عید رضوان و دیالکتیک وصال و فراق

1 / 8

1
ﻋﯿﺪ رﺿﻮان
و دﯾﺎﻟﮑﺘﯿﮏ وﺻﺎل و ﻓﺮاق
ﻧﺎدر ﺳﻌﯿﺪی
ﻋﯿﺪ رﺿﻮان ﺳﻠﻄﺎن اﻋﯿ ﺎد اﺳﺖ ﭼﺮا ﮐﮫ در روز اوّ ل رﺿﻮان ﮐ ﯿﮭﺎن و ﻓﺮھﻨﮓ ﺑﮫ ﻣﺮﺣﻠﮫ ﻧﻮﯾﻨﯽ ﻗﺪم
ﮔﺬارد. اﻣّ ﺎ ﺟﺰﺋﯿﺎت اﯾﻨﮑﮫ در اﯾﻦ روز دﻗﯿﻘﺎً ﭼﮫ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺣ ﺪّ ی در ﭘﺮده اﺑﮭﺎم ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﮫ
ﮐﻮﺗﺎه ﺑﮫ اﺳﺘﻨﺎد آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ ﻣﯽ ﮐﻮﺷﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ اﯾﻦ رﺧﺪاد ﺗﺎرﯾﺨﯽ و ﺗﺎرﯾﺦ ﺳﺎز ﺑﯿﺸﺘﺮ آﺷﻨﺎ ﺷﻮﯾﻢ.
ﺑﮭﺘﺮﯾﻦ زﻣﺎن
ﯾﮑﯽ از وﯾﮋﮔﯽ ھﺎی اوّ ﻟﯿﻦ روز رﺿﻮان اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ در دو اﺛﺮ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ آن را ﺑﻌﻨﻮان
واﻻﺗﺮﯾﻦ زﻣﺎن ﺗﻮﺻﯿﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. از اﯾﻦ دو اﺛﺮ ﯾﮑﯽ در ھﻤﺎن روز اوّ ل رﺿﻮان ﻧﺎزل ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺑﮭﺘﺮﯾﻦ
آﯾﻨﮫ ﺑﺮای درک ﺣﺎﻻت ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ و اﻓﮑﺎر اﯾﺸﺎن در آن روز اﺳﺖ. ا ﯾﻦ اﺛﺮ ﺳﻮرة اﻟﺼﺒﺮ اﺳﺖ ﮐﮫ در
ھﻤﺎن روز وﻟﯽ ﭘ ﯿﺶ از ﺗﺮک ﺑﻐﺪاد و ورود ﺑﮫ ﺑﺎغ ﻧﺠﯿﺒﯿﮫ ﻧﻮﺷﺘﮫ ﺷﺪه اﺳﺖ. در اواﺧﺮ اﯾﻦ اﺛﺮ ﺣﻀﺮت
ﺑﮭﺎءﷲ از اھﻤّ
ﯿّ
ﺖ واﻻی آن روز ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ. در آﻧﺠﺎ ل از وّ ا اﯾﻦ "ﺣﯿﻦ" ﺳﺘﺎﯾﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و آﻧﮕﺎه از اﯾﻦ
"ﺳ ﺎﻋﺖ" ﺗﺠﻠﯿﻞ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ و
ﺳﺮاﻧﺠﺎم
اﯾﻦ "ﯾﻮم" را ﺗﻘﺪﯾﺮ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ. اﻣّ ﺎ ﺟﺎﻟﺐ ﺗﻮﺟّ ﮫ اﺳﺖ ﮐﮫ آن ﺣﻀﺮت در
ﻟﻮح دﯾﮕﺮی ﮐﮫ ﺳﺎل ھﺎ ﺑﻌﺪ در ﯾﺎدآوری و ﺳﺘﺎﯾﺶ رو ز اوّ ل رﺿﻮان ﻧﺎزل ﺷﺪه اﺳﺖ ﺑﺎز اول از آن ﺣﯿﻦ و
ﺳﭙ ﺲ از آن ﺳﺎﻋﺖ و آﻧﮕﺎه از آن ﯾﻮم ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ. اﯾﻦ اﺛﺮ دوّ م ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺑﺤﺚ در ﺑﺎره وﻗﺎﯾﻊ آن روز اﺳﺖ
