عید رضوان و دیالکتیک وصال و فراق

6 / 8

6
ﻣﻌﻨﺎی ﺻﺒﺮ را ﺑﯿﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﻣﻌﻨﺎی اوّ ل ﺻﺒﺮ ﺻﺒﺮ ﺑﺮ ﻧﻔﺲ اﺳﺖ ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎزداﺷﺘﻦ ﺧﻮد ا ز ﻧﺎﭘﺎﮐﯽ و درﻧﺪﮔﯽ
و ﭘﻠﯿﺪی. اﯾﻦ ﺻﺒﺮ ﯾﻌﻨﯽ ورود ﺑﮫ ﻋﺮﺻﮫ اﻧﺴﺎﻧﯿﺖ و اﺣﺘﺮاز از اﻧﺤﻄﺎط ﺑﮫ ﻋﺮﺻﮫ ظﻠﻢ و ﺗﻮﺣّ ﺶ و درﻧﺪﮔﯽ.
ﻣﻌﻨﺎی دوّ م ﺻ ﺒﺮ ﺻﺒﺮ ﺑﺮ ﺑﻼﯾﺎﺳﺖ ﮐﮫ ﻋﻠﯿﺮ ﻏﻢ ﺳﺘﻢ و درﻧﺪﮔﯽ ﻓﺮاﻋﻨﮫ ارض ، ﺻﺎﺑﺮان ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻓﺮھﻨﮓ ظﻠﻢ
ﻧﺸﺪه و ﺑﺎ ﺷﺠﺎﻋﺖ و ﺻﺒﺮ ﺑﮫ رﺿﺎی اﻟﮭﯽ ر . اﻣّ ﺿﺎ دھﻨﺪ ﺎ اﯾﻦ دو ﻣﻌﻨﺎی ﺻﺒﺮ در ھﻤﮫ زﻣﺎن ھﺎ ﻣﺼﺪاق
دارﻧﺪ. وﻟ ﯽ ﻣﻌﻨﺎی ﺳﻮّ م ﺻﺒﺮ ﺗﻨﮭﺎ در آن روز ر ﺿﻮان ﻣﺼﺪاق وﯾﮋه داﺷﺘﮫ اﺳﺖ. در اﯾﻨﺠﺎ ﺻﺒﺮ در آن واﺣﺪ
ﻧﻔﯽ ﺻﺒﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد ﯾﻌﻨﯽ ﮐﮫ ﭘﺎداش اﯾﻦ ﺻﺒﺮ ظﮭﻮر ﺷﮑﻮھﻤﻨﺪﺗﺮﯾﻦ رﺿﻮان اﻟﮭﯽ ﯾﻌﻨﯽ ظﮭﻮر ﻣﻮﻋﻮد و
اﺳﺘﻮای ﺣﻖ ﺑﺮ ﻋﺮش ظﮭﻮر اﺳﺖ ﮐﮫ در اﯾﻦ رﺿﻮان دﯾﮕﺮ ﺻﺒﺮ را ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻨﺎرﺬارد، ﮔ ﺑﮫ ﺟﺎﻧﺐ ﺣﻖ ﺷﺘﺎﻓﺖ،
در وطﻦ ﻣﺤﺒﻮب ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﮫ ذﯾﻞ ﯾﺎر ﻣﺘﻮﺳﻞ ﺷﺪ. اﯾﻦ زﻣﺎن زﻣﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ اﺑﺮ
ھﺎی
ﺻﺒﺮ رﻓﻊ ﻣﯽ
ﺷﻮد
و طﯿﺮ ﺑﻘﺎء ﺑﮫ آواز ﻣﯽ آﯾﺪ، در ﺷﯿﭙﻮر دﻣﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺳﺎﯾﮫ ھﺎی روح ﺑﮫ زﻣﯿﻦ ﻗﺪم ﻣﯽ ﮔﺬارد.
