باب و تجدد

" ﮐﻦ ﻟﻠہ و ﻟﺨﻠﻘﮫ ﺑﻤﺜﻞ ﻣﺎﮐﺎن ﷲ ﻟﻨﻔﺴﮫ و ﻟﺨﻠ ﻘﮫ. ﻓﮑﻤﺎ ان ﷲ ﺧﻠﻘﮏ ﻻ ﻣﻦ ﺷﯿﺊ ﻓﺎﻧﺖ ﻓﺎﻋﺒﺪه ﺧﺎﻟﺼﺎً ﻣﺨﻠﺼﺎً ﻟﻮﺟﮭﮫ ﺑﺪون طﻠﺐ اﻟﺜﻮاب و اﻟﺨﻮف ﻣﻦ اﻟﻌِﻘﺎب. و ﮐﺬﻟﮏ ﻓﯽ ﮐﻞ اﻟﺸﺌﻮن و اﻟﺪﻻﻻت. وان ﻓﺘﺤﺖ ﻋﻠﯽ ﻗﻠﺒﮏ ذﻟﮏ اﻟﺒﺎب ﻟَﺘﺨﻠّﻖ ﺑﺎﺧﻼق اﻟﺮﺣﻤﻦ ﻓﺎن ظﻠﻤﻮک اﻟﮑﻞ اﻧﺖ ﺗﻌﻔﻮ ﻋﻨﮭﻢ و ﺗﺤﺴﻦ اﻟﯿﮭﻢ ﮐﻤﺎ انّ اﻟﺬﯾﻦ ﮐﻔﺮوا ﺑﺎﻟﻠہ اﻧّﮫ ﺳ ﺒﺤﺎﻧﮫ ﯾﺮزﻗﮭﻢ ﺑﻔﻀﻠﮫ. و ﮐﺬﻟﮏ اﻧﺖ ﻓﺎﺑﺴﻂ اﻟﻘﺎﻋﺪه ﻓﯽ ﮐﻞ اﻟﺪﻻﻻت و اﻟﻌﻼﻣﺎت. " )ﻓﯽ اﻟﺴﻠﻮک(

در ﺑﯿﺎن ﺑﺎﻻ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺑﺴﯿﺎرﻣﮭﻤﯽ ﻣﻄﺮح ﺷﺪه اﺳﺖ. اوّﻻً اﯾﻦ ﻗﺎﻋﺪهء اﺧﻼﻗﯽ ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ ھﻤﺎﻧﻨﺪ ﺧﺪا رﻓﺘﺎر ﮐﺮد و ﺑﮫ ھﻤﮫ ﺑﺪون ﺗﻮﻗﻊ ﭘﺎداش و ﺑﺪون ﺗﻮﺟﮫ ﺑﮫ ﻣﻨﺎﻓﻊ و اﻏﺮاض ﺷﺨﺼﯽ ﻣﺤﺒﺖ و ﮐﻤﮏ ﮐﺮد اﺻﻞ ﮐﻠﯽ و ﻓﺎﺋﻖ درھﻤﮫ ﺷﺌﻮن زﻧﺪﮔﯽ ﻓﺮد ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﮫ ھﻤﯿﻦ ﺟﮭﺖ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﭘﺲ ازذﮐﺮ اﯾﻦ ﻗﺎﻋﺪه اﺧﻼﻗﯽ از ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺧﻮد ﻣﯽ ﺧﻮاھﻨﺪ ﮐﮫ اﯾﻦ ﻗﺎﻋﺪه را ﺑﮫ ھﻤﮫء ﺟﻮاﻧﺐ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺴﻂ و ﮔﺴﺘﺮش دھﻨﺪ. اﻣّﺎ ﺑﮫ ﻋﻼوه ﻧﮑﺘﮫء ﺑﺴﯿﺎرﻟﻄﯿﻒ دﯾﮕﺮی ھﻢ در اﯾﻦ ﺑﯿﺎن ﻧﮭﻔﺘﮫ اﺳﺖ و آن اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ ﻣﻔﮭ ﻮم "ﻟﻠہ" ﺑﺎ ﻣﻔﮭﻮم "ﻟِﺨﻠﻘﮫ" ﭘﯿﻮﻧﺪ ﯾﺎﻓﺘﮫ و ﯾﮑﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﺑﮫ ﻋﺒﺎرت دﯾﮕﺮ ﻋﻤﻞ آدﻣﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫ ﺧﺎطﺮ ﺗﺤﻘﻖ رﺿﺎی ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ اﻣّﺎ از ﻧﻈﺮ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب اﯾﻦ اﻣﺮ از طﺮﯾﻖ ﻓﺮار از ﺟﺎﻣﻌﮫ و ﺗﺎرﯾﺦ ﺻﻮرت ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮد ﺑﻠﮑﮫ ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ ﺗﺤﻘﻖ رﺿﺎی ﺧﺪا ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺗﺤﻘﻖ رﺿﺎی ﺧﻠﻖ ﺧﺪاﺳﺖ. از اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﮫ ﻣﻔﮭﻮم ﻟﻠہ ﺑﮫ

