi
mus G ratia, Opibus, Honoribus, in te r sui O rd in is Homines satis
Florentem. Nec h abu it P a tria unqvam qv icqvam modestius, indig-
na ta vinci Fo rtuna, qva P arte in Animos H om inum Máxime valere
solet, Versis Armis aliter V irum agg red itu r, Domesticis Malis, Morbis,
Ægritudinibus indignissime sed lente exhau rit. Indefessam Fortitu-
dinem obstupuisses, u t huic illustri de F o rtun a T rium pho præsens
interfuisse vel in medio Luctu gaudeam . P lu ra exspectas, u t referam?
Non Defectu, sed Copia Laboro. C h ristianum fuisse Cogita, Sed qva-
lem prisca habu it Religio, Dum A rtem nondum fecerat. Talem Finge
& M artinum Nostrum imaginaberis, N on F ic ta sed V era ac Simplici
C aritate Christianum . De cætero Pauca H a b e : N atus in Ju tia , ma-
lignantis Ævi Fætus Dissimillimus, Pessimi Op tim us, E t vel Parenti-
bus Melior, qvos non tam Opibus, qvam an tiqv a V irtu te & Fide
Clarissimos acceperat. Florum sub Oculis sánete educatus doctusque
post deposita in Patria Rud im en ta , u t ab Educa tione recentia, ita
futuri M artin i Præsagia, Mox in S ialland ia Perillustri Dno. D. Fri-
d e r ic o
R
e e t z
,
Viro Optimo Non Citius Notus qvam Acceptus, plus-
qvam sexenni Ministerio adeo se Probav it, u t to ta deinde Vita non
Alium Heros ille habere t Cariorem . H ab u it enim Martinus Noster
Hoc Singulare, U t qvo interius cognosceretur, hoc am aretu r altius.
Veræ V irtutis indicium , qvæ afficit semper, nunqvam satiat. Inde