16 / 256
ﯿﺶﭘ
آﻣﺪه و ﻣﻮﻗﻌ
ﯿﺘﯽ
ﮐﻪ داﺷﺘﻢ
ﯽﯾدا و زن ﯽﯾدا ﯾﺎد ﻪ ﺑ .ﮐﻨﻢ ﯿﯿﻦ ﺗﻌ ،
اﻓﺘﺎدم ﮐﻪ ﺑﺎرﻫﺎ از ﻣﺎ ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﺮده
ﺑﻮدﻧﺪ ﻫﺮ وﻗﺖ اﺣﺴﺎس ﺧﻄﺮ
ﯾﻢ ﮐﺮد ی
ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ
. ﺮوﯾﻢ ﺑ آﻧﻬﺎ ی
ﺑﺎ ﺗﺮدﯾﺪ
ی ﺷﻤﺎره
ﺗﻠﻔﻦ ﺧﺎﻧﻪ
ﯾﯽدا ی
را ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﺻﺪا
ﻪ ﺑ ﯾﯽدا زن ی
ﮔﻮﺷﻢ رﺳ
.ﯿﺪ
-
ﻣﺤﺒﻮب ﺧﺎﻧﻢ
... ﺳﻼم ،
-
ﻪ
اﻟ
اﺑﻬﯽ ﻋﺰﯾﺰم
،
ﻣﻦ ﮐﻪ ﻣ
؟ﺷﺪه ﯽﭼ ! ﺮدم
ﮔﯿﺘﯽ ﮐﺠﺎﺳﺖ
؟
-
او ﺧ
. ﺧﻮب ؛ﺳﺖا ﻮب
-
راﺳﺖ ﺑﮕﻮ
!
ﯾﻦا ؟ ﭼﻪ ﺷﺪه
ﮐﻪ اﻣﺮوز ﺷﻨ
ﯿﺪم
درﺳﺖ اﺳﺖ؟
. ﻣﯿﺮم ﻣﯽ دارم
-
ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ درﺳﺖ
اﺳﺖ
؛
ﻓﻘﻂ ﮔﯿﺘﯽ ﻧﺠﺎت ﭘﯿﺪا ﮐﺮده
؛
ﺑﻘﯿﻪ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷ
.ﻧﺪﺪ
-
درﺳﺖ
؛ ﻮﯾﯽﮔﻣﯽ ﻪ ﻢ ﭼﻤﻬﻓﯽﻧﻤ
. ﺣﺮف ﺑﺰن
-
ﻪ
اﻧﺸﺎءاﻟ
ﻣﯽ وﻢ آﯾ ﻣﯽ
ﺑﯿﻨﻢ ﺷﻤﺎ را؛
ﺑﺎ ﺗﻠﻔﻦ
...ﺧﺮ .. آ .
-
ﺳﺮ ﯾﯽ ﺑﻼ ﭼﻪ ! ﺧﺪاﯾﺎ
، ﺑ ﯾﺰم ﻋﺰ ! ﻣﺎ آﻣﺪه
ﯿﺎﯾﯿﺪ
.
ﺑﻪ دﺧﺘﺮم
ﹰ ﺑﯿﺎ
ﻫﻢ ﺑﮕﻮ ﺣﺘﻤﺎ
.ﺪﯾ
-
!ﺸﻢﭼ
ﺑﺎزﻫﻢ ﺗﻠﻔﻦ
. زﻧﻢﯽﻣ
-
ﹰ اﯾﻦ
ﺣﺘﻤﺎ
ﮐﺎر را ﺑﮑﻦ
.
ﯽﻣ
داﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ا
ﺧﺒﺮ ﯾﻦ
ﺣﺎﻻ ﮐﻪ روز
دوم واﻗﻌﻪ ﺑﻮد
،
ﺑﺎﯾﺪ ﺑ
ﻪ
اﻃﻼع ا ﮐﺜﺮ اﺣﺒ
ﺎ
رﺳﯿﺪه ﺑﺎﺷﺪ
. ﻣﻌﻤﻮل
ﯾﻦا
ﺑﻮد: در ﻫﺮ ﺣﺎدﺛﻪ
یا
آﻧﭽﻪ اﺗﻔﺎق ﻣ
اﻓﺘﺎد ﯽ
،
ﺑﺎ آﻧﭽﻪ از زﺑ
،ﺷﺪ ﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪه ﻫﺎ نﺎ
ﻓﺮق داﺷﺖ
،
و ﻫﺮ
ﺷﻨﻮﻧﺪه و
رﺳﺎﻧﻨﺪه
،یﺧﺒﺮ ی
ﺣﺎدﺛﻪ را ﺑﺎ ﺑﺮداﺷﺖ و ﺗﻔﮑﺮ ﺧﻮدش ﻣﺨﻠﻮط
ﮐﺮد و ﺑﺮا ﯽﻣ
ﯾﮕﺮی د ی
ﺑﺎز
ﻪ ﺑ . ﮔﻔﺖﯽﻣ
، ﻫﺮ ﺣﺎل
ﺣﺎﻻ اﺳﻢ ﮔ
ﯿﺘﯽ
ورد زﺑﺎن ﻫﻤ
ﻪ
ﺷﺪه و ﺣﮑﺎ
او و ﯾﯽ رﻫﺎ ﯾﺖ
ﮐﻪ ﯾﻦا
او ﮐﺠﺎﺳﺖ
،
دﻫﺎن ﺑﻪ دﻫﺎن
ﯽﻣ
ﮔﺸﺖ و در د
ﯾﺪارﻫﺎ
