79 / 256
ﺣﻀﻮر از زﻧﯽ ﺳﺎﻟﺨﻮرده ﺑﺮای دﯾﺪاری ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﭼﻪ اﺣﺘﯿﺎط
ﻫﺎ
ﻫﻤﺮاه ﺑﺎﺷﺪ
.
ﻣﺤﺒﻮب ﺧﻮد را آﻣﺎده
ی
ﯽﻣ رﻓﺘﻦ
ﮐﺮد ﮐﻪ زﻧﮓ در ﺑ
ﻪ
اف ﯽﮔﻮﺷ . ﺻﺪا آﻣﺪ
اف را ﺑﺮداﺷﺘﻨﺪ
؛
ﻣﻌﻠﻮم ﺷﺪ آﻗﺎی رﯾﺤﺎﻧﯽ آﻣﺪه اﺳﺖ
.
ﯾﺤﺎﻧﯽ ر یآﻗﺎ
ﺳﺮ ﺣﺎل و ﺧﻨﺪه
ﺑﻪ
ﻟﺐ ﺑﺎ ﻗﯿﺎﻓ
یﻪ
ﻣﺼﻤﻢ وارد ﺷﺪ
.
ﯾﻢ ﺳﻼم داد
. ﺑﺎ ﮔ
و ﺷﺪ آﺷﻨﺎ ﯿﺘﯽ
ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺪ
ﺑﻪ ﺻﺤﺒﺖ
.
زنو داﯾﯽ
داﯾﯽ
یﺑﺮا
آوردن ﻣﺎدر ﮔ
ﯿﺘﯽ
ﻋﺎزم ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ
ﻣﺴﻌﻮد
از راه رﺳ
و ﯿﺪ
ﮔﻔﺖ
ﮐﻪ
ﺑﺎ ﻣﺤﺒﻮب ﺧﺎﻧﻢ
ﯽﻣ
رود و ﻣﺎدر را
. ورد آﯽﻣ
ﭘﺎﺳﭙﻮرت
ﻫﺎ
را ﺑﻪ آﻗﺎ
ﯾﺤﺎﻧﯽ ر ی
دادم و ﮔﻔﺘﻢ
:
»
ﭘﻮل ﻫﻢ آﻣﺎده اﺳﺖ
ﺗﺎ !ﯿﺮﺧﺑﻪ ﺳﻔﺮﺗﺎن » : ﻔﺖﮔ «.
ﺑﯿﺴﺖ
ﭼﻬﺎر و
ﺳﺎﻋﺖ دﯾﮕﺮ
ﻪ
اﻧﺸﺎءاﻟ
ﻋﺎزم
ﯿﺖﺑﻠو ، ﺷﻮﯾﺪ ﻣﯽ
اﺗﻮﺑﻮس را ﺑﺮاﯾﺘﺎن
«. ورم آﻣﯽ
از او ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﺮدﯾﻢ ا ﮔﺮ ﺑﺸﻮد
،
ﺧﻮدش
ﺗﺮﺗﯿﺐ رﻓﺘﻦ
ﺗﺎ
ﺟﺎﯾﮕﺎه اﺗﻮﺑﻮس
ﻫﺎ را
ﮐﻪ در ﺟﻨﻮب ﺷﻬﺮ ﺑﻮد
ﺪ. ﺑﺪﻫ ،
ﻣﺴﻌﻮد ﭼﻮن
ﺑﻌﺪ از اﻃﻤ
ﯿﻨﺎن
ﺑﻪ ﺳﻔﺮ
ﯽراﻫ ،ﻣﺎ
.ﺷﺪ ﻣﯽ ﺳﻔﺮی
آﻗﺎی رﯾﺤﺎﻧﯽ ﮔﻔﺖ
ﺗﺮﺗﯿﺐ » :
آن را
ﯾﺪﺷﺎ . داد ﺧﻮاﻫﻢ ﻫﻢ
ﯿﺎﯾﻢ ﺧﻮدم ﺑ
و ﺷﻤﺎ را ﺗﺎ ﺳﻮار
ﺷﺪن ﺑﻪ اﺗﻮﺑﻮس ﻫﻤﺮاﻫ
«.ﮐﻨﻢ ﯽ
ﺑﺮای اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺧﺎﻃﺮ ﺧﻮد و رﻓﻊ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪم
ﯾﺎآ» :
در اﺗﻮﺑﻮس ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻧﺨﻮاﻫ
؟ﺷﺪ ﯿﻢ
از ﮐﺠﺎ
ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﺳﻔﺮ را ﺧﻮاﻫ
ﯿﻢ
؟ ﺷﻨﺎﺧﺖ
ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﻣﺎ ﮐ
ﯿﺴﺖ
و ﺑﺎ او ﭼﮕﻮﻧﻪ آﺷﻨﺎ
یﺟﺎ» : ﮔﻔﺖ« ؟ﯾﻢﺷﻮﯽﻣ
ﺷﻤﺎ در اﺗﻮﺑﻮس ﺷﻤﺎره
ی
ﻣﺸﺨﺺ دارد
.
