100 / 698
٩٩
ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻭﺭﮤ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﮐﻮﺷﺶ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺑﺎﺳﻮﺍﺩ ﮐﺮﺩﻥ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﻭ ﭘﺴﺮﺍﻥ
ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺳﻮﺍﻯ ﮐﻼﺱ
ﻫﺎﻯ ﺩﺭﺱ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ
ﻫﺎ، ﻣﺪﺍﺭﺳﻰ ﺣﺘّﻰ ﮐﻮﭼﮏ ﻭ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ
ﻣﮑ
ﺘﺐ ﺩﺭ ﺩﻫﺎﺕ ﻭ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺩﺍﻳﺮ ﻧﻤﻮﺩ
.
ﮔﺰﺍﺭﺵ
ﻫﺎﻳﻰ ﮐﻪ ﺧﺎﺭﺟﻴﺎﻥ ﻣﻘﻴﻢ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ
ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ
ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﻧﻮﺷﺘﻪ
ﺍﻧﺪ
ﺑﺮ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻭﺿﻊ ﺯﻧﺎﻥ
ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﻭ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻋﻤﺪﮤ ﺁﻥ
ﺑﺎ ﻫﺎ
ﺯﻧﺎﻥ ﻏﻴﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺗ
ﺄ
ﮐﻴﺪ ﺩﺍﺭﺩ
.
ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻣﻴﺴﻴﻮﻧﺮﻫﺎﻯ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺁﻟﻤﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ
ﮐﺮﻳﺴﺘﻴﻦ ﮐﻮﺯﻝ
Christian Kozl
ﮐﻪ
ﺩﺭ ﺍﺭﻭﻣﻴﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻰ
ﮐﺮﺩﻩ ﻣﻰ
ﻧﻮﻳﺴﺪ
ﻫﺎ ﺑﺎﺑﻰ»:
ﺍﺭﺯﺵ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻭ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﻗﺎﺋﻠﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻴﺎﻥ ﺩﺧﺘﺮ ﻭ ﭘﺴﺮ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻧﺎﻥ
ﻳﮑﺴﺎﻥ ﺍﺳﺖ
: ﻣﺆﻣﻦ ) «
۲۰۰۳ ، ۲۸۸ .(
ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺗﺼﻮﺭ ﺭﻭﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﮐﻮﺷﺶ
ﻫﺎ ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﻰ
. ﺭﺳﻴﺪ
ﻓﺸﺎﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺳﻨّﺘﻰ
ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺑﺮ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻧﻮﭘﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﻯ
ﻳﻫﺎ
ﻰ ﮐﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﺩﺳـــــــﺖ
ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺑﻰ ﻋﻔﺘﻰ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻣﻰ
. ﺷﺪ
ﮐﻨﺖ ﺩﻭ ﮔﻮﺑﻴﻨﻮ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ
ﻫﺎﻯ
۱۸۵۵
ﺗﺎ
۱۸۵۸
ﺩﺭ ﺳﻔﺎﺭﺕ ﻓﺮﺍﻧﺴﻪ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﮐﺎﺭ ﻣﻰ
ﮐﺮﺩ ﻭ ﻳﮑﺒﺎﺭ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ
۱۸۶۲
ﺗﺎ
۱۸۶۳
ﺳﻤﺖ
ﮐﺎﺭﺩﺍﺭ ﺁﻥ ﺳﻔﺎﺭﺕ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺎﻝ
ﻫﺎ ﻣﻰ
ﻧﻮﻳﺴﺪ
:
ﻣﺴﻠﻤ ...
ﺎﻧﺎﻥ ﺑﺎﺑﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺘّﻬﻢ ﺑﻪ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺟﻠﺴﺎﺕ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻣﺨﻔﻰ ﻣﻰ
ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ
ﺁﻧﺠﺎ ﭼﺮﺍﻍ
ﻫﺎ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻣﻰ
ﺷﻮﺩ ﻭ ﻫﻤﻪ
ﮔﻮﻧﻪ ﺑﻰ ﻋﻔﺘﻰ ﻣﺠﺎﺯ ﺍﺳﺖ
...
٣١
: ﻣﺆﻣﻦ )
۲۰۰۳ ، ۲۸۸ (
ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ
ﻫﺎ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺯﻧﺎﻥ ﺷﻬﺮﻯ ﻧﺒﻮﺩ
.
ﺯﻧﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺩﻫﺎﺕ ﻭ ﻗﺼﺒﺎﺕ ﻧﻴﺰ ﭘﺎ
ﺑﻪ ﭘﺎﻯ ﻣﺮﺩﺍﻧﺸﺎﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺮﻗﻰ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻪ ﭘﺎ ﺧﺎﺳﺘﻨﺪ ﮐ
ﻪ ﻳﮏ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﻧﻘﻞ
: ﮐﻨﻴﻢ ﻣﻰ
ﺩﺭ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺍﺯ ﻣﻼّﻋﻠﻰ ﻣﺎﻫﻔﺮﻭﺯﮐﻰ
)
ﭘﺎﻭﺭﻗﻰ
۷ (
ﺩﻳﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﭘﻴﺸﺮﻭ ﻭ
ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﮐﺸﺘﻨﺪ
.
ﻫﻤﺴﺮ ﺍﻭ ﻋﻠﻮﻳﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﭘﺲ ﺍﺯ
ﻣﺪﺗﻰ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺩﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺧﺮﺩﺳﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺩﺭ
۲۸
ﺳﺎﻟﮕﻰ ﺑﻰ ﺷﻮﻫﺮ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪ
. ﺷﺪ
ﺍﻣﺎ ﺍﺯ
ﭘﺎ ﻧﻨﺸﺴﺖ ﻭ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺎﻫﻔﺮﻭﺯﮎ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ
ﺍﺻﻼﺣﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ
.
ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﺲ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻭ
31
ﭘﺲ ﺍﺯ ﻳﮏ ﻗﺮﻥ ﻭ ﻧ
ﻴﻢ ﮐﻪ ﻋﮑﺲ ﺍﻳﻦ ﺣﺮﻑ
ﻫﺎ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺛﺎﺑﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﻳﻦ ﺷﺎﻳﻌﺎﺕ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻤﺮﺩﻯ
ﻣﻼّﻳﺎﻥ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍﻳﺞ ﺍﺳﺖ
.