148 / 698
١۴٧
ﺩﺭ
۱۲۵
ﺻﻔﺤﻪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﺸﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﺮﺭﺳﻰ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ
٥٧
.
ﺁﺷﻔﺘﮕﻰ
ﻫﺎ ﻭ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﮥ ﺍﻣﻮﺭ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﻗﺘﻞ ﻗﺎﺋﻢ ﻣﻘﺎﻡ ﻓﺮﺍﻫﺎﻧﻰ ﻭ
ﺣﮑﻴﻢ ﺍﺣﻤﺪ ﮔﻴﻼﻧﻰ ﻭ ﻏﻴﺮﻩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﺰﻭﻩ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﺯ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺑﺤﺚ ﻣﺎ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺳﺖ
ﻟﺬﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣ
ﺨﺘﺼﺮ ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺟﻌﻠﻴﺎﺗﺶ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﺎﺑﻰ ﻭ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﮐﺘﻔﺎ ﻣﻰ
. ﮐﻨﻴﻢ
ﺩﺭ ﻧﺴﺨﮥ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﻣﻰ
ﻧﻮﻳﺴﺪ ﺩﺭ ﮊﺍﻧﻮﻳﻪ
۱۸۳۸
ﻭﺍﺭﺩ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺷﺪﻩ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻝ
ﺍﻗﺎﻣﺖ ﻭ ﺗﺸﺮّ
ﻑ ﺑﻪ ﺍﺳﻼﻡ ﻭ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺩﻳﻦ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺎﺯ ﺑﻪ ﺭﻭﺳﻴﻪ
ﺑﺮﻣﻰ
ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻗﻮﻝ ﺧﻮ
ﺩ ﺩﺭ ﮊﻭﺋﻴﻪ
۱۸۳۸ )
ﻫﻔﺖ ﻣﺎﻩ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺳﻔﺮ ﺑﻪ ﺍﻳﺮﺍﻥ
(!
ﺑﻪ ﻗﺼﺮ
ﻳﻴﻼﻗﻰ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﻣﻰ
ﻳﺎﺑﺪ ﺗﺎ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﺮﺽ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ
.
ﺩﺭ ﭼﺎﭖ
ﺗ
ﻬﺮﺍﻥ
ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻭﺭﻭﺩ ﺭﺍ
۱۸۳۴
ﻧﮕﺎﺷﺘﻪ
ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﻓﺎﺻﻠﮥ ﺩﻭ ﺳﻔﺮ ﺭﺍ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻧﻤﺎﻳﺪ
.
ﺻﺮﻓﻨﻈﺮ ﺍﺯ
ﺍﻳﻨﮑﻪ ﭼﻪ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺑﻪ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ، ﺟﺰﻭﻩ ﺩﺭ
ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺍﺯ ﻣﺎﺟﺮﺍﻫﺎﻯ ﺩﺍﻟﮕﻮﺭﻭﮐﻰ
ﺧﻴﺎﻟﻰ ﺑﺎ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠﻪ ﻭ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻳﺤﻴﻰ ﺍﺯﻝ ﻭ ﻗﺘﻞ ﺣﮑﻴﻢ ﺍﺣﻤﺪ ﮔﻴﻼﻧﻰ ﻭ ﻗﺎﺋﻢ
ﻣﻘﺎﻡ ﺳﺨﻦ
ﻣﻰ
ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠﻪ ﻫﻔﺪﻩ ﺳﺎﻝ ﻭ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻳﺤﻴﻰ
ﺍﺯﻝ)
(
ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻝ ﺩﺍﺷﺘﻪ
. ﺍﻧﺪ
، ﺳﻮﺍﻯ ﺁﻥ
ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻥ
ﻗﺎﺋﻢ
ﻣﻘﺎﻡ ﻓﺮﺍﻫﺎﻧﻰ ﺑﺎ ﺗﻮﻃﺌﮥ ﺧﻮﺩ ﻣﻰ
ﺩﻫﺪ ﺑﻪ ﻫﻴﭽﻮﺟﻪ ﺑﺎ
ﺣ
ﻘﺎﻳﻖ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﻧﻤﻰ
ﺧﻮﺍﻧﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺩﺍﻟﮕﻮﺭﻭﮐﻰ ﺍﺻﻠﻰ ﮐﻪ ﺷﺨﺺ ﺍﻭﻝ ﺳﻔﺎﺭﺕ ﻭ ﺳﻔﻴﺮ
ﺭﻭﺱ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ
۱۸۴۶
. ﻡ
ﻳﻌﻨﻰ ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻗﺘﻞ ﻗﺎﺋﻢ
) ﻣﻘﺎﻡ
۱۸۳۶
.( ﻡ
ﺑﻪ ﺍﻳﺮﺍﻥ
ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ
.
ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﮥ ﺣﻀﻮﺭ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﮐﻼﺱ ﺩﺭﺱ ﺳﻴﺪ ﮐﺎﻇﻢ ﺭﺷﺘﻰ ﻭ ﺁﺷﻨﺎﺋﻰ ﺑﺎ ﻃﻠﺒﻪ
ﺍﻯ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ
ﺳﻴﺪ ﻋﻠﻰ ﻣﺤﻤﺪ
ﺑﺎﺏ]
[
ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﻣﻰ
ﻧﻮﻳﺴﺪ
:»
ﻧﺴﺒﺘﺎ ﺍﺯ ﺳﺎﻳﺮ ﻃﻠﺒﻪ
ﻫﺎﻳﻰ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ
ﻫﻢ
ﺩﺭﺱ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻣﺘﻤﻮّﻝ
ﺗﺮ ﻭ ﭘﺪﺭﺵ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﮐﺎﺳﺐ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺎﻫﻴﺎﻧﮥ ﺧﻮﺑﻰ ﺑﺮﺍﻳﺶ
ﻣﻰ
ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ
«.
ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺗﻤﺎﻡ ﺗﻮﺍﺭﻳﺦ ﻣﻮﺟﻮﺩ، ﺑﺎﺏ ﻫﻴﭽﮕﺎﻩ ﺩﺭ ﺳﻠﮏ ﻃﻠﺒﻪ
. ﻫﺎ ﻧﺒﻮﺩ
ﺩﺭ
ﺁﻏﺎﺯ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﺑﻪ ﻋﺘﺒﺎﺕ ﻋﺎﻟﻴﺎﺕ ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻓﻘﻂ ﻳﮏ ﺑﺎ
ﺭ ﺩﺭ
ﻣﺠﻠﺲ ﺩﺭﺱ ﺳﻴﺪ ﮐﺎﻇﻢ ﺭﺷﺘﻰ ﺣﻀﻮﺭ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻃﻠﺒﻪ ﺑﺎ ﮐﺴﻰ ﻫﻢ
ﺩﺭﺱ
ﻧ
. ﺪﮕﺮﺩﻳ
ﭘﺪﺭ ﺑﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﺳﻴﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺿﺎ، ﮐﻪ ﺍﺯ ﺗﺠّﺎﺭ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﺑﺘﺪﺍﻯ ﻃﻔﻮﻟﻴﺖ
ﺪ ﺳﻴّ
57
ﺑﺤﺜﻰ ﺩﺭ ﺭﺩّ ﻳﺎﺩﺩﺍﺷﺖ
ﻫﺎﻯ
ﻣﺠﻌﻮﻝ ﻣﻨﺘﺴﺐ ﺑﻪ ﮐﻴﻨﻴﺎﺯ ﺩﺍﻟﮕﻮﺭﮐﻰ، ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ ﺍﻣﺮﻯ،
ﻧﺸﺮ ﺍﻭﻝ
۱۳۲۴
ﺷﻤﺴﻰ، ﻧﺸﺮ ﺩﻭﻡ
۱۳۴۸
ﺷﻤﺴﻰ
.