ﺑﻔﺮﻣﻮده ﻣﺒﺎرک در اﯾﻦ زﻣﺎن ﺗﻮﻗّ ﻒ ﺟﺎﺋﺰ ﻧﯿﺴﺖ و اﮔﺮ ﮐﺴﯽ از ازل اﻵ زال ﺻﺎﺑﺮ ﺑﻮده و در اﯾﻦ زﻣﺎن
ﻟﺤﻈﮫ ای ﺗﻮﻗّ ﻒ ﮐﻨﺪ ﺣﮑﻢ ﺻﺒﺮ ﺑﺮ او ﻧﻤﯽ
ﺷﻮد:
ﻓﺎرﺗﻘﺒﻮا ﯾﻮم ﯾﺮﺗﻔﻊ ﻓﯿﮫ ﻏﻤﺎم اﻟﺼﺒﺮ و ﯾﻐﻦ ﻓﯿﮫ طﯿﺮ اﻟﺒﻘﺎء... و ﯾﻨﻔﺦ ﻓﯽ اﻟﺼﻮر...و ﯾﺄﺗﯽ ﷲ ﻓﯽ ظﻠﻞ ﻣﻦ
اﻟﺮوح ﺑﺠﻤﺎل ﻋﺰ ﻣﻨﯿﻌﺎ اذاً ﻓﺎﺳﺮﻋﻮا اﻟﯿﮫ...ﻻﻧﮑﻢ ﻟﻮ ﺗﺼﺒﺮون ﻓﯽ ازل اﻻزال و ﺗﻮﻗﻔﻮ ن ﻓﯽ ذﻟﮏ اﻟﯿﻮم اﻗﻞ ﻣﻦ
ان ﻟﻦ ﯾﺼﺪق ﻋﻠﯿﮑﻢ ﺣﮑﻢ اﻟﺼﺒﺮ . 8
دوّ ﻣﯿﻦ ﻧﺸﺎﻧﮫ اﯾﻦ ﺗﺠﻠّ ﯽ اﯾﻨﺴﺘﮑﮫ ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺳﻮرة اﻟﺼ ﺒﺮ ﺑﺸﮑﻞ آﯾﺎت ﻧﺎزل ﺷﺪه اﺳﺖ و آﺷﮑﺎر اﺳﺖ ﮐﮫ ھﻤﺎن
ﻟﺤﻈﮫ ﻋﺒﺎرت از ﯾﻮم ظﮭﻮر اﺳﺖ.
اﻣﺎ ﺳﻮّ ﻣﯿﻦ ﻧﺸﺎﻧﮫ ﯾﮕﺎﻧﮕﯽ روز اوّ ل رﺿﻮان در ﺳﻮرةاﻟﺼﺒﺮ ﻣﮑﺎﻟﻤﮫ ﺧﺎرق اﻟﻌﺎده ای اﺳﺖ ﮐﮫ در اﯾﻦ
ﺳﻮره ﻣﯿﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ و ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ ﺻﻮرت ﻣﯽ ﭘﺬﯾﺮد. اﯾﻦ ﻣﮑﺎﻟﻤﮫ در اﯾﻦ ﺑﺎره اﺳﺖ ﮐﮫ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﮫ ﺣﻀﺮت
ﺑﮭﺎءﷲ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﯽ دھﺪ ﮐﮫ زﻣﺎن ﺑﺎزﮔﻮﯾﯽ ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﺸﺎن و اظﮭﺎر راز دروﻧﺸﺎن ﻓﺮارﺳﯿﺪه اﺳﺖ و ﺑﺎﯾﺪ ﮐﮫ ﺟﻤﺎل
ﻣﺒﺎرک ﺳﺮّ درون را ﻓﺎش و اظﮭﺎر ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. ﻣّ ا ﺎ ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ ﺑﯿﺎنﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ ﮐﮫ اﮔﺮﭼﮫ اﯾﺸﺎن از ھﯿﭻ ﮐﺲ
و از ھﯿﭻ ﺑﻼﺋﯽ
ﻧﻤﯽ
ﺗﺮﺳﻨﺪ و ﺑﺮای ﺷﮭﺎدت ﻧﯿﺰ ﺑﺠﺎن ﻣﺸﺘﺎﻗﻨﺪ اﻣّ ﺎ ﭼﻮن از ﻋﻨﺎد ﻣُ ﻐﻠّ ﯿﻦ ﺑﺎﺧﺒﺮﻧﺪ و ﻧﻤﯽ ﺧﻮاھﻨﺪ
ﮐﮫ ﻧﺎﭘﺎﮐﺎن ﺑﮭﺎﻧﮫ ای ﺑﺮای اﺧﺘﻼف در ﻣﯿﺎن ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﺪﺳﺖ آورﻧﺪ از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﮭﻠﺖ ﻣﯽ ﻣّ ا ﺧﻮاھﻨﺪ. ﺎ در طﻮل اﯾﻦ
ﮥ ﻣﮑﺎﻟﻤ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮫ ﮐﮫ ﺧﻮد رﻣﺰ ﺻﺒﺮ و رﺿﺎء اﺳﺖ ﺟﻤﺎل ﻣﺒﺎرک اﻣﺮ اﻟﮭﯽ را ﺑﺠﺎن ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﮫ و آﻣﺎده اظﮭﺎر
اﻣﺮ ﻣﯽ ﮔﺮدﻧﺪ. آﻧﭽﮫ ﮐﮫ در ﺑُ ﺴﺘﺎن رﺿﻮان ﮔﺬﺷﺖ ﺗﺤﻘﻖ ﭘﯿﺎم آن ﻣﮑﺎﻟﻤﮫ دروﻧﯽ و ﺟﺒﺮوﺗﯽ اﺳﺖ.اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ
ﺳﻮرةاﻟﺼﺒﺮ ﺑﺎ ﺧﻄﺎب ﺧﺪا ﺑﮫ اﯾﻦ "ﺣﯿﻦ" و اﯾﻦ "ﺳﺎﻋﺖ" و اﯾﻦ "ﯾﻮم" ﮐﮫ از اﻓﻖ ﺑﻐﺪاد ﻧﻤﺎﯾﺎن ﺷﺪه اﺳ ﺖ و از
طﺮﯾﻖ آن، ﻻ زﻣﺎن و ﻗﯿﺎﻣﺖ و ﯾﻮم ﷲ ظﮭﻮر ﮐﺮده اﺳﺖ ، ﭘﺎﯾﺎن ﻣﯽ ﭘﺬﯾﺮد:
اﻧﮏ اﻧﺖ ﯾﺎ ﺣﯿﻦ ﻻ ﺗﻐﻔﻞ ﻋﻦ ھﺬااﻟﺤﯿﻦ اﻟﺬی ﺣﺎن ﺑﺎﻟﺤﻖ...و اﻧﮏ اﻧﺖ ﯾﺎ اﯾﺘﮭﺎ اﻟﺴﺎﻋﺔ ﺑﺸﺮی ﺑﮭﺬه اﻟﺴﺎﻋﺔ
اﻟﺘﯽ ﻗﺎﻣﺖ ﻓﯿﮏ ﺑﺎﻟﺤﻖ...ان ﯾﺎ اﯾﮭﺎ اﻟﯿﻮم ﻧﻮر اﻟﻤﻤﮑﻨﺎت ﺑﮭﺬا اﻟﯿﻮم اﻟﺪری اﻟﻤﺸﺮﻗﯽ اﻻﻟﮭﯽ اﻟ ﺬی ﮐﺎن ﻋﻦ اﻓﻖ
اﻟﻌﺮاق ﻣﺸﮭﻮدا . 9
اظﮭﺎر اﻣﺮ ﺑﻌﻨﻮان ﭘﺎﺳﺦ ﺑﮫ ﻓﺮھﻨﮓ ظﻠﻢ
زﻧﺪﮔﯽ و ﺳﺨﻨﺎن ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ ﺑﮫ طﺮد اﻧﻮاع ﺟﻮر و ﺳﺘﻢ ﻣﻌﻄﻮف اﺳﺖ. اﻋﻼن ﻣﻘﺎم و ﭘﯿﺎم اﯾﺸﺎن
در
ﺳﮫ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﭘﯿﺎﭘﯽ ﺻﻮرت ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ. در ﺳﺎل 1852 در ﺳﯿﺎه ﭼﺎل طﮭﺮان ﺟﻤﺎل ﻣﺒﺎرک ﺑﮫ ﮔﻮﻧﮫ ای ﻧﮭﻔﺘﮫ اﻋﻼن
ظﮭﻮر ﻧﻮﯾﻦ را ﻓﺮﻣﻮ د. در ﺳﺎل 1863 ﯾﻌﻨﯽ در زﻣﺎن ﺗﺒﻌﯿﺪ از ﺑﻐﺪاد ﺑﮫ اﺳﺘﺎﻧﺒﻮل و ادرﻧﮫ ﻣﺄﻣﻮرﯾّﺖ و ﭘﯿﺎم
ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ اﯾﺮاﻧﯽ ﺑﮕﻮﻧﮫ ای آﺷﮑﺎر اﻋﻼن ﺷﺪ. و
ﺳﺮاﻧﺠﺎم
در ﺳﺎل 1868 در زﻣﺎن ﺗﺒﻌﯿﺪ ﺑﮫ ﻋﮑّﺎ
ﺣﻀﺮت
ﺑﮭﺎءﷲ
ﻣﺄﻣﻮرﯾّﺖ و ﭘﯿﺎم ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﮫ ﮔﻮﻧﮫ ای ﮐﺎﻣﻼً ﺻﺮﯾﺢ و ﺟﮭﺎﻧﯽ ﺑﮫ ھﻤﮥ ﻣﺮدم ﺑﺸﺮ اﺑﻼغ ﮐﺮد ﻧﺪ . زﻣﺎن ﺳﮫ اظﮭﺎر
اﻣﺮ ﭘﺪﯾﺪاری ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﻧﺒﻮده اﺳﺖ. ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ در ﻧﻮﺷﺘﮫ ھﺎی ﻣﺘﻌﺪّدی ﺑﮫ ﮔﻮﻧﮫ ای آﺷﮑﺎر ﺗﻮﺿﯿﺢ دادهﻧﺪا
ﮐﮫ ﭼﺮا در اﯾﻦ ﺳﮫ زﻣﺎن ﺑﺨﺼﻮص ﺗ ﺼﻤﯿﻢ ﺑﮫ اظﮭﺎر رﺳﺎﻟﺖ و ﭘﯿﺎم ﺧﻮد ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ . ﺑﮫ طﻮر ﮐﻠّﯽ ھﺮﮔﺎه ﮐﮫ ﺑﮫ
ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ ﮐﮫ ظﻠﻢ و ﺟﻮر ﻧﺴﺒﺖ ﺑﮫ ارزش ھﺎی ﻧﻮﯾﻦ روﺣﺎﻧﯽ و ﺟﺎﻣﻌﮫ ای ﮐﮫ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪۀ آن اﺳﺖ ﺑﮫ اوج ﺧﻮد
رﺳﯿﺪه و در ظﺎھﺮ ﺳﺘﻢ دﯾﺪﮔﺎن ﭘﯿﺸﺮو و ﻧﻮآور از ﺷﺪّت ﻗﺴﺎوت و ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺳﺘﻢ ﮔﺮان ﻧﺎﺑﺮدﺑﺎر ﺷﮑﺴﺖ ﯾﺎﻓﺘﮫ
اﻧﺪ،
ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ ﺑﺮ آن ﻣﯽﻧﺪﺷﺪ ﮐﮫ اﯾﻦ ﺷﮑﺴﺖ را ﺑﮫ ﭘﯿﺮوزی ﺑﺪل ﮐﻨ ﻨ ﺪ و ﺑﺠﺎی ﺳﮑﻮت و ﺗﻦ دادن ﺑﮫ
ﺧﻮاﺳﺘﮥ ﺳﺘﻢ ﮐﺎران ﻗﻠﻢ ﺷﮑﻦ، ﺑﺎ اﻋﻼن ﻓﺮھﻨﮓ ﻣﮭﺮ و ﺗﮑﺎﻣﻞ و ﯾﮕﺎﻧﮕﯽ، اﻧﺮژی روﺣﺎﻧﯽ ﻧﻮﯾﻨﯽ در ﺟﺎﻣﻌﮥ
ﭘﯿﺸﺮو و ﺳﺘﻢ دﯾﺪه ﺟﺎری ﻧﻤﺎﯾ ﻨ ﺪ و ﺳﮑﻮت را ﺑﮫ ﻓﺮﯾﺎد ﻣﮭﺮ و ﻋﺪاﻟﺖ ﻣﺒﺪّل ﻧﻤﺎﯾ ﻨ ﺪ. ھﺮ ﺳﮫ اظﮭﺎر اﻣﺮ
ﻣﺒﺎرک
در
واﻗﻊ دﯾﺎﻟﮑﺘﯿﮏ ﺷﮑﺴﺖ و ﭘﯿﺮو زی ﯾﺎ ﺑﺤﺮان و ﺑﮭﺮوزی را ﻧﻤﺎﯾﺶﺑﺨﺸ ﻣﯽ ﺪ. در اﻧﺪﯾﺸﮥ ﺑﻮداﺋﯽ و ھﻨﺪو،
ﻧﯿﻠﻮﻓﺮآﺑﯽ ﻧﻤﺎدی از ارزش ھﺎی ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ و روﺣﺎﻧﯽ اﺳﺖ و ﺑﯽ ﺗﺮدﯾﺪ ﯾﮑﯽ از ﺷﺎﺧﺺﺗﺮﯾﻦ اﯾﻦ ھﺎی ﻧﺸﺎﻧﮫ
دﯾﺎﻟﮑﺘﯿﮏ ﺑﺤﺮان و ﭘﯿﺮوزی اﺳﺖ. ﻧﯿﻠﻮﻓﺮآﺑﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪۀ ظﮭﻮر ﮔﻞ دادﮔﺮی و ﻣﮭﺮ از وﺳﻂﻟﺠﻦ زار ﻧﻔﺮت و
ﺑﯽ
دادﮔﺮی اﺳﺖ. ﺳﮫ اظﮭﺎر اﻣﺮ ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ ﺳﮫ ﺟﻠﻮۀ ﺗﺎ ﺑﻨﺎک رﺳﺘﻦ ﻧﯿﻠﻮﻓﺮ آﺑﯽ، رﺳ ﺘﮕﺎری و آﻏﺎز
ﻓﺮھﻨﮓ داد و ﻣﮭﺮ و ﯾﮕﺎﻧﮕﯽ اﺳﺖ. ﺣﻀﺮت ﺑ ﮭﺎءﷲ ھﺮﮔﺰ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺸﺪ
ﻧﺪ
ﮐﮫ ﺑﮫ ﺧﺎطﺮ ﺳﺘﻢ ﻧﺎﺑﺨﺮدان ﻣﺎﻧﻨﺪ