340 / 698
٣٣٩
ﻋﺪﺍﻟﺘﻰ، ﺍﺯ ﻣﻔﺎﺳﺪ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﺧﻼﺻﻪ ﺟﻬﺎﺕ ﻣﻨﻔﻰ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩ ﻣﻰ
ﮐﻨﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺍﺯ
ﺁﺭﻣﺎﻥ
ﻫﺎﻯ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪﻯ ﮐﻪ ﺑ
ﻨﻴﺎﺩ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﻭ ﻧﻮﻉ
ﭘﺮﻭﺭﻯ ﺍﺳﺖ ﺍﻟﻬﺎﻡ
. ﮔﻴﺮﺩ ﻣﻰ
ﺻﺎﺑﺮ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﭘﺴﺖ ﻭ ﺣﻘﻴﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﺑﻠﻨﺪﻯ ﮐﻪ ﺁﺭﺯﻭﻣﻨﺪ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﺭﺩّ ﻭ
ﺍﻧﮑﺎﺭ ﻣﻰ
. ﮐﻨﺪ
ﺷﻌﺮ ﺻﺎﺑﺮ ﺷﻌﺮ ﻧﻴﮑﺒﺨﺘﻰ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﺎﻳﻰ، ﺗﺮﺍﻧﮥ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﺁﺯﺍﺩ ﻭ ﺁﺑﺮﻭﻣﻨﺪ ﻭ
ﻧﺠﻴﺒﺎﻧﻪ ﺍﺳﺖ
ﭘﻮﺭ ﺁﺭﻳﻦ )«
۱۳۵۷ :۴۹( .
١٦٨
ﮐﺘﺎﺏ ﻫﻮﭖ ﻫﻮﭖ ﻧﺎﻣﮥ ﺻﺎ
ﺑﺮ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﻗﻄﻌﻪ
ﺍﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﻯ ﺑﺎﺑﻴﺎﻥ ﻭ
ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻰ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﻣﻰ
. ﺳﺎﺯﺩ
ﻗﻄﻌﻪ
ﺍﻯ ﻧﺴﺒﺘﴼ ﻣﻔﺼّﻞ ﺷﺎﻣﻞ ﮔﻔﺘﮕﻮﻯ
ﺁﺧﻮﻧﺪ ﻣﺤﻞ ﺑﺎ ﺧﺒﺮ ﭼﻴﻦ ﺧﻮﺩ
.
ﺁﺧﻮﻧﺪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﻰ
ﭘﺮﺳﺪ
»
ﻧﻪ ﺧﺒﺮ ﻭﺍﺭ ﻣﺸﻪ ﺩﻯ؟
«)
ﭼﻪ ﺧﺒﺮ
ﺩﺍﺭﻯ ﻣﺸﻬﺪﻯ؟
(
ﻭ ﺧﺒﺮﭼﻴﻦ ﺍﺧﺒﺎﺭﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻳﺎ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻰ ﮐ
ﻪ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﻪ ﺍﻃﻼﻉ
ﻣﺠﺘﻬﺪ ﻣﻰ
ﺭﺳﺎﻧﺪ
.
ﺍﻳﻦ ﺷﻌﺮ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﺎﺯﺗﺎﺏ ﺍﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻓﮑﺮ ﻭ ﺫﻫﻦ
ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺩﻭﺭﮤ ﻗﺎﺟﺎﺭ، ﭼﻪ ﺩﺭ ﺁﺫﺭﺑﺎﻳﺠﺎﻥ ﻭ ﻗﻔﻘﺎﺯ ﻭﭼﻪ ﺩﺭ ﻓﺎﺭﺱ ﻭ ﺗﻬﺮﺍﻥ، ﻫﺮ ﻧﻮﻉ ﺣﺮﮐﺖ
ﺗﺮﻗﻰ
ﺟﻮﻳﺎﻧﻪ ﻭ ﻫﺮ ﻧﻮﺟﻮﻳﻰ ﺑﺎ ﺑﺎﺑﻰ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﺮﺍﺩﻑ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ، ﻓﺮﺯﻧﺪ
ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺪﺭﺳﻪ
ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻥ، ﻣﻮ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮﺩﻥ ﻭ ﭼﮑﻤﻪ ﭘﻮﺷﻴﺪﻥ، ﻫﺰﻳﻨﻪ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﺑﻪ ﮐﺴﻰ ﺩﺍﺩﻥ،
ﺑﻪ ﺁﺧﻮﻧﺪﻫﺎ ﮔﻮﺷﻪ ﻭ ﮐﻨﺎ
ﻳ
ﻪ ﺯﺩﻥ، ﺑﺎ ﻣﻌﻠﻢ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻣﻌﺎﺷﺮﺕ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻭ ﻏﻴﺮﻩ ﻭ ﻏﻴﺮﻩ
.
ﻳﮏ
ﺑﻨﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺷﻌﺮ ﻣﻔﺼﻞ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﺮﺟﻤﮥ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﻣﻰ
ﺁﻭﺭﻳﻢ ﻭ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ
ﺩﻳﺪﻥ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺍﺻﻞ ﮐﺘﺎﺏ ﺭﺟﻮﻉ ﻣﻰ
: ﺩﻫﻴﻢ
ﻧﻪ ﺧﺒﺮ ﻭﺍﺭ ﻣﻪ ﺷﻪ ﺩﻯ؟
–
ﺳﺎﻏﻠﮏ
–
ﺁﺯ ﭼﻮﻕ ﺩﻩ ﮔﻨﻪ
-
ﻏﺰﻳﺖ ﺁﻟﻤﺶ ﺣﺎﺟﻰ ﺍﺣﻤﺪﺩﻩ
! ﺑﺎ–
ﺍﻭﻏﻼﻥ ﻧﻪ ﻣﻨﻪ
...؟
168
ﺷﻬﺮﺕ ﻭ ﻣﺤﺒﻮﺑﻴﺖ ﺻﺎﺑﺮ ﺑﺎ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﻃﻨﺰﺁﻣﻴﺰ ﻭ ﺍﻧﺘﻘﺎ
ﺩﻯ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﮥ ﻣﻼ
ﻧﺼﺮﺍﻟﺪﻳﻦ ﺑﺎﻻ
. ﮔﺮﻓﺖ
ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﺍﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ، ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﻭ ﺁﺳﻴﺎﻯ ﻣﺮﮐﺰﻯ ﺧﻮﺍﻫﺎﻥ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺩﺍﺷﺖ
.
ﻣﻼّﻳﺎﻥ ﻣﺘﻌﺼّﺐ ﺗﺒﺮﻳ
ﺰ ﺻﺎﺑﺮ ﺭﺍ ﺑﻰ
ﺩﻳﻦ ﻭ ﺑﺎﺑﻰ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺷﻤﻨﻰ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ
.
ﺗﻬﻤﺖ
ﺑﺎﺑﻴﮕﺮﻯ ﺩﺭ ﺯﺍﺩﮔﺎﻫﺶ ﺷﻤﺎﺧﻰ ﻭ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻫﺎﻯ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻻ ﮔﺮﻓﺖ
ﻭ ﺻﺎﺑﺮ ﮐﻮﺷﺶ ﮐﺮﺩ
ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺷﻌﺮﻯ ﮐﻪ ﻣﻀﻤﻮﻥ ﺗﺮﺟﻤﮥ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﻣﻰ
ﺁﻳﺪ ﺳﺎﮐﺖ ﺳﺎﺯﺩ
:
ﺍﺷﻬﺪ ﺍﻥ ﻻ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻻﻟﻠﻪ، ﻣﻦ ﺁﺩﻡ ﺑﺎ ﺍﻳﻤﺎﻧﻰ ﻫﺴﺘﻢ ﻭﺍﻗﺮﺍﺭ ﺑﻪ ﻳﮑﺘﺎﻳﻰ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻰ ﮐﻨﻢ،
ﺍﻯ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﻴﺮﻭﺍﻥ،ﻣﻦ ﺷﻴﻌﻪ ﻫﺴﺘﻢ ﺍﻣﺎ ﻧﻪ ﺁﻥ ﺷﻴﻌﻪ
ﺍﻯ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﺼﻮّ
ﮐﻨﻴﺪ ﺭ ﻣﻰ
ﻣﻦ ﺳﻨّﻰ ﻫﺴﺘﻢ ﺍﻣﺎ ﻧﻪ ﺳﻨّﻰ ﻣﺜﻞ ﺷﻤ
