271 / 290
en dat ze spelen op veld 3, aan de andere kant van het enorme sportpark.
ahmed blijft nog even met de bestuurder praten.
‘kun je dat alleen vinden, Walid?’
Walid knikt. zonder een blik te werpen op de plattegrond loopt hij linea
recta terug naar zijn medespelers, neemt ze mee de kleedkamer in. tien
minuten nog maar voor aanvang van de wedstrijd, bedenkt hij zich zorgelijk.
en we moeten alles nog doen! terwijl zijn vader Walids veters strikt, ziet hij
hoe anderen op hun dooie gemak hun trainingspakken uittrekken en nieuwe,
glanzende schoenen tevoorschijn toveren. behalve ayoub t. dan, want die
is zijn schoenen vergeten. Hij mag de oude van bilal lenen. Die is vandaag
namelijk het prijsdier met een paar spiksplinternieuwe nikes. limoengroen!
Heeft de voorzitter weer geregeld. iedereen moet ze even van dichtbij bekijken.
ayoub sallam haalt zijn zilveren ketting onder zijn shirt vandaan, drapeert de
hanger op zijn borst, twijfelt, stopt het er toch weer onder.
kort voor het eerste fluitsignaal stelt de D1 zich langs de zestienmeterlijn op
voor wat er nog mogelijk is aan een warming-up zonder bal. Het liefst neemt
ahmed hier een half uur de tijd voor, maar ja.
‘Walid, neem het over!’
Walid stapt uit de rij, start het eerste rondje. souhail wijst er op dat de
tegenstander al klaar staat.
‘souhail, ik wil je niet horen! alleen Walid!’