77 / 256
ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد در راه ﻣﺠﺒﻮر ﺷﻮ
ﯾﻢ
،ﯿﻢﮐﻨ ﯽﻃ ﯿﺎده را ﭘ ﯽ ﻣﺴﺎﻓﺘ
از ﻫﻤﺎن ﻣﺨﺘﺼﺮ ﻟﺒﺎس ﮐﻪ در آﻧﺠﺎ داﺷﺘ
ﯿﻢ
یﺑﺮا دﺳﺖ ﯾﮏ ﻓﻘﻂ
ﻫﺮ ﮐﺪاﻣ
ﻤﺎن
ﺑﺮداﺷﺘ
.ﯿﻢ
ﭘﺎﺳﭙﻮرت
را ﻣﺨﻔ ﻫﺎ
ﯽ
ﮐﺮده ﺑﻮد
ﯽ اﻧﺪﮐ .ﯾﻢ
ﭘﻮل ﻫﻤﺮاﻫ
ﺎن ﻤ
.ﯾﻢ ﮐﺮد
ﻃﺒﻖ ﻧﻈﺮ آﻗﺎ
ﯾﺤﺎﻧﯽ ر ی
،
دو ﺳﻪ روز
ﺑﻮد ر ی
ﻢﯾﺸ
را ﻧﺘﺮاﺷ
ﺑﻮدم ﯿﺪه
. ﻣﻮﻫﺎ
ﺑﻠﻨﺪ و ﺳﺒ
ﻫﺎ ﯿﻞ
ﻧﺎﻣﺮﺗﺐ
ﯾﺮ و ﺗﺎ ز
ﻟﺐ آﻣﺪه ﺑﻮد
یﯿﺎﻓﻪ ﻗ.
ﻧﮕﺮان و ﻣﻀﻄﺮب ﻣﻦ ﻣﻮﺟﺐ ﺗﺄﺛﺮ
رﻋﻨﺎ
از ﮔ یدور . ﺷﺪه ﺑﻮد
ﻫﻢ ﯿﺘﯽ
ﯾﺶﺑﺮا
ﺳﺨﺖ دﺷﻮار
ﺑﺎ . ﺑﻮد
ﺣﺎل
ﻧﺰار وﻟ
یﯿﺎﻓﻪ ﻗ ﯽ
ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻟﺐ ﺑ
ﻪ
دﻋﺎ ﮔﺸﻮد
.
در ﺻﺒﺢ زود
،ﺳﻔﺮ روز
ﻣﺎ را از ز
ﯾﻨﻪ آ ﯾﺮ
و ﮐﺘﺎب اﻗﺪس و ﮐﺘﺎب
یﻫﺎ
ﻣﻨﺎﺟﺎت رد ﮐﺮد و ز
ﯾﺮ
ﻟﺐ ﺑﺮا
. ﺧﻮاﻧﺪ ﯽﻣ دﻋﺎ ﯾﻤﺎن
وارد
. ﯾﻢﺷﺪ ﯾﯽدا ﻣﻨﺰل
ﺑﺎر اوﻟ
ﯽ
ﺑﻮد ﮐﻪ
ﯿﺘﯽﮔ
ﺑﻌﺪ از ﺧﺮوج از
ﺗﻬﺮان
دوﺑﺎره از ﺷﻬﺮک ﻣﺨﻔ
ﺑﻪ ﯿﮕﺎه
ﺧﻮد ﺗﻬﺮان
. ﮔﺸﺖ ﻣﯽ ﺑﺎز
ﻣﻮرد اﺳ
ﺘﻘﺒﺎل و
ﻣﺤﺒﺖ ﻓﺮاوان
ﯾﯽدا
و ﻣﺤﺒﻮب ﺧﺎﻧﻢ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘ
ﯾﯽدا زن .ﯿﻢ
ﯽ ﻧﮕﺎﻫ
ﺑﻪ ﺻﻮرت ﭘﺮ
یﯿﺎﻓﻪ و ﻗ ﯾﺸﺎن
ﻧﮕﺮاﻧﻢ ﮐﺮد و اﺧﻢ ﺑﻪ ﭘ
ﯿﺸﺎﻧﯽ
آورد
.
ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد
ﭼﺮا » : ﮐﻨﺪﯽﻣ ﺳﺆال
اﯾﻦ
ﻗﺪر ﻧﺰاری
؟
ﭼﺮا رﯾﺸﺖ را ﻧﺘﺮاﺷﯿﺪ
«؟ایه
ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﺮدﯾﻢ
ﺧﻮاﻫﺮ
را ﺧﺒﺮ ﮐﻨﻨﺪ و ﭘﺪر وﻣﺎدر را ﻫﻢ
اﻃﻼع
ﺪﺑ
ﻫﻨﺪ ﮐﻪ دﯾﺪار
. ﮐﻨﯿﻢ
ﻧﻪ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ
اﯾﻦ ﮐﻪ
آنﺑﻪ
ﯿﻢﯾ ﺑﮕﻮ ﻫﺎ
ﻋﺎزم ﺳﻔﺮ
اﻟﺒﺘﻪ .ﯾﻢ
ﺧﻮاﻫﺮم و ﺷﻮﻫﺮش
ﺑﺎﺧﺒﺮ
ﺑﻮدﻧﺪ
.
ﺑﻪ آﻗﺎ
ﯾﺤﺎﻧﯽ ر ی
ﯿﺰﻧ
ﺣﻀﻮر ﺧﻮد را اﻃﻼع داد
.ﯾﻢ
ﻗﺮار ﺷﺪ ﺑﻌﺪازﻇﻬﺮ ﺑﺮا
ی
ﮔﺮﻓﺘﻦ
ﭘﺎﺳﭙﻮرت ﺑ
ﯾﺴﺖ ﺑﺎ . ﯿﺎﯾﺪ
ﻣﺎدر ﮔ
ﯿﺘﯽ
را ﻫﻢ ﻣﻼﻗﺎت
ﯿﺘﯽﮔ .ﯾﻢ ﮐﺮدﯽﻣ
از زﻣﺎن ﺧﺮوج از
ﺗﻬﺮان
ﻧﻪ ﺑﺎ او
ﯾﺪاری د
داﺷﺖ و ﻧﻪ
ﯽﻣﮐﻼ ﺗﻠﻔﻦ یﯿﻠﻪ وﺳﺑﻪ
ﺣﺮف زده ﺑﻮد
.
ﻣﺤﺒﻮب ﺧﺎﻧﻢ ﮔﻔﺖ
او را ﻣﻦ » :
«. ورم آﯽﻣ
ﯽﺳﺎﻋﺘ
ﺑﻌﺪ ﺧﻮاﻫﺮم ﻫﻤﺮاه ﭘﺪر و ﻣﺎدر آﻣﺪﻧﺪ
.
ﺻﻮرت ﻣﻦ ﺑﺎ ﺗﻪ
ﹺ
رﯾﺶ و ﻣﻮﻫﺎی ﺑﻠﻨﺪ ﻧﺎﻣﺮﺗﺐ
ﺳﺮ و
ﯿﺪ وﺳﻔ ﯿﺎهﺳ ﯿﻞﺳﺒ
ﺑﺎ ﻫﻤﺮاه
رﻧﮓ زرد ﺻﻮرت و ﭼﺸﻤﺎن ﻧﮕﺮان و در ﮔﻮد
ی
ﻧﺸﺴﺘ
،ﻪ
ﺑﺮاﯾﺸﺎن
ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ و ﻧﮕﺮان
ﮐﻨﻨﺪه ﺑﻮد
ﺿﻤﻦ .
در آﻏﻮش ﮔﺮﻓﺘﻦ
ﺑﻮﺳ و
، ﯿﺪن
ﻣﻀﻄﺮب و ﮔﺮ
ﭘﺮﺳﯽﻣ ﯾﺎن
ﭼﺮا » : ﯿﺪﻧﺪ
اﯾﻦ
؟یاه ﻃﻮر ﺷﺪ
ﺑﻮﺳﯽﻣ ﻫﻢ را ﯿﺘﯽﮔ «؟ ﭼﻪ ﺷﺪه
. ﯿﺪﻧﺪ
او ﻫﻢ ﮐﻪ
از ﻣﻦ
ﺣﺎل ﺧﻮش
ﺗﺮی ﻧﺪاﺷﺖ
،
ﻟﺒﺨﻨﺪی
در و زدﯽﻣ
. ﻧﺸﺪه یﺧﺒﺮ ﯿﭻﻫ» : ﮔﻔﺖﯽﻣ ﺟﻮاب
ﻫﻮس ﮐﺮده ر
ﯾﺶ
ﺑﮕﺬارد
.«
از د ﻏﺮض
ﯾﺪار
آن
ﻫﺎ
ﺑﻮد ﯽ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈ
ﯿﻢ ﮔﻔﺘﯽﻣ ﯾﺴﺖ ﻧﺒﺎ ﯽ ، وﻟ
ﮐﻪ ﻗﺼﺪ ﺧﺮوج و ﻓﺮار دار
ﯾﻢ
ﮐﻪ ﺗﺎ ﻟﺤﻈﻪ
ﺑﻪ نﯿﺪ رﺳ ی
ﻣﻘﺼﺪ
از ا ﯿﺶ، ﺑ
ﯾﻦ
ﻧﮕﺮاﻧ
ﯽ
ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
داﻧﺴﺘ ﯽﻣ
ﻨﺪ ﮔﺎه
ﮔﺎه ﺑﻪ
ﯽوﻟ ،ﯾﻢآﯽﻣ ﺗﻬﺮان
و ﯿﺘﯽ ﺣﻀﻮر ﮔ
ﻗﺒﻮل ﺧﻄﺮ و ﺗﺮک ﭘﻨﺎﻫﮕﺎه ﺑﺮا
ا ﯾﺸﺎن
ﺳﺆال ﯾﺠﺎد
ﮐﺮده ﺑﻮد.
ﮐﻪ ﯾﻢ داد ﯿﺢﺿﺗﻮ
دﻟﺘﻨﮓ ﻣﺎدرش و
یﻫﻤﻪ
ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻣ ﺷﻤﺎ ﺑﻮد و
ﻗﺒﻞ از ﻓﺮا رﺳ
ﯿﺪن
ﻧﻮروز
ﺑﺎ ﺷﻤﺎ د
ﯾﺪاری
ﮐﺮده ﺑﺎﺷﺪ. ﭘﺪرم
ﯾﮏ
ﺟﻌﺒﻪ ﻗﻄﺎب
ﯾﺰدی
ﮐﻪ ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ
ی
ﺑﻪ ﻣ ، ﻣﺎ ﺑﻮد
ﺎ داد و ﮔﻔﺖ
ﯿﺮﯾﻨﯽ ﻫﻢ ﺷ ﯾﻦا» :
!«ﺷﻤﺎ ﯿﺪﻋ
ﺧﻮاﻫﺮم ﮐﻪ ﮐﻢ و ﺑ
ﯿﺶ
در ﺟﺮ
و ﻞ ﺋ ﻣﺴﺎ ﯾﺎن
ﻣﺸﮑﻼت و ﻗﺼﺪ
، ﻣﺎ ﺑﻮد
ﺑﺎ اﺷﺎره ﻣﺮا ﺑﻪ
اﺗﺎﻗﯽ
دﯾﮕﺮ ﺧﻮاﺳﺖ و ﮔﻔﺖ
ﺑﻬﺘﺮ » :
اﺳﺖ ﭘﺪر و ﻣﺎدر را ﺑﺒﺮم
.
ﺑﺎر د ﺧﻮدم ﺑﻌﺪ
ﯾﮕﺮ
«. ﺧﻮاﻫﻢ آﻣﺪ
ﺑﻌﺪ ﮔﻔﺖ
: »
ا ﮔﺮ ﭘﺪر و ﻣﺎدر ز
ﯾﺎدﺗﺮ
ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ
ﯾﺪﺷﺎ ،
ﺑﺎ ﺣﺮف
ﻫﺎ
و ﺻﺤﺒﺖ
یﻫﺎ
ﯽ ﺷﻤﺎ ﭘ
ﺑﻪ ﻣﻘﺼﻮد ﺑﺒﺮﻧﺪ ﮐﻪ از ﻫ
ﯿﭻ
ﺟﻬﺖ ﺻﻼح ﻧ
از «. ﯿﺴﺖ
او ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﺮدم ﯾﮏ ﮐﻼه ﭘﺸ
ﻤﯽ
و ﯾﮏ ﻋﯿ
ﻨﮏ دود
ﺑﺨﺮد ﯾﻢ ﺑﺮا ی
.
او ﮐﻪ ﭘ
ﯽ
ﺑﻪ ﻣﻘﺼﻮد ﺑﺮده و
یﯿﺎﻓﻪ ﻢ ﻗ ﺧﻮاﻫ ﯽﻣ داﻧﺴﺖ ﯽﻣ
ﻧﺰار ﺧﻮد را ﺑﺎ ﮐﻼه ﭘﺸ
یﺑﺮا یدود ﯿﻨﮏو ﻋ ﯽﻤ
و ﯾﺐﻏﺮ ﯾﯽ ﻫﺮ آﺷﻨﺎ
ﺑ
ﯿﮕﺎﻧﻪ
ﮐﻨﻢ ﺗﺎ در ﺳﻔﺮ از دﯾﺪ آﺷﻨﺎ در اﻣﺎن ﺑﺎﺷﻢ
ﮐﻪ ﮔﻔﺖ ،
ﻋﯿﻨﮏ و ﮐﻼه را
. ورد آﯽﻣ
ﻣﻮﺟﺒﺎت رﺿﺎ
ﯾﺖ
۷٦