92 / 256
ﺑﻌﺪ از رﺑﻊ ﺳﺎﻋﺖ،
ﺑﺎ
ﺑﻪ ﺧ ﻣﺴﻌﻮد
م آﻣﺪ ﯿﺎﺑﺎن
و ﺑﻪ ﺿﺮورت زﻣﺎن ﻣﻘﺪار
ﯿﺮﯾﻨﯽ ﺷ ی
و ﮔ
ﺑﻪ . ﯾﺪم ﻞ ﺧﺮ
ﯾﯽدا یﺧﺎﻧﻪ
ﺑﺮﮔﺸﺘ
.ﯿﻢ
ﻧﺎﻫﺎر ﺻﺮف ﺷﺪ و ﺑﻌﺪ
از ﻣﺨﺘﺼﺮ اﺳﺘﺮاﺣﺘ
ﹺ ﻋ ﯾﯽدا زنو ﯾﯽدا ﺑﻪ ،ﯽ
ﻧﺮﺳ ﯿﺪ
را ﯿﺪه
ﺷﺎدﺑﺎش ﮔﻔﺘ
ﯿﻢ
و ﺻﻮرت آن ﻋﺰ
ﯾﺰان
را ﺑﻮﺳ
. ﯿﺪﯾﻢ
ﺳﻪ ﭼﻬﺎر روز ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺷﺐ
ﻋﯿﺪ ﻧﻤﺎﻧﺪه
ﯾﯽﯾﺒﺎز و ﯾﻢ ﻣﻼ یﻫﻮا و ﺑﻮد،
و ﻃﺮاوت ﺑﻬﺎر در آن ﺣﻮاﻟ
ﯽ
ﯽﺧﺎﺻ یﺟﻠﻮه
داﺷﺖ ﮐﻪ ﺣﺘ
ﯽ
ﺑﻪ دل رﻧﺠﻮر و ﻓﮑﺮ ﻧﮕﺮان ﻣﺎ ﺷﺎد
ﺑﻪ ﺗﻤ .دادﯽﻣ ی
ﯿﺰ
ﮐﺮدن و ﺟﺎرو
نﮐﺮد
اﺗﺎق
ﭘﺬ
ﯾﯽ ﺧﺎﻧﻪ ﯾﺮاﯾﯽ
ﮐﻪ در
آن روزﻫﺎ و ﺷﺐ
ﻫﺎﯾﻤﺎن را
ﻣﯽ
ﮔﺬراﻧﺪ
،ﯾﻢ
ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺪ
از .ﯾﻢ
ﺑﺎﻏﭽﻪ
ﺧﺎﻧﻪ یﻫﺎ
ﻫﺎی دﯾﮕﺮ
ﮐﻪ
ا ﮐﺜﺮ
ﻣﺘﺮوک و ﺳﺎ ﮐﺖ ﺑﻮد
ﮔﻞ ﻧﺪ
ﭼﯿﺪﯾﻢ و از
ﭼﻨﺪ
ﻟﯿﻮان ﮔﻠﺪان
و ﯿﻢ ﺳﺎﺧﺘ
ﻫﻤﻪ در
اﺗﺎق ﺟﺎی
ﻗﺮار داد
. ﯾﻢ
ﺗﻨﻬﺎ ﻋﮑﺲ
ﯽﯾﻫﺎ
را ﮐﻪ از
ﺑﭽﻪ
ﮐﻨﺎر ،ﯿﻢ داﺷﺘ ﻫﺎ
ﻫﺎ ﮔﻠﺪان
ﭘﺴﺮ .ﯿﻢ ﮔﺬاﺷﺘ
ﺑﺮا ﻣﺴﻌﻮد
ﯾﻤﺎن
ﮐﺮد ﯿﻪ ﺗﻬ ﯿﻦ ﻫﻔﺖ ﺳ
و در ﺑﺸﻘﺎﺑ
ﯽ
آورد ﮐﻪ ﮐﻨﺎر د
ﯾﮕﺮ
ﺑﺴﺎط ﻋ
ﯿﺪﻣﺎن
ﻗﺮار داد
ﯿﻞ . آﺟ ﯾﻢ
و ﺷ
ﯿﺮﯾﻨﯽ
و ﺳﻮﻫﺎن و ﮔﺰ
ﻫﻢ ﺧﺮ