و ﻟﻮﺣﯽ ﻣﻔﺼّ ﻞ و ﺣﺪود ﭼﮭﺎرده ﺻﻔﺤﮫ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. در
اﯾﻦ
ﻟﻮح ﯾﻌﻨﯽ ﻟﻮح ﺷﻤﺲ اﻟﮑﻠﻤﺎت، ﺣﺪﯾﺚ ﻓﺮاقو وﺻﺎل
ﺑﺎزﮔﻮ ﻣﯽ. ﮔﺮدد
در ﺗﻮﺻﯿﻒ روز اوّ ل رﺿﻮان ﺑﻌﻨﻮان ﺣﯿﻦ و ﺳﺎﻋﺖ و روز اوّ ﻟﯿﻦ ﻣﻌﻨﺎﺋﯽ ﮐﮫ ﺑﮫ ذھﻦ ﻣﯽ آﯾﺪ ﺗﺮﺗﯿ ﺐ
زﻣﺎﻧﯽ اﯾﻦ ﺳﮫ واژه اﺳﺖ ﯾﻌﻨﯽ آﻧﮑﮫ از ﻟﺤﻈﮫ )ﺣﯿﻦ( آﻏﺎز ﺷﺪه و آﻧﮕﺎه ﺳﺎﻋﺖ ﺑﯿﺎن ﺷﺪه و ﺑﺎﻻﺧﺮه ﯾﻮم ﮐﮫ
ﺑﯿﺴﺖ و ﭼﮭﺎر ﺳﺎﻋﺖ اﺳﺖ ﻣﻄﺮح ﺷﺪه اﺳﺖ. اﻣّ ﺎ ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ، ﻣﻨﻈﻮر ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ از اﯾﻦ ﺳﮫ واژه
ﺗﻮﺟّ ﮫ ﺑﮫ ﻣﻔﺎھﯿﻢ واﻻﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ اھﻤّ ﯿﺖ ﺗﺎرﯾﺨﯽ آن روز را ﺧﺎطﺮ ﻧﺸﺎن ﻣﯽﮐﻨﺪ. ھﺮ ﺳﮫ واژه واژه ﻧﯽ آ ھﺎﯾﯽ ﻗﺮ
اﺳﺖ و ھﻤﮕﯽ از زﻣﺎﻧﯽ ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﮐﮫ در آن زﻣﺎن و اﺑﺪﯾﺖ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﭘﯿﻮﻧﺪ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﻨﺪ ﯾﻌﻨﯽ و " زﻣﺎن "
" ﻻزﻣﺎن " و ھﻤﯿﻨﻈﻮر " ﻻﻣﮑﺎن "و " ﻣﮑﺎن " ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻣﻤﺰوج ﻣﯽ ﮔﺮدﻧﺪ. ﻣﺮاد از ﺣﯿﻦ ، زﻣﺎن ظﮭﻮر "ﻧﺒﺎء"
ﺧﺪاﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﮕﻔﺘﮫ ﻗﺮ آ " ن در ﺑﻌﺪ ﺣﯿﻦ " ﻣﺮدم از ﻧﺒﺎء ﺧﺪا آﮔﺎه ﻣﯽ ﮔﺮدﻧﺪ.
اﯾﻦ
"ﺣﯿﻦ" ھﻨﮕﺎم ظﮭﻮر اﺳﺖ ﮐﮫ
ﭘﯿﺶ از ﺧﺮوج از ﺑﻐﺪاد در اوّ ﻟﯿﻦ روز رﺿﻮان آﻏﺎز ﻣﯽﺷﻮد . در اﯾﻦ ﺻﻮرت ﺑﻌﺪ ﺣﯿﻦ ، ﺑﮫ ﻋﺒﺎرﺗﯽ زﻣﺎن
اﺳﺘﻘﺮار آن ﺣﻀﺮت در ﺑﺎغ ر ﺿﻮان و اظﮭﺎر اﻣﺮ ﻣﺒﺎرک ﮔﺮدد ﻣﯽ . اﻟﺒﺘﮫ ھﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﮫ ھﻤﮫ ﻣﯽ داﻧﯿﻢ در ﻋﯿﻦ
ﺣﺎل ﺑﺸﺎرت ﻗﺮ آ ﻧﯽ "ﺑﻌﺪ ﺣﯿﻦ" ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎی زﻣﺎن اظ ﮭ ﺎر اﻣﺮ ﺧﻔ ﯽ ﻣﺒﺎرک ﯾﻌﻨﯽ ﺳﺎل 1269 ﻧﯿﺰ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﭼ ﺮا
ﮐﮫ ﺣﯿﻦ در ﺣﺮوف اﺑﺠﺪ ﺑﺮاﺑﺮ 68 و در ﻧﺘﯿﺠﮫ ﺑﻌﺪ ﺣﯿﻦ ﺑﺮاﺑﺮ ﺳﺎل 69
ﻣﯽ
ﺷﻮد. اﻣّ ﺎ ﻣﺮدا از ﺳﺎﻋﺖ روز
ﻗﯿﺎﻣﺖ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﺎرھﺎ در ﻗﺮ آ ن ﺑﻌﻨﻮان ﺳﺎﻋﺖ )اﻟﺴﺎﻋﺔ( از آ ن ﯾﺎد ﺷﺪه اﺳﺖ. در ﺗﻮﺻﯿﻒ روز رﺿﻮان
ﺑﻌﻨﻮان ﺳﺎﻋﺖ، ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎ ﻣﯽ ﷲ ﺑﯿﺎن ء دارﻧﺪ ﮐﮫ در آن روز دﻧﯿﺎ ﺑﮫ ﭘ ﺎﯾﺎن رﺳﯿﺪ، دوﺑﺎر در ﺷﯿﭙﻮر دﻣﯿﺪه ﺷﺪ،
ھﻤﮕﺎن ﺑﺮای دﯾﺪار ﺧﺪا ﻗﯿﺎم ﮐﺮدﻧﺪ و ﻣﻨﻈﻮر و ﻣﺮاد از ﺧﻠﻘﺖ ﯾﻌﻨﯽ ﻟﻘﺎءﷲ ﺑﺮای ھﻤﮕﺎن اﻣﮑﺎن ﭘ ﺬﯾﺮ ﺷﺪ. اﯾﻦ
ﺳﺎﻋﺖ ﺳﺎﻋﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ در آن زﻣﺎن ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﺣﺎﻣﻞ ﻻزﻣﺎن ﻣﯽ ﻣّ ا ﺷﻮد. ﺎ ﻣﺮاد از ﯾﻮم، ﯾﻮم ﷲ اﺳﺖ ﯾﻌﻨﯽ زﻣﺎن
دﯾﺪار ﺧﺪا. آن روز روزی اﺳﺖ ﮐﮫ ﺟﮭﺎن ﺑﺎ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺧﻮﯾﺶ روﺑﺮو ﻣﯽ ﮔﺮدد، آﻧﭽﮫ ﮐﮫ ﭘﻨﮭﺎن ﺑﻮده اﺳﺖ ﺑﮫ
ظﮭﻮر ﻣﯽ
ﭘﯿﻮﻧﺪد، ﻣﮑﻨﻮن ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﮐﮫ ﻣﻦ ﻣﺸﮭﻮدم، و ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ در درﯾﺎ
ی
ﭘﺎﮐﯽ و زﯾﺒﺎﯾﯽ ﻏﻮطﮫ ﻣﯽ
ﺧﻮرد.
در ﺗﻮﺻﯿﻒ ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ از روز اوّ ل رﺿﻮان رﻣﺰ دﯾﮕﺮی ﻧﯿﺰ ﻧﮭﻔﺘﮫ اﺳﺖ. روز اوّ ل رﺿﻮان روز
ﻗﯿﺎﻣﺖ و روز ﺧﺪاﺳﺖ و اﯾﻦ ﺑﮫ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ ﮐﮫ ﺣﻘﯿﻘﺖ آن روز در طﻮل روزھﺎ و ﺳﺎل ھﺎ و ﻗﺮن ھﺎی آﯾﻨﺪه
ﭘﺎﯾﺪار ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ. روز ﺧﺪا ﺑﮫ ا آ ﻼح ﻗﺮ ﻄﺻ ن ھﺰار ﺳﺎل اﺳﺖ و اﯾﻦ روز ﻋﺒﺎرت از دوران ﯾﮏ ﻣﺪﻧﯿّ ﺖ ﺑﺪﯾﻊ
روﺣﺎﻧﯽ و ﻓﺮھﻨﮕﯽ در ﺗﺎر ﯾﺦ اﺳﺖ. از اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﮫ ھﺮ روز روز رﺿﻮان اﺳﺖ ﭼﮫ ﮐﮫ ﺗﺠﻠّ ﯽ ﺧﺪا ﺑﺮ آﻓﺮﯾﻨﺶ
وﯾﮋﮔﯽ ﺗﻤﺎﻣﯽ اﯾﻦ دوران اﺳﺖ.
دو ﻣﻌﻨﺎی رﺿﻮ ان: ﻣﻈﮭﺮ اﻣﺮو ﺑﮭﺸﺖ
اﯾﻨﮑﮫ واژ ه رﺿﻮان ﺑﮫ ﭼﮫ ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ درﺧﻮر ﭘﮋوھﺶ اﺳﺖ. در زﺑﺎن ﻋﺮ ﺑﯽ رﺿﻮان اﺳﺎﺳﺎً ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎی رﺿﺎ
و ﺧ ﺸﻨﻮدی اﺳﺖ ﯾﻌﻨﯽ رﺿﺎ و ﺧﺸﻨﻮدی ﺧﺪا. در آﺛﺎر ﻣﺒﺎرﮐﮫ رﺿﻮان ﺑﮫ ﺳﮫ ﻣﻌﻨﺎ ﻣﯽ آﯾﺪ. در ﻣﻌﻨﺎی ﻧﺨﺴﺖ