![Show Menu](styles/mobile-menu.png)
![Page Background](./../common/page-substrates/page0043.jpg)
43
R O E I
P R A E T
N O V E M B E R
2 0 1 6
Instappen maar... eerst een stuk bochtenwerk door het groene landschap, waar
aan de overzijde kinderen in bootjes peddelend voorbijkwamen. Het was voor ons
even oefenen hoe we het beste konden wisselen in de boot. Maar we hielden het
aardig recht.
De koeien begroetten ons vriendelijk en we genoten van het landschap. Het was
niet erg dat de terugweg hetzelfde was als de heenweg, want we ontdekten toch
steeds weer nieuwe dingen. Eerst passeerden we wat kleinere bruggen, daarna
bredere bruggen en gingen we weer richting stad. Nu even de juiste doorgang
vinden. Het leek alsof de terugweg sneller ging... maar dat lijkt een algemene
ervaring te zijn.
Hier weer een heel ander uitzicht van de stad met stijlvolle oude huizen en
bouwwerken en dan weer bouw van jongere datum.
Er waren ook veel woonboten en kleinere bootjes, die er soms verlaten bij lagen.
Het laatste stuk was rechtdoor op de Rijnse Vaart. We passeerden een reiger die
op het dak de wacht hield en bekeken met aandacht het fraaie ronde metselwerk
van de watertoren.
We waren sneller weer bij de vereniging dan we dachten. Karretjes bleken niet
aanwezig te zijn dus dat werd sjouwen met een wherry. Voor de tweede wherry
hebben we enkele jongemannen van de vereniging aan het werk gezet.
Het was blijkbaar introductie voor de jeugd en we werden via het clubhuis naar
buiten geleid door een haag jonge enthousiaste roeiers.
Toen weer huiswaarts. Het was een heerlijke dag.
Anke Olislaegers