272 / 290
272
|
D-pupillen Intermezzo 3
Vandaag wordt Ahmeds opstelling zonder meer geaccepteerd.
‘Soufiane keeper, Ayoub Sallam linksback, Walid laatste man, Mohammed
Amin voorstopper, Bilal rechtsback, Pino rechtshalf, Souhail mid-mid, Ayoub E.
linkshalf, Annass linksbuiten, Ayoub T. spits en Ibrahim rechtsbuiten.’
Het binden van spelers aan al deze posities is vers twee. Achterin en op
het middenveld staat eigenlijk niemand zoals het volgens Ahmed moet. De
bas is snipverkouden, mist zijn vertrouwde keelvolume vandaag. Hij legt
maar wat meer frequentie in de aanwijzingen.
‘Aansluiten! Kom op!’
‘Bilal hier!’
‘Walid, niet met zijn allen naar voren!’
‘Bilal, kom nou!’
‘Ayoub Sallam! Achter je man blijven!’
‘Bilal! Wat zeg ik tegen jou?’
‘Mohammed Amin! Hou hem voor je, kom op!’
‘Bilal! Je hebt daar niks te zoeken! Naar achteren!’
‘Ibrahim! Waarom kom je steeds naar binnen? Je staat aan de buitenkant.’
Elke opmerking wordt beantwoord met een zwijgende blik. Toch is de
linkerspits van Kampong rechtsback Bilal steeds te snel af. Na vijf keer zijn
naam te hebben gehoord, begrijpt hij nog niet goed hoe hij zijn man moet
afstoppen. Heeft hij behoefte aan een betere uitleg? Ach, hij let eigenlijk
nooit op de aanwijzingen van de coach, zal hij desgevraagd na de wedstrijd
stoer beweren. Nooit? Nou, soms wel. Wanneer dan wel? Hij haalt zijn
schouders op.
Weer een gevaarlijke uitbraak van Kampong. Ahmed houdt de adem in.
Zelfs Walid haalt de boom van een spits niet meer bij. Net naast.
‘Walid! Héé!’
‘Bilal en Mohammed Amin! Ruilen van plek.’
De wedstrijd is vijf minuten oud en de eerste omzetting is een feit. Zo
betrokken als Ahmed is bij het bewaken van het gedrag van zijn spelers, zo
kien is hij ook op hun spel. Keerzijde van zijn controlezucht is dat hij soms in
een modus raakt waarin hij helemaal niets meer uit handen kan geven. Dan
is hij een Playstation-coach, beseft hij. Sommige spelers gunt hij geen ruimte
meer om zelf keuzes te maken. Maar wat moet hij anders? Als hij de achter
hoede laat aanrommelen, staat het zo 3-0. Dán heeft hij de poppen in zijn
team pas echt aan het dansen. Verliezen haalt niet altijd het mooiste in
sommige van zijn spelers boven.