ﯾﺪاری
. ﺷﺪه ﺑﻮد
آﻓﺘﺎﺑ یﻫﻮا
آﺧﺮ ﯽ
ﯾﻦ
ی روزﻫﺎ
زﻣﺴﺘﺎن و ﻃﺮاوت و ﺳﺮﺳﺒﺰ
ی
ﺑﺎﻏﭽﻪ
و ﺳﺒﺰه ﻫﺎ
یﻫﺎ
ﮔﺴﺘﺮده
ﺑﺮ زﻣ
ﯿﻦ
و ﺷﮑﻮﻓﻪ
ﺑﺮگ ی
یﻫﺎ
درﺧﺘﺎن و اﻧﻌﮑﺎس آﺳﻤﺎن آﺑ
ﯽ
ﯿﺪﺳﻔ اﺑﺮ یﻫﺎ و ﻟﮑﻪ
دل را ﺑﻪ ﺷﺎد
و ﯾﯽﻫﺎ و ر ی
ﯾﻦا ﯿﺖ واﻗﻌ ﯽوﻟ ،اددﯽﻣ ﯿﺪ اﻣ ی آزاد
ﺑﻮد ﮐﻪ در ا
ﯾﻦ
ﻓﻀﺎ و ﻫﻮا
ی
ﺧﻮش ﻣﺎ ﺣﺎﻻ زﻧﺪاﻧ
ﯽ
ﺑﻬﺸﺖ ﺑﻮد
. ﯾﻢ
آﻣﺪ ﯿﺪﻋ
. ﻫﺮ
ﯽﻤﻏ ﯾﮏ
ﻣﺸﺘﺮک
در دل داﺷﺘ
.ﯿﻢ
ﹺ ی روزﻫﺎ
ﺑﺪ
زﻣﺎﻧﻤﺎن و ﻣﺼﺎﺋﺒﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ
ﺟﺎﻣﻌﻪ
ﯾﮑﯽ را ﯽ اﺻﻠ یﻫﺎ ﻏﻢ ، ﮔﺬﺷﺖ ﻣﯽ
و ﻫﻤﺮﻧﮓ ﮐﺮده ﺑﻮد
ﯽوﻗﺘ .
ﺑﺎ ﭼﺸﻢ
یﻫﺎ
ﻣﺮﻃﻮب و ﺑﻐﺾ
،ﮔﻠﻮ در
ﯾﺎ ﯿﻢ ﮔﺬاﺷﺘ ﯽﻫﻢ ﻣ یﺷﺎﻧﻪ ﺳﺮ ﺑﺮ
ﺑﻮﺳﻪ ﺑﺮ ﮔﻮﻧﻪ
ی
ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ
و ﯾﻢ دادﯽﻣ
ﺳﺎل ﻧﻮ را ﺗﺒﺮ
،ﯿﻢ ﮔﻔﺘﯽﻣ ﯾﮏ
ﺗﻤﺎم
دﻋﺎ و آرزو
ﯽﺳﺎﻟ ﯾﻤﺎن
ﺧﻮش و ﭘﺎ
ﯾﺎن
ﺗﻤﺎم ﺗﻠﺨ
ﻫﺎ و رﻧﺞ ﯽ
ﯽﺎﻣﮐ ﻫﺎ و ﻧﺎ
ﻫﺎ و زﺟﺮﻫﺎ ﺑﻮد
ﮐﻪ ﯽﺳﺎﻟ .
ﮔﺬﺷﺖ ﺳﺮاﺳﺮ درد ﺑﻮد
،
، ﻏﻢ ﺑﻮد
ﺷﻬﺎدت ﻋﺰ
ﯾﺰﺗﺮﯾﻦ
ﻫﺎ
و ﺷﮑﻨﺠﻪ
ﻫﺎ
و ﺗﺎراج و ﻏﺎرت
و ﺳﺮﮔ ﻫﺎ
و ﯽﺮداﻧ
. ﺑﻮد ﯽﺳﺎﻣﺎﻧ ﯽﺑ
ﺑﺎﻣﺪاد روز
ﯿﺪﻋ
ﮐﻪ ﻫﻮا آﻓﺘﺎب و
اﺗﺎق
ﺑﻮد روﺷﻦ
زﻧﮓ در ﺑﻪ ﺻﺪا آﻣﺪ
ﯾﻦا .