ﻫﺎﻪﻤﮑﺎﻟ و ﻣ
ﺑﺎ اﻇﻬﺎر ﺗﺄﺳﻒ
از آﻧﭽﻪ ﺑﺮا
ی
ﻫﺸﺖ
ﻧﻔﺮ د
و ﯾﮕﺮ
ﯿﺶ ﺧﺎﻧﻪ ﭘ ﺻﺎﺣﺐ
آﻣﺪه ﺑﻮد
،
ﻧﺠﺎت او را ﺑ
ﻪ
ﻋﻠﺖ ﻋﺪم ﺣﻀﻮر در ﺟﻠﺴﻪ
ی
ﻣﺤﻔﻞ ﺗﺴﻠ
ﯽ
ﻗﻠﺐ
ﯽﻣ
داﻧﺴﺘﻨﺪ و ﺧ
ﯾﻞﻣﺎ ﯿﻠﯽ
ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺪاﻧﻨﺪ او ﭼﻪ
ﯾﻦا ﯿﻘﺖﺣﻘ . ﮐﻨﺪﯽﻣ
ﺑﻮد ﮐﻪ
ﯿﻠﯽﺧ
ﻧﮕﺮان ا
ﯾﻦ
وﺿﻊ ﺑﻮدم،
ﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﮔ ﯾﻦا یﺑﺮا ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻣ و دﻟﻢ
و ﺧﻮدم از ﮔﺮﻓﺘﺎر
ﯾﻤﺎن روﯾﺎ ﮐﻪ رو ﯽﯾﻫﺎی
ﺑﻮد رﻫﺎ
ﯾﮏ ؛ﻢﯿﯾﺎﺑ ﯽﯾ
ﭼﻨﺪ ﻓﺮاﻣﻮش ﺷﻮ
ﺑﯿﺎﯾﺪ ﻋﻘﻞ ﺳﺮ ﯿﺘﯽﮔ ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻣ دﻟﻢ .ﯾﻢ
و ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺳﯿﻨﻪ ر
ﻧﮑﻨﺪ ﺳﭙﺮ ا
و ﺟﻮا
ﯽﯾ ﺑﻬﺎ
آﻧﭽﻨﺎن ﮐﻪ
ﻣﮕﺮ »
ﺧﻮن ﻣﻦ از د
ﯾﮕﺮان
ﯿﻦ رﻧﮕ
ﺗﺮ اﺳﺖ
؟«
و ﻏﯿﺮه
ﻧﺪﻫﺪ و ﺗﺮﺣﻢ ﺑﺮ ﺧﻮدش
ﺑﭽﻪ ،
ﻫﺎ و
ﻣﺎدرش و ﻣﻦ و ﭘﺪر
و ﻣﺎدر و ﺑﺴﺘﮕﺎﻧﻢ
. ﮐﻨﺪ
ﯽﻣ ﯿﺎلﺧ
ﮐﻨﻢ او ﺳﺨﺖ ﺗﺮﺳ
ﯿﺪه
ﺑﻮد و ﻣﻮﻗﻌ
ﯽﻤﯿوﺧ ﯿﺖ
را ﮐﻪ داﺷﺖ
،
اﺣﺴﺎس
. ﮐﺮدﯽﻣ
ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮدم
ﯿﭻ ﮐﻪ ﻫ
ﮐﺪام از
ﮐﻪ ﯾﺰاﻧﯽ ﻋﺰ
ﺣﺎﻻ در ﺑﻨﺪ ﺑﻮدﻧﺪ
دﯽﻧﻤو -
اﻧﺴﺘﻢ در آن ﺳﺎﻋﺎت ﺑﺮ
آن
ﺗﺎ ﮔﺬرد ﯽﻣﭼﻪ ﻫﺎ
ﭼﻨﺪ روز ﻗﺒﻞ از دﺳﺘﮕ
ﯿﺮ
ﺷﺪن، وﻗﻮع آن را ﺗﺎ ا
ﯾﻦ
داﻧﺴﺘﻨﺪ ﯽﻧﻤ ﯾﮏ ﺣﺪ ﻧﺰد
ﯿﺎن در ﻣ ﯾﺪ و ﺷﺎ
آن ﺟﻤﻊ
،
ﯾﺎ ﯾﮏ
دو ﻧﻔﺮ ﺑ
ﯿﺸﺘﺮ
ﻧﺒﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺗﺎ ﻣﺮﺣﻠﻪ
ی
زﻧﺪان
و
ﺷﻬﺎدت آﻣﺎده ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ
اﺣﺘﻤﺎﻻ
.
در ﻧﻮﺑﺖ
ﯽﯾﻫﺎ
آن ﮐﻪ ﺑﺎ
ﻫﺎ
ﻣﻼﻗﺎت و
ﻓﺮﺻﺖ ﮔﻔﺘﮕﻮ
ﯽﯾ
دﺳﺖ ﻣ
ﺑﻪ ،دادﯽ
ﻫﺮ ﮐﺪاﻣﺸﺎن
،
ﺑﺮوﻓﻖ
ﯾﺷﺮا
،ﯾﯽ ﻂ و آﺷﻨﺎ
اﺣﺴﺎس ﺧﻮد را ﺑ
اﺣﺘﯽﺑ از و مﮐﺮدﯽﻣ ﯿﺎن
ﯿﺎﻃﯽ
و ﺷﺠﺎﻋﺖ ﺑﺪون ﺣﮑﻤﺖ
ﺷﺎن ﺣﺮف
۱٥