ﺻﻮرت ﺿﺮورت ﺣﺼﻮل رﺿﺎی ھﻤﮫء ھﺴﺘﯽ ظﺎھﺮ ﻣﯽ ﮔﺮدد. درواﻗﻊ اﯾﻦ اﺛﺮﺣﻀﺮت ﺑﺎب )ﻓﯽ اﻟﺴﻠﻮک( ﺑﺤﺜﯽ در ﺧﺼﻮص ﺷﮑﻞ ھﺎی ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن رﺿﺎ اﺳﺖ و ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﯽ دھﻨﺪ ﮐﮫ رﺿﺎی ﺧﺪا از طﺮﯾﻖ ﻣﻔﮭﻮﻣﯽ ﭼﻨﺪ ﺟﺎﻧﺒﮫ و ھﻤﮕﺎﻧﯽ از رﺿﺎ ﻣﺘﺤﻘﻖ ﻣﯽ ﺷﻮد. ﺑﺪﯾﻦ ﺟﮭﺖ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺻﺤﺒﺖ از ﻣﺮاﺗﺐ و ﺟﻮاﻧﺐ ﮔﻮ ﻧﺎﮔﻮن رﺿﺎ ﻣﯽ ﺷﻮد. ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﻢ ﮐﮫ ﻓﺮھﻨﮓ ﺗﺠﺪّد راﺳﺘﯿﻦ ﮐﮫ درآﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﺎب طﺮﺣﯽ ﮐﻠﯽ ازآن اراﺋﮫ ﻣﯽ ﮔﺮدد ﻓﺮھﻨﮓ اﺟﺎﺑﺖ اﺳﺖ. ﺑﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﮫ اﺣﮑﺎم ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻣﺘﻮﺟﮫ ﮔﺮدﯾﻢ ﮐﮫ اﯾﻦ اﺣﮑﺎم ﻣﻌﻄﻮف ﺑﮫ رﻋﺎﯾﺖ آزادی و ﺣﺮﻣﺖ وﺣﻘﻮق اﻧﺴﺎن اﺳﺖ. ﺑﺤﺜﯽ ﻣﻔﺼﻞ دراﯾﻦ ﺧﺼﻮص ﻣﺴﺘﻠﺰم ﮐﺘ ﺎﺑﯽ ﻣﺴﺘﻘﻞّ اﺳﺖ. اﻣّﺎ ﺑﮫ ذﮐﺮﭼﻨﺪ ﻣﺜﺎل اﮐﺘﻔﺎء ﻣﯽ ﮔﺮدد. آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﺎب اﻧﺴﺎن را ﻋﺰﯾﺰ و ﻣﻘﺪس ﻣﯽ ﺷﻤﺎرد و ﻟﺬا ھﺮﭼﮫ ﮐﮫ ﺑﺎﻋﺚ ذﻟّﺖ و ﺧﻮاری ﯾﺎ ﺣﺰن و زﯾﺎن او ﺑﺸﻮد را ﻣﻤﻨﻮع ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ. ﺑﮫ ﺧﺎطﺮ ﺗﻘﺪس اﻧﺴﺎن ھﺎﺳﺖ ﮐﮫ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺗﻮﺑﮫ از ﮔﻨﺎه ﻧﺰد ھﯿﭻ اﻧﺴﺎﻧﯽ را ﺟﺎﺋﺰ ﻧﺪاﻧﺴﺘﮫ و ﻓﻘﻂ ﺗ ﻮﺑﮫ در ﺧﻠﻮت و در ﻧﺰد ﺧﺪا را ﺟﺎﺋﺰ ﻣﯽ داﻧﺪ ) ﺑﯿﺎن ﻓﺎرﺳﯽ ﺑﺎب 14 از واﺣﺪ ھﻔﺘﻢ(، ﺑﮫ ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﮫ ﺧﺎطﺮ رﻋﺎﯾﺖ ﻋﺰّت و ﺗﺴﺎوی اﻓﺮاد ﺻﻌﻮد ﺑﺮﻣﻨﺒﺮ را ﺣﺮام ﮐﺮده وﺳﻤﺒﻞ ھﺎی اﻓﺘﺨﺎر و ﺑﺮﺗﺮی را درھﻢ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ) ﺑﯿﺎن ﻓﺎرﺳﯽ ﺑﺎب 11 از واﺣﺪ ھﻔﺘﻢ(. ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺗﺎ ﺑﺪاﻧﺠﺎ اﯾﻦ اﺻﻞ را ﺟﺪی ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ ﮐﮫ ﺑﯿﺎن ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ ﺑﯿﺖ ﺧﺪا ﮐﮫ ﻣﺤﻞ طﻮاف اﺳﺖ در اﺻﻞ ﻗﻠﻮب اﻧﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ وﻟﺬا ﺣﮑﻢ ﺣﺞ را ھﻤﻮاره ﺳﻤﺒﻠﯽ از ﻟﺰوم اﺣﺘﺮام ﺑﮫ اﻧﺴﺎﻧﮭﺎ و ﻣﺤﺒﺖ و اﺑﺘﮭﺎج اﯾﺸﺎن ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ ) ﺑﯿﺎن ﻓﺎرﺳﯽ ﺑﺎب 16 از واﺣﺪ ﭼﮭﺎرم(. از اﯾﻦ رو ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻗﺘﻞ آدﻣﯽ و ورود ﺑﮫ ﺧﺎﻧﮫء ﮐﺴﯽ ﺑﺪون اﺟ ﺎزهء اورا ﺣﺮام ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ، اﯾﻨﮑﮫ آدﻣﯽ را ﻣﺠﺒﻮر ﺑﺮ ﺗﺮک ﺧﺎﻧﮫ ﯾﺎ ﻣﺤﻞ ﺧﻮد ﻧﻤﻮده ﯾﺎ آﻧﮑﮫ ﻋﻀﻮی از اﻋﻀﺎی ﺑﺪن اورا ﻗﻄﻊ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ و ﯾﺎ آﻧﮑﮫ ﺑﺎﻋﺚ ﺧﻮف او ﺑﺸﻮﻧﺪ را ﺣﺮام ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ. ﺑﯿﺎن ﻋﺮﺑﯽ اﺳﺘﮭﺰاء ﺑﮫ ﻣﺮدم را ﺣﺮام ﻓﺮﻣﻮده و ﺣﺘﯽ ﺟﺮﯾﻤﮫ ای ﺑﺮای ﭼﻨﯿﻦ ﻋﻤﻠﯽ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ. )ﺑﯿﺎ ن ﻋﺮﺑﯽ ﺑﺎب 3 از واﺣﺪ ﯾﺎزدھﻢ( ﺑﯿﺎن ﻋﺮﺑﯽ ﻟﺰوم رﻋﺎﯾﺖ ﻧﮭﺎﯾﺖ ﻋﺰت و اﺣﺘﺮام و ﻣﮭﻤﺎن ﻧﻮازی ﺑﮫ ﻣﮭﻤﺎن را ﺗﺄﮐﯿﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ) ﺑﺎب 19 از واﺣﺪ ﯾﺎزدھﻢ( . آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ھﺮﮔﻮﻧﮫ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺑﺪﻧﯽ ﺑﮫ ھﺮﮐﺲ را ﺣﺮام ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ)ﺑﯿﺎن ﻋﺮﺑﯽ ﺑﺎب 6 از واﺣﺪ دھﻢ( وﻏﻀﺐ و ﺧﺸﻢ را ﻗﺎطﻌﺎﻧﮫ ﻣﺮدود ﮐﺮده وﺣﺘﯽ ﺑﺤﺚ و اﺳﺘﺪﻻل را ھﻢ ﺻﺮﻓﺎً در ﻧﮭﺎﯾﺖ ﺣﯿﺎ و ﻣﺤﺒﺖ و ﻣﺪارا و ﻟﻄﺎﻓﺖ ﻣﺤﺒﻮب ﻣﯽ ﺷﻤﺎرد) ﺑﯿﺎن ﻋﺮﺑﯽ ﺑﺎب 6 از واﺣﺪ ﯾﺎزدھﻢ(. ﺑﮫ ﺧﺎطﺮ ھﻤﯿﻦ اﺻﻞ اﺣﺘﺮام ﺑﮫ اﻧﺴﺎن ھﺎﺳﺖ ﮐﮫ ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﺎب از ﻟﺰوم رﻋﺎﯾﺖ ﻧﻈﺎﻓﺖ و ﻟﻄﺎﻓﺖ و زﯾﺒﺎﺋﯽ در ھﻤﮫ ﺟﻮاﻧﺐ زﻧﺪﮔﯽ ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ واز اﺳﺘﻌﻤﺎل ﻋﻄ ﺮ وﮔﻼب ﺳﺘﺎﯾﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﺑﮫ ﺧﺎطﺮ آﻧﮑﮫ ﺳﻔﺮ درآن زﻣﺎن ﺑﺴﯿﺎر دﺷﻮاروﺳﺨﺖ ﺑﻮد ﺳﻔﺮ ﻏﯿﺮﺿﺮوری ﺑﺨﺼﻮص از طﺮﯾﻖ درﯾﺎ را ﻣﻨﻊ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ ﺗﺎ آﻧﮑﮫ ھﯿﭻ ﮐﺲ ﻣﺤﺰون ﻧﺸﻮد. ﺑﯿﺎن ﻋﺮﺑﯽ