298 / 698
٢٩٧
ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺍﻭ ﺳﻮء ﻗﺼﺪ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ
.
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ
ﺳﻮء ﻗﺼﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ
ﺗﻔﻨﮓ ﺳﺎﭼﻤﻪ
ﺍﻯ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺖ ﺯﺧﻤﻰ ﺳﻄﺤﻰ ﺑﺮ ﺷﺎﻩ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻣﺪ
.
ﮐﻮﺷﺶ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ
ﺳﻮءﻗﺼﺪ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺷﺎﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﺳﺐ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺑﮑﺸﺪ ﻧﺎﻓﺮﺟﺎﻡ ﻣﺎﻧﺪ
.
ﺩﻭ ﺗﻦ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ
ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺳﻪ ﺗﻦ ﺩﻳﮕﺮ ﻓﺮﺍﺭ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ
.
ﺧﺒﺮ ﺳﻮء ﻗﺼﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺷﺎﻩ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ
ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ
ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ
.
ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﺷﻬﺮ ﻫﺠﻮﻡ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ، ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ
ﻫﺎﻯ ﺷﻬﺮ
ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪ، ﻣﻐﺎﺯﻩ
ﻫﺎ ﻭ ﺑﺎﺯﺍﺭﻫﺎ ﺗﻌﻄﻴﻞ ﮔﺮﺩﻳﺪ، ﻧﺎﻥ ﻭ ﺍﺭﺯﺍﻕ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﻰ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﻰ
ﺁﻣﺪ ﻭ
ﻭﺣﺸﺖ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ
ﺍﻯ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﺩﻭﻟﺖ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺖ
.
ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭ ﻭ ﻣﻼﺣﻈﮥ ﺯﺧﻢ
ﻣﺨﺘﺼﺮﻯ ﮐﻪ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭﺿﻊ ﺁﺷﻔﺘﮥ ﺩﺭﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﺍﻧ
ﺪﺭﻭﻥ ﺷﺎﻩ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ
ﺻﺪﺍﻯ ﺷﻴﻮﻥ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻣﻰ
ﺭﺳﻴﺪ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺩﺍﺩ
.
ﺑﺮﺍﻯ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻋﺎﺩﻯ
ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ
١١٠
ﺗﻴﺮ ﺗﻮﭖ ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺘﻰ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻠﻮﮐﺎﻧﻪ ﺷﻠﻴﮏ ﺷﺪ
.
ﺷﺎﻩ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺳﺮﺍﻥ
ﮐﺸﻮﺭ ﻭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻮﻥ ﺍﺯ ﻟﺸﮑﺮﻳﺎﻥ ﺳﺎﻥ ﺩﻳﺪ، ﺑﺎﺯﺍﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﭼﺮﺍﻏﺎﻧﻰ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ
ﻋﺎﺩﻯ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ
.
ﻭﻟﻰ ﺳﻮء
ﻗﺼﺪ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺷﺎﻩ ﺍﻣﺮ ﮐﻮﭼﮑﻰ ﻧﺒﻮﺩ ﻭ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﮐﻮﺷﺶ ﺑﺮﺍﻯ ﻳﺎﻓﺘﻦ
ﻋﺎﻣﻠﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﺟﻨﺎﻳﺖ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪ
.
ﺩﺭ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺑﻪ ﺗﺼﻮّﺭ ﺷﺎﻩ، ﺭﻗﺒﺎﻯ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﻗﺎﺟﺎﺭ
ﻋﺎﻣﻞ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ
.
ﺑﺎ ﺍﻋﺘﺮﺍﻓﻰ ﮐﻪ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﺪﻩ ﺯﻳﺮ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺷﺪ
ﮐﻪ ﻋﺎﻣﻠﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﺳﻮء ﻗﺼﺪ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ ﺍﺯ ﺑﺎﺑﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ
ﺍ
ﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻧﺘﻘﺎﻡ ﺍﺯ ﻗﺘﻞ
ﻣﻮﻻﻯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺎﺏ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ
.
ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ
ﺍﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮﻯ ﻫﻤﮥ
ﺑﺎﺑﻴﺎﻥ ﻭ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮔﺮﻓﺖ
.
ﮐﺸﻮﺭ ﺭﺍ ﺗﺐ ﺑﺎﺑﻰ
ﮐﺸﻰ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﻫﻤﮥ
ﻃﺒﻘﺎﺕ ﺑﺎ ﺗﻌﺼّﺐ ﻭ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﻓﻮﻕ
ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ
ﺍﻯ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺛﻮﺍﺏ ﺷﺮﮐﺖ ﻣﻰ
. ﺟﺴﺘﻨﺪ
ﺍﻳﻦ
ﻫ ﮐﺸﺘﻦ
ﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺯﺩﻥ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﻭ ﻳﺎ ﺣﻠﻖ
ﺁﻭﻳﺰ ﺍﺯ ﺩﺍﺭ ﺧﺘﻢ ﻧﻤﻰ
ﺷﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ
ﺷﮑﻨﺠﻪ
ﻫﺎﻳﻰ ﻏﻴﺮ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻭ ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩ
.
ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺑﺎﺑﻰ
ﮐُﺸﻰ ﺍﺯ ﻣﺤﺪﻭﺩﮤ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺧﺎﺭﺝ
ﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﺎﺑﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﻋﻢ ﺍﺯ ﻣﺮﺩ ﻳﺎ ﺯﻥ ﻭ ﮐﻮﺩﮎ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﮐﺎﻡ ﻣﺮﮔﻰ ﻓﺠﻴﻊ ﻭ
ﺟﺎﻧﮑﺎﻩ ﻓﺮﻭ ﺑﺮﺩ
.
ﺷﺮﺡ ﺍﻳﻦ ﺷﮑﻨﺠﻪ
ﻫﺎ
ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ
ﻫﺎﻯ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺭﻭﭘﺎ، ﻭ ﺩﺭ ﮔﺰﺍﺭﺵ
ﻫﺎﻯ ﺳﻔﺎﺭﺕ
ﻫﺎﻯ
ﺧﺎﺭﺟﻰ ﺑﻪ ﺩﻭﻟﺖ
ﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺣﮑﺎﻳﺘﻰ ﺟﺎﻧﮕﺬﺍﺯ ﺍﺯ ﻗﺴﺎﻭﺕ ﻭ
ﺳﻨﮕﺪﻟﻰ ﺑﺸﺮ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﻰ
. ﺩﻫﺪ
ﺍﻋﻀﺎﻯ ﺑﺪﻥ ﺑﺮﺧﻰ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﺭّﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﻰ
ﺑﺮﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