103 / 698
١٠٢
ﺩﻫﺎﺕ ﻣﺎﺯﻧﺪﺭﺍﻥ ﻣﻰ
ﺑﻴﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﻭ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﻭﺿﻊ ﺯﻧﺎﻥ
ﺳﻔﺮ ﻣﻰ
ﮐﺮﺩ،
ﺩﺭ ﺳﺎﻝ
۱۹۰۱
ﺑﻪ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﻭ ﻋﺸﻖ
ﺁﺑﺎﺩ ﺳﻔﺮ ﻧﻤﻮﺩ
.
ﻣﺪﺗﻰ ﺑﻪ ﻳﺰﺩ
ﺭﻓﺖ، ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﺁﺑ
ﺎﺩﻩ ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺩ، ﻣﺪﺗﻰ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﻭ
ﺯﻣﺎﻧﻰ
ﺩﺭ ﺭﺷﺖ ﺯﻳﺴﺖ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ
ﻫﺪﻓﺶ
ﺩﺭ ﻭﻫﻠﮥ ﻧﺨﺴﺖ
ﺑﻬﺒﻮﺩ ﻭﺿﻊ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻮﺩ
.
ﻭﻯ ﺩﺭ
ﺳﺎﻝ
۱۹۲۱
ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺖ
)
ﻣﺆﻣﻦ
۲۰۰۳ : ۲۸۹ .(
ﺑﻪ ﺩﺭﺳﺘﻰ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺍﺯ ﭼﻪ ﺯﻣﺎ
ﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻣﺪﺍﺭﺱ
ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ
ﺩﺭ .
ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻬﺮﺍﻥ، ﺗﻘﺮﻳﺒﴼ
ﺩﺭ ﺳﺎﻝ
۱۸۷۹
. ﻡ
ﻣﺪﺭﺳﮥ ﮐﻮﭼﮏ ﭘﺴﺮﺍﻧﻪ
ﺍﻯ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ
»
ﻣﮑﺘﺐ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺁﻗﺎ
ﺑﺎﺑﺎ ﻣﻌﻠﻢ
«
ﺩﺭ ﺳﺮﻗﺒﺮ ﺁﻗﺎ ﮐﻪ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻣﺤﻼّﺕ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩ
ﺗﺄﺳﻴﺲ
. ﺷﺪ
ﺍﻳﻦ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺩﺭ
ﺳﺎﻝ
۱۹۰۳
ﺑﻪ ﻣﺤﻠّ
ﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻣﺪﺭﺳﻪ
ﺍﻯ ﺑﺎ ﺭﻭﺵ ﻏﺮﺑﻰ ﺷﺪ ﻭ
ﻧﺎﻡ ﺁﻥ ﺑﻪ
ﺗﺮﺑﻴﺖ»
«
ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎﻓﺖ
.
ﻣﺪﺭﺳﮥ ﺩﺧﺘﺮﺍﻧﮥ
ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻴﺰ ﺗﻘﺮﻳﺒﴼ
ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﮐﻴﻔﻴﺖ ﺩﺭ
ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪ
.
ﻳﻌﻨﻰ ﺍﺑﺘﺪﺍ
ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ
ﻣﺪﺭﺳﮥ ﮐﻮﭼﮏ ﻏﻴﺮ ﺭﺳﻤﻰ ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ ﺳﺎﻝ
۱۸۹۹
. ﻡ
ﺁﻏﺎﺯ ﺑﻪ
. ﮐﺎﺭ ﮐﺮﺩ
ﺳﭙﺲ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﻳﻞ ﻣﺎﻩ ﻣﻪ
۱۹۱۱
. ﻡ
ﺑﺎ ﺭﺳﻤﴼ
ﻧﺎﻡ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺗﺮﺑﻴﺖ
ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﺑﺎ
۳۰
ﺷﺎﮔﺮﺩ
ﺩﻭﺭﮤ ﺟﺪﻳﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﻧﻤﻮﺩ
ﻭ
ﺧﻴﻠﻰ ﺯﻭﺩ
ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻥ ﺁﻥ
ﺑﻪ
. ﺻﺪﻫﺎ ﺭﺳﻴﺪ
ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺎﺭ ﻋﺪﻩ
ﺍﻯ ﺍﺯ ﺭﺟﺎﻝ ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺩﻭ
ﺍﻳﻦ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﻣﻰ
ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺳﻨّﺖ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ
ﻫﺎﻯ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻭﺳﻌﺖ ﻭ
ﺷﻬﺮﺕ ﮔﺮﻓﺖ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ
)
ﻣﺆﻣﻦ
۲۰۰۳ : ۲۸۹ ( .
ﺩﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻭ ﺩﻫﺎﺕ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﻴﺰ
ﻣﺪﺍﺭﺱ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﺗﺄﺳﻴﺲ
ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﺩﻫ
ﮥ
۱۹۳۰
. ﻡ
ﻫﻤﮥ ﺁﻥ
ﻫﺎ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺭﺿﺎﺷﺎﻩ
ﭘﻬﻠﻮﻯ ﺗﻌﻄﻴﻞ ﺷﺪ
.
ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﮐﻠّ
ﺯﻣﺎﻥ ﻰ ﺩﺭ
ﻗﺎﺟﺎﺭ
ﻳﻪ
ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ
ﻫﺎﻯ ﮐﻮﺗﺎﻫﻰ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ
ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻗﺪﺭﻯ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﻰ
ﺩﻳﺪ ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﺩﻳﻨﻰ، ﺑﻪ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﻭﺿﻊ ﺟﺎﻣﻌﻪ،
ﺑﺎﻻ ﺑﺮﺩﻥ ﺳﻄﺢ ﺳﻮﺍﺩ ﻭ ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺕ ﺍﻓﺮﺍﺩ، ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻣﺤﻴﻂ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻭ ﺗﺮﺑﻴﺖ
ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﻭ ﺑﺎﻧﻮﺍﻥ ﻣﻰ
ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺗﺎ ﮐﻰ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺗﻨﺪﺑﺎﺩ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﻭ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺗﻌﺼّﺒﺎﺕ ﻫﻤﮥ
ﺩﺳﺘﺎﻭﺭﺩﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻳﮏ ﺷﺒﻪ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺳﺎﺯﺩ
.
ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻳﻬﻮﺩﻳﺎﻥ ﻭ ﺯﺭﺩﺷﺘﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﻳﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﺳﻪ ﺩﻫﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻇﻬﻮﺭ ﺁﻳﻴﻦ ﺑﺎﺑﻰ ﻭ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﻳﻌﻨﻰ ﺍﺯ ﺍﻭﺍﻳﻞ ﺳﺎﻝ
۱۸۸۰
ﻣﻴﻼﺩﻯ ﮐﻪ
ﺑﺤﺒﻮﺣﮥ
ﺩﻭﺭﺍﻥ
ﺁﺯﺍﺭ ﻭ ﺳﺮﮐﻮﺏ ﺑﻬﺎ
ﺋﻴﺎﻥ
ﺑﻮﺩ
ﮔﺮﻭﻩ ،
ﭼﺸﻤﮕﻴﺮﻯ ﺍﺯ ﺯﺭﺩﺷﺘﻴﺎﻥ ﻭ