ﮐﺪام ﻣﻬﻤﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ در
آن ﺳﺎﻋﺖ و اوﻟ
ﯿﻦ
ﺳﺎﻋﺎت روز ﻋ
ﯾﻦ در ا ﯿﺪ
ﯾﯽﻬﺎ ﺗﻨ ی ﮔﻮﺷﻪ
ﺑﻪ ﻋ ﯽ و ﭘﻨﻬﺎﻧ
؟ آﻣﺪﯽﻣﻣﺎ ﯾﺪﻧﯽ د ﯿﺪ
در را ﺑﺎز ﮐﺮد
.ﯾﻢ
ﻣﺴﻌﻮد
و ﻫﻤﺴﺮ ﻋﺰ
ﯾﺰ
و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺶ
آﻣﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺎ
ﺻﻮرت ﭘﺮ از ﺧﻨﺪه
ﺷﺎن.
ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ
را ﺷﺎدﻣﺎﻧﻪ ﺑﻮﺳ
ﯿﺪﯾﻢ
و ﺳﺎل
ﻧﻮ
را ﺗﺒﺮﯾﮏ ﮔﻔﺘﯿﻢ و ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ
ﻪ ﺑ .
رﺳﻢ ﻋﯿﺪ
ﯿﺘﯽﮔ ،
ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﻣﺨﺘﺼﺮ
ﻞ ﯾ وﺳﺎ
ﭘﺬﯾﺮاﯾﯽ
آنﺑﻪ
ﻫﺎ
ﻧﻘﻞ و ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﺗﻌﺎرف ﮐﺮد
.
ﻣﺴﻌﻮد
ﺑﻪ ﻫﺮ
ﯾﮏ
از ﻣﺎ
ﭘﻨﺞ یﺳﮑﻪ ﯾﮏ
ﮐﻪ ﯽ ﺗﻮﻣﺎﻧ
اوﻟﯿﻦ
ﭘﻨﺞ یﺳﮑﻪ
ﺗﻮﻣﺎﻧﯽ ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼ
، ﺑﻮد ﯽﻣ
ﻋﯿﺪی داد و ﮔﻔﺖ
: »
دﺳﺖ ﻣﻦ
ﺧﻮب اﺳﺖ
ﯿﻢﻧ «.
ﯽﺳﺎﻋﺘ
ﯿﺸﺘﺮ ﺑ
ﻧﻤﺎﻧﺪﻧﺪ
.
ﮔﻔﺘﻨﺪ
زﻣﺎن ﻣﺤﺪود
ی
دارﻧﺪ و
ﻧﺎﭼﺎر
از دﯾﺪار ﺑﻌﻀﯽ ﺑﺰرگ
ﺗﺮﻫﺎ
ﯾﺪ و ﺑﺎ ، ﻫﺴﺘﻨﺪ
ﺑﻪ ﺳﻔﺮ
ﺑﺮوﻧﺪ
.
ﻟﻄﻒ ﮐﺮده
ﯿﺪﻋ ﯾﺪار د ﯿﻦ اوﻟ و
را از ﻣﺎ آﻏﺎز ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ
آنﺑﺎ .
ﻫﺎ
. ﯾﻢ ﮐﺮد ﯽ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈ
ﭼﻬﺎر
روز ﺑﻌﺪ
ﻣﺴﻌﻮد
و ﺧﺎﻧﻢ و ﻓﺮزﻧﺪش از ﺳﻔﺮ ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﺪ.
دﻪ ﺑ
ﯾﺪارﺷﺎن
ﯿﻢ رﻓﺘ
ی و ﻓﺮدا
آن روز
ﻫﻢ
ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻮد
.ﯾﻢ
۹۱