Previous Page  229 / 272 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 229 / 272 Next Page
Page Background

F-pupillen

|

229

Net als de vorige tegenstander speelt ook de F1 van Arsenal met zeven

man. Tegen de richtlijnen van Fortuna in kan Johan weer geen acht man

opstellen. Geen verbindingsspeler tussen de twee linies. Kort voor het

tweede wedstrijdje spreekt hij zijn spelers nog even toe op het veld. Van

het gezamenlijk rustig terugtrekken in de kleedkamer, zoals hij zich had

voorgenomen, kwam niets terecht. Dat bewaart Johan voor een zwaarder

toernooi. De jongens schopten nu een bal tegen de muur van de be-

stuurskamer, dolden in het gras. Het hondje van Dox was bovenop Dani

gesprongen en had hem in zijn gezicht gelikt.

‘Jongens, zometeen staan er weer twee spelers wissel. Dat betekent dat

we niet wisselen om de vijf minuten. Dat wordt een zooitje. We wisselen

maar één keer, halverwege het potje. Dus niet zeuren en zaniken tegen

mij. Maar wel voetballen, blíjven voetballen. Verder heb ik een speciale

opdracht voor de aanvallers. Leg een balletje terug op de verdedigers

Cyrano en Thomas. Laat hun maar een keer scoren.’

Sam, Keje en Jesse luisteren met bijzondere aandacht naar deze sociale

taak. Die kregen ze niet eerder. Dani en Dox geloven het wel en zijn

bezig met iets anders. Dani wijst richting het venster van de bestuurs­

kamer. Daarachter staan al de bokaaltjes opgesteld. Dani rekent.

‘Als we deze wedstrijd winnen, zijn we dan kampioen? Met hoeveel

moeten we winnen voor de grootste beker?’

‘Niet interessant’, zegt Johan.

‘Maar wat krijgen we als we...’

‘... dan krijg jij een kusje van je vader.’

Sam pakt de draad van de eerste wedstrijd weer op. Het recept is steeds

hetzelfde. Centrale man achterin Keje voorziet hem voortdurend van aan­

voer. Bal aannemen, balletje onder de voet terughalen, erlangs wippen,

achterlijn halen, voorzet. Doelpunt, doelpunt, doelpunt.

Alle aanvallen gaan over rechts. Soms staan Dox en Dani te ver weg.

Dan schiet Sam maar zelf. Een hoge lob over de keeper daalt op tijd en

verdwijnt prachtig in het doel. Dox’ vader, nog altijd opgesteld bij de

linkerhoekvlag, gebaart druk naar zijn zoon. Johan kan hem niet