39 / 56
39
R O E I
P R A E T
N O V E M B E R
2 0 1 6
Daar werden we allerhartelijkst verwelkomd door Koos en zijn vrouw Annie, hele
ouwe vrienden van Ger, die deze hele dag hadden uitgetrokken om ons het varen
op dat grote water te laten ervaren.
We begonnen met koffie en echte - nog warme - Limburgse vlaai. We smulden
ervan. Daarna brachten we met z’n allen de boten naar buiten, één werrie en één
C4. Koos ging in de ene boot als begeleider mee en Annie in de andere.
Tja, en even later voeren we dan daadwerkelijk op dat grote water.
Ik zat op boeg en omdat ik door ouderdom al aan de dove kant ben en de dis-
cussie tussen de rest derhalve toch niet kon volgen, liet ik m’n gedachten de vrije
loop en dacht aan het gedicht van Marsman met z’n mooie beginregels:
Denkend aan Holland
zie ik breede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan.
Het was heerlijk, het mooie weer, de wind, het water en daarbij de cadans en het
geluid van de riemen, die steeds weer dat water zoeken.
En niet te vergeten natuurlijk het samenzijn met elkaar, zo gezellig, zo warm en
vertrouwd.
Ik denk dat ik ook namens Lia, Anke, Wil, Akkelies en Jopie kan zeggen dat we
een fantastische dag hadden, met veel dank aan Ger en Annie en Koos uit Roer-
mond.
Leontien Weebers