91 / 256
ﻣﺮا ﺑﻨﻮ
ﯽوﻗﺘ . ﯾﺴﺪ
ﭼﮏ
را ﻧﻮﺷﺖ، آن را
ﮔﺮﻓﺖ و اﻣﻀ
. ﮐﺮد ﺎ
ﭘﻨﺞ دﻗ
، ﺑﻌﺪ ﯿﻘﻪ
ﺑﯿﺴﺖ ﭼﮏ
ﯾﮏو
ﻫﺰار ﺗﻮﻣﺎﻧﯽ
را
ﮐﻪ ﻣﺮﺑﻮط
ﺑﻪ ﺑﻬﺎی ﺳﻬﺎﻣﻢ ﻣﯽ
ﺷﺪ و
آن را
از ﺑ
ﮐﺎﻣﻼ
،ﻢ داﻧﺴﺘ ﯽﻣ رﻓﺘﻪ ﯿﻦ
در دﺳﺖ
. داﺷﺘﻢ
از آﻗﺎ
.ج ی
ﺗﺸﮑﺮ ﻓﺮاوان ﮐﺮدم
» ﮐﺮد: ﺳﺆال .
در ﻣﻮرد آﭘﺎرﺗﻤﺎن ﭼﻪ ﮐﺮد
؟ ﺪﯾاه
ا ﮔﺮ ﺑﻪ ا
ﯾﻖﻃﺮ ﯾﻦ
ﺗﺎ ﻓﺮدا ﻋﻤﻞ ﺑﮑﻨ
،ﯿﺪ
ﻣﻦ ﻫﻢ آﻧﭽﻪ از دﺳﺘﻢ ﺑﺮآ
ﯾﺮ ﻣﺪ. ﮐﻨﻢﯽﻣ ﯾﺪ
ﻋﺎﻣﻞ ﻫﻢ
ﮔﻤﺎن ﻧﮑﻨﻢ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘ
ﮐﻨﺪ. ﯽ
ﯾﺪﺷﺎ
ﻪ رﻓﻊ ﺧﻄﺮ از آن ﺑﺸﻮد
اﻧﺸﺎءاﻟ
ﻣﯽ «.
داﻧﺴﺘ
ﻢ در اﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ
و ا
وﺿﺎع ﺑﺎ ﻗﻮل ﭼﻨ
ﯽ ﮐﻤﮑ ﯿﻦ
ﺑﻪ ﻣﻦ
ﯾﺖﻧﻬﺎ
ﻣﺤﺒﺖ و وﻓﺎ
ی
ﺧﻮد را ﻧﺸﺎن
، دﻫﺪﯽﻣ
و ﭼﻮن ﻣﺮا ذ
داﻧﺪﯽﻣ ﯾﺤﻖ
و ﮐﻢ و ﺑ
از ﺑ ﯿﺶ
ﯿﮑﺎری
و
ﯾﻢﻫﺎی ﮔﺮﻓﺘﺎر
ﺑﺎﺧﺒﺮ
اﺳﺖ
، ﺧﻄﺮ اﺣ
ﺘﻤ
اﯾﻦ ﺎﻟﯽ
ﮐﺎر را
،ﯾﺮ ﻣﺪ ﯿﺶو ﭘ ﯾﺮد ﭘﺬ ﻣﯽ
زﺑﺎن ﺑ
ﻪ
ﺧﻮاﻫﺶ ﺑﺎز
ﻣﯽ
ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﯽ از ﻣﻘﺮرات دوﻟﺖ را ﻧﺎدﯾﺪه ﺑﮕﯿﺮد
.
اﻃﻤﯿﻨﺎن
د
اد ﮐﻪ ﻓﺮدا ﺗﻤﺎم ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ
. ﻓﺮاوان از
ﻣﺤﺒﺘﺶ ﺗﺸﮑﺮ ﮐﺮدم؛
ﻗﺮار ﻓﺮدا را ﮔﺬاﺷﺘﻢ و راﻫ
ﯽ
ﺑﺎﻧﮏ و ﺑﻌﺪ
.ﺷﺪم ﯾﯽدا یﺧﺎﻧﻪ
در راه ﺧﻮﺷﺤﺎل و ﺷﻨﮕﻮل ﺑﻮدم
ﺑﯿﺴﺖ .
ﯾﮏ و
ﻫﺰار ﺗﻮﻣﺎن ﮐﻪ در ﺟﯿﺐ داﺷﺘﻢ و ﻗﻮل وﺻﻮل
ﺻﺪ
ده و
ﻫﺰار ﺗﻮﻣﺎن
در زﻣﺎن
در . ﯾﮏﻧﺰد
ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ
ﺑﯿﺴﺖ
ﭼﻬﺎر و
ﺳﺎﻋﺖ
ﻗﺒﻞ ﮐﻪ در ﺧﯿﺎل ﺳﻔﺮ و ﺧﺮوج
از اﯾﺮان ﺑﻮدﯾﻢ
ﻪﻫﻤ ،
را از دﺳﺖ رﻓﺘﻪ
ﺑﻪ ﺣﺴﺎب
آﯽﻣ
. وردم
ﻫﺮ ﭼﻨﺪ آﻧﭽﻪ در ﺟ
ﯿﺐ
داﺷﺘﻢ و آﻧﭽﻪ ﻗﺮار
ﺑﻮد وﺻﻮل ﺷﻮد
ﯽ ، اﻧﺪﮐ
از ﮐﻞ ﻣﺎﺣﺼﻞ ﺳ
ﯽ
ﺳﺎل ﮐﺎر و زﻧﺪﮔﯽ ﺗﻮأم ﺑﺎ ﺗﻼش و ﮐﻮﺷﺶ و ذﺧﯿﺮه
ی
ﭘﯿﺶ
ﺑﯿﻨﯽ آﯾﻨﺪه ﺑﻮد
،
ﻣﻌﺬﻟﮏ
در ﻓﻨﺎ و ﻧ
ﯿﺴﺘﯽ
ﻣﻄﻠﻖ ﭼﯿﺰی
ﺑﻪ ﺣﺴﺎ
. ﻣﺪآﻣﯽب
آن وﻗﺖ
ﺑﺎ ﺧﻮد ﻋﻠﺖ ﻋﺪم
اﻣﮑﺎن ﺳﻔﺮ را ﺗﻮﺟ
ﮐﺮدم و از ﯽﻣ ﯿﻪ
ﺳﺒﺐ
ﺳﺎز ﺳﭙﺎﺳﮕﺰار ﺑﻮدم
.
ﺑﺎ ﻧﺸﺎط
ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ
. ﯿﺪم رﺳ
ﭼﻮن ﻣﺪت
ﻫﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ
ﻫﯿﭻ ﮐﺪام
ﺑﺮای دﯾﮕﺮی ﺧﺒﺮ
ﯽﺧﻮﺷ
ﻧﺪاﺷﺘﯿﻢ
و
یﻗﺪر
ﮐﺮده ﯿﺮ ﻫﻢ ﺗﺄﺧ
ﺑﻮدم،
ﻣﻮﺟﺐ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﮔﯿﺘﯽ و
داﯾﯽ
و ﺧﺎﻧﻤﺸﺎن ﺷﺪه ﺑﻮدم
وﻗﺘﯽ .
ﺷﺎد و ﺻﻮرت
ﺧﻨﺪاﻧﻢ را دﯾﺪﻧﺪ
، ﮔﻔﺘﻨﺪ:
-
ﭼﻪ ﻋﺠﺐ ﺳﺮ
!ﯽﺣﺎﻟ
ﻣﻌﻠﻮم ﻣ
ﺑﻪ ﻫﻢ ﺳﻔﺮ ﮐﻪ ﯾﻦا ﺷﻮد از ﯽ
ﯿﻠﯽ ه ﺧ ﺧﻮرد
.ﯽ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟ
ﻋﻠﺖ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟ
ﯿﻢ
ﻓﻘﻂ
یﺑﺮا
ﭘﻮل ﻧﺒﻮد
ﯽﻣﮐﻪ ﯾﻦا،
ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺎﻋﺚ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟ
آن ﯽ
ﯿﺰﻧ ﺑﺸﻮم ﻫﺎ
ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ
ﯿﺢ ﺗﻮﺿ ﮐﺮد. ﯽﻣ
دادم ﮐﻪ ﮐﺠﺎ ﺑﻮدم و ﭼﻪ ﮐﺮدم و ﭼﻪ ﻗﺮار ﮔﺬاﺷﺘﻢ
.
اﻟﺤﻤﺪ
ﻪ
ا ﻟ
ﻪ
ﻟﺤﻤﺪﻟ
ﮔﻮﯾﺎن و
ﺑﺎ
ﻧﮕﺎه
ﺧﻨﺪان ﻫﺮ ﺳﻪ
آن ی
یﺷﺎد ﯾﮏﺷﺮ ﻫﺎ
ﻣﻦ ﺷﺪ
.ﻧﺪ
و ﻣﺴﻌﻮد
ﺧﺎﻧﻤﺶ ﺗﺎزه از راه رﺳ
ﺑﻮدﻧﺪ ﯿﺪه
.
ﺑﺎ ﻫﻢ روﺑﻮﺳ
.ﯾﻢ ﮐﺮد ﯽ
ﻣﺴﻌﻮد
ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎن ﺷﻮخ و
ﯿﺮﯾﻨﺶﺷ یﺧﻨﺪه
: ﮔﻔﺖ
-
ﭘﺴﺮﻋﻤﻮ
،
ﻣﻌﻠﻮم ﻣ
ﯽ
ﺷﻮد ﻫﻨﻮز وﻗﺖ ﺳﻔﺮ
. ﻧﺸﺪه
ﺧﺎﻧﻢ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺶ ﺧﻨﺪه
ﯿﺤﯽ ﻣﻠ ی
ﺑﻪ ﺻﻮرت
آورد
و ﺑﺎ
ﭼﺸﻤﺎن ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻣﺮا
ﻧﮕﺎه ﮐﺮد
.
ﺑﻌﺪ آن ﻧﮕﺎه ﭘﺮ از
ﻣﻬﺮ را
ﺑﻪ ﺻﻮرت
ﯿﺘﯽﮔ
ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ
.
اﺷﮏ ﺷﻮق ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﻧﺸﺴﺖ و ﮔﻔﺖ
:
-
یﺑﺮا
ﯽﺑ ﺳﻼﻣﺖ و
ﺧﻄﺮ ﺑﻮدن ﺳﻔﺮﺗﺎن دﻋﺎﻫﺎ ﮐﺮدم
ﯽوﻟ ،
راﺳﺘﺶ را ﺑﺨﻮاﻫ
ﺪﯿ
دﻟﻢ ﺑﻪ دور
ی
ﺷﻤﺎ رﺿﺎ
ﯿﺪم ﺷﻨ ﯽ داد وﻗﺘ ﯽﻧﻤ
ﮐﻪ ﺳﻔﺮﺗﺎن ﻟﻐﻮ ﺷﺪه
،
ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﺪم
.
ﹰ اراده
ی ﺣﺘﻤﺎ
ﯿﺰ ﺧﺪا ﭼ
ﯾﮕﺮی د
.ﺳﺖا
۹۰