راﻧﻨﺪه و
یﻓﺮد
ﮐﻪ ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎﻧ
ﯽ
اﺳﺖ و
ﺑﻪ
ﻋﻨﻮان
ﻣﺴﺎﻓﺮ در
اﺗﻮﺑﻮس ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد
یﺟﺎ را از ﺷﻤﺎ ،
ﻧﺸﺴﺘﻦ و رد
ﯾﻒ
ﯽﺻﻨﺪﻟ
ﻫﺎ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﻨﺎﺧﺖ
.
ﹰ
ﺑﺎ ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﺟﻤﻌﺎ
ﺷﺶ
ﻧﻔﺮ ﺧﻮاﻫ
ﯿﺪ
ﺑﻮد و
ﻪ
اﻧﺸﺎءاﻟ
ﯿﺪ ﺨﻮاﻫ ﻧ ﯽ ﻣﺸﮑﻠ
ﯾﺪﺷﺎ داﺷﺖ.
ﭼﻨﺪ ﻓﺮﺳﺦ ﮐﻪ از
ﺗﻬﺮان
دور ﺷﺪ
،ﯾﺪ
در اﺗﻮﺑﻮس ﻧﻮار ﻣﻮﺳ
ﺑﺮا ﯿﻘﯽ
ﯾﺘﺎن
ﭘﺨﺶ ﮐﻨﻨﺪ
.
اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮﺗ
ﯽ
ﯽ ﻃﻮﻻﻧ
اﺳﺖ و ﺣﺪود
ﻫﺠﺪه
. ﺳﺎﻋﺖ راه
ﯽوﻗﺘ
ﺑﻪ زاﻫﺪان رﺳ
اﺳﺘ ﯾﮏ ، ﯿﺪﯾﺪ
ﯿﺸﻦ
ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺷﻤﺎﺳﺖ
؛
ﺳﻮار آن ﺧﻮاﻫ
ﯿﺪ
ﺷﺪ و آن ﻣﺎﺷ
ﯿﻦ
ﺑﻪ ﺷﻤﺎ را
ﻋﺖ و ﺳﺮ
ﻪ
اﻧﺸﺎءاﻟ
ﯽﻃ ،ﺧﻄﺮ ﯽﺑ
ﻣﺪت
ﯽاﻟﺳﻪ
ﭼﻬﺎر
ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻪ آن
یﺳﻮ
یﺳﻮ در آن . رﺳﺎﻧﺪ ﯽ ﻣﺮز ﻣ
،ﻣﺮز
ﺷﻤﺎ ﭘﺎﺳﭙﻮرت
یﻫﺎ
ﮐﻪ ، ﺧﻮد را
ﻣﻤﻬﻮر ﺑﻪ ﻣﻬﺮ ﺧﺮوج از ﮐﺸﻮر ا
ﯾﺮان
و ورود ﺑﻪ ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎن و
یﺣﺎو
اﺟﺎزه
ی
اﻗﺎﻣﺖ
ﺑﻪ ﻣ
ﺪت ﻣﺤﺪود اﺳﺖ
. ﮐﺮد ﯿﺪ ﺧﻮاﻫ ﯾﺎﻓﺖ در ،
آن وﻗﺖ
ﻫﺮ ﮐﺪام از ﻣﺴﺎﻓﺮ
یﺑﺮا ﯾﻦ
ﻣﻘﺼﺪ ﻧ
ﯾﯽﻬﺎ
ﺧﻮد اﻗﺪام ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺮد
.
ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺷﻨ
ﮐﻪ ﯾﻢ ﺑﻮد ﯿﺪه
ﭼﻮن ﺑﻪ ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎن ﺑﺮﺳ
و ﺑ ﯿﻢ
ﻪ ﺳﻔﺎرت آﻣﺮ
ﯾﻢ ﺑﺮو ﯾﮑﺎ
و ﺣﮑﺎ
ﯾﺖ
ﯽ ﻣﺎﻧﺪﮔ در
ﻫﺎ و ﮔﺮﻓﺘﺎر
ﻫﺎ را ﺑﮑﻨ ی
ﯿﻢ
و ﺑﮕﻮ
ﺑﻬﺎﺋﯽ ﯾﯿﻢ
ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﺗﻘﺎﺿﺎی ﺳﻔﺮ ﺑﻪ آﻣﺮﯾﮑﺎ ﮐﻨﯿﻢ
،
وﯾﺰای
ورود ﺧﻮاﻫﻨﺪ داد و در ﮐﻮﺗﺎه ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻪ آﻣﺮﯾﮑﺎ
. روﯾﻢ ﻣﯽ
ﭼﺮا ﻣﻘﺼﺪ ﻣﺎ آﻣﺮ
؟ ﺑﻮد ﯾﮑﺎ
ﭼﻮن از ﺳﻪ ﺳﺎل ﭘ
ﯿﺶ
ﭘﺴﺮم و دﺧﺘﺮ
ﺑﻪ آﻧﺠﺎ رﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ
.
ﺳﻪ ﺳﺎل
ﯽﻣ
ﮔﺬﺷﺖ ﮐﻪ
آن
را ﻧﺪ ﻫﺎ
.ﯾﻢ ﺑﻮد ﯾﺪه
ﻓﻘﻂ در آﻧﺠﺎ
ﺗﻮاﻧﺴ ﯽﻣ
ﺘﯿ
ﻢ در ﮐﻨﺎ
، ﻣﻨﯿﺐ ر
ﺑﺮادر ﮔ
ﯿﺘﯽ
ﭘﻨﺎه ﺑﮕ
و ﯿﺮﯾﻢ
ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻤﺎﻧ
ﮐﻪ ﺑﺒ ﯿﻢ
ﯿﻨﯿﻢ
روزﮔﺎر ﺑﺮاﯾﻤﺎن در دﯾﮕﺮ ﺻﻔﺤﻪ
ﯽ زﻧﺪﮔ ﻫﺎی
زﻧﺪ. ﯽﻣ ﭼﻪ رﻗﻢ
آﻗﺎی رﯾﺤﺎﻧﯽ ﭘﺎﺳﭙﻮرت
ﻫﺎ
را در ﺟﯿﺐ ﮔﺬاﺷﺖ و ﮔﻔﺖ
ﻓﺮدا ﮐﻪ » :
ﯿﺖﺑﻠ
ﻫﺎ
را آوردم
،
ﭘﻮل را
ﺑﻌﺪ «. ﯿﺮمﮔﯽﻣ
ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮد ﺗﺎ ﻓﺮدا ﮐﻪ ﺑﯿﺎﯾﺪ و ﺳﺎﻋﺖ
و
روز ﺣﺮﮐﺖ را اﻃﻼع ﺑﺪﻫﺪ و
ﺑﺎ ﺳﻔﺮ ﺖﺑﻠﯿ
اﺗﻮﺑﻮس
را ﺗﺴﻠﯿﻢ ﮐﻨﺪ
.
ﻟﺤﻈﺎﺗ
ﯽ
ﺑﻌﺪ ﺧﻮاﻫﺮم و
ﯿﺐﺣﺒ
آﻣﺪﻧﺪ
آنو ﯿﺘﯽ و ﮔ ﯾﯽدا ﺑﺎ .
در ﻫﺎ
اﺗﺎق
رو ﺑﻪ
۷۸