99 / 698
٩٨
ﺗﻨﺪ ﻭ ﺷﺪﻳﺪ ﺑﻪ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺳﺎﺧﺖ
.
)
ﻓﺆﺍﺩﻯ
۲۰۰۷ : ۲۴۸ - ۲۳۷ (
ﺟﺎﻣﻌﮥ
ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﮤ ﻗﺎﺟﺎﺭ
ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﻇﻠﻢ
ﻭ ﺳﺘﻤﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﮤ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﺑﺮ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ
ﻣﻰ
ﺭﻓﺖ،
ﮐﻮﺷﺶ ﺩﺭ
ﭘﻴﺶ ﺑﺮﺩﻥ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺴﻮﻯ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻭ ﺗﺮﻗﻰ
ﮐﻪ ﻫﺪﻑ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﺎﺭ ﺁﺳﺎﻧﻰ
ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﻰ
. ﺭﺳﻴﺪ
ﭼﻘﺪﺭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ
ﻫﺎ ﮐﻪ ﻣﺘﻼﺷﻰ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮐﻪ ﺟﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ
ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻧﺪ، ﻭ ﭼﻪ ﻣﺮﺩﻣﻰ ﮐﻪ ﺁﻭﺍﺭﮤ ﺻﺤﺮﺍ ﻭ ﺑﻴﺎﺑﺎ
ﻥ
ﻫﺎ ﮔﺸﺘﻨﺪ
.
ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ
ﺍﺯ
ﭘﺎﻯ ﻧﻨﺸﺴﺘﻨﺪ ﻭ
ﺳﺎﻝ
ﻫﺎﻯ
۱۸۶۰
ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠﻪ
،
ﺑﺎ ﻧﻴﺮﻭﺋﻰ ﺗﺎﺯﻩ
ﺑﺮﺍﻯ ،
ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻭ ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻭﺿﻊ ﺑﺎﻧﻮﺍﻥ ﻭ ﺑﺎﻻ ﺑﺮﺩﻥ ﺳﻄﺢ ﺑﺎﺳﻮﺍﺩﻯ ﺑﻪ
ﮐﻮﺷﺶ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ
.
ﺗﻮﺟﻬﻰ
ﺭﺍ
ﮐﻪ ﺑﻪ ﻭﺿﻊ ﺯﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺷﺪﻩ
ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ
ﺯﻣﻴﻨﮥ
ﻇﻬﻮﺭ ﺯﻧﻰ
ﻓﺮﻫﻴﺨﺘﻪ، ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪ
،
ﻭ ﻳﮑﺘﺎ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻳﺮﺍﻥ
،
ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻃﺎﻫﺮﻩ
ﻗﺮّﺓﺍﻟﻌﻴﻦ
)
۱۸۵۰ -
۱۸۱۷
، .(ﻡ
ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻣﻮﻣﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﺑﺎﺏ ﺑﻮﺩ
.
ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺲ ﺩﺭﺳﺶ ﮐﻪ ﺍﺯ
ﭘﺸﺖ ﭘﺮﺩﻩ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻣﻰ
ﮐﺮﺩ، ﺑﺎ ﺁﮔﺎﻫﻰ
ﻭ ﺩﺍﻧﺸﻰ ﺣﻴﺮﺕ
ﺍﻧﮕﻴﺰ ﺑﺎ
ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺑﻪ ﺑﺤﺚ ﻭ ﮔﻔﺘﮕﻮ
ﻣﻰ
ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ
.
ﺩﺭ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﻭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﺪﻫﻰ
ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺑﺎﺑﻰ ﺑﺎ ﺩﻳﮕﺮ ﺳﺮﺍﻥ ﺑﺎﺑﻴﻪ ﻫﻢ
ﺭﺍﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ
ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ
ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺷﻬﻴﺪ ﺷﺪ
.
ﻭﻯ ﺩﺭ ﻳﮏ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺷﺠﺎﻋﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﻗﺮﻳﻪ ﺑﺪﺷﺖ ﺩﺭ
ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺍﺯ ﺳﺮﺍﻥ ﺑﺎﺑﻰ ﭼﺎﺩﺭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﺯﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﮔﺸﻮﺩ
.
ﺩﺭ
ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﺗﺴﺎﻭﻯ ﺑﻴﻦ ﺣﻘﻮﻕ ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ ﺍﻋﻼﻡ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ، ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ
ﻣﻮﻗّﺖ
)
( ﺻﻴﻐﻪ، ﻣﺘﻌﻪ
ﻣﻨﻊ ﺷﺪﻩ، ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺯﻥ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﺷﺪﻩ، ﺳﻦ ﺑﻠﻮﻍ ﺯﻥ ﺩﺭ ﭘﺎﻧﺰﺩﻩ
ﺳﺎﻟﮕﻰ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ، ﺩﺭ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺗﻮﺍﻓﻖ ﺩﺧﺘﺮ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﺍﺻﻠﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ
ﻣﺨﺼﻮﺻﴼ
ﺑﺮ
ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻭ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺯﻧﺎﻥ ﺗﺎﮐﻴﺪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻯ ﮐﻪ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ
ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﺷﺮﻁ
ﺭﻫﺎ
ﻳﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ
ﺍﺯ
ﺯﻧﺠﻴﺮﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﺶ ﺑﺴﺘﻪ
ﺍﻧﺪ
ﺗﺴﺎﻭﻯ ﺣﻘﻮﻕ
ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﺑﺎﻟﻨﺘﻴﺠﻪ ﺩﺳﺘﺮﺳﻰ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ
ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻓﻀﺎﺋﻞ ﻭ ﮐﻤﺎﻻﺕ
. ﺩﺍﻧﺪ ﻣﻰ
٣٠
30
»
ﺗﺎ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺴﺎء
[ ﺯﻧﺎﻥ]
ﻣﺘﺴﺎﻭﻯ ﺑﺎ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺟﺎﻝ
ﻣﺮﺩﺍﻥ ]
[
ﺩﺭ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻓﻀﺎﺋﻞ ﻭ ﮐﻤﺎﻻﺕ ﻧﺸﻮﺩ
ﻓﻼﺡ ﻭ ﻧﺠﺎﺡ
]
ﺭﺳﺘﮕﺎﺭﻯ، ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ
[
ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻭ ﺷﺎﻳﺪ ﻣﻤﺘﻨﻊ ﻭ ﻣﺤﺎﻝ
]
ﻏﻴﺮ ﻣﻤﮑﻦ
ﺍﺳﺖ[
«.
)
ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء
۱۹۲۱ ، ۲۹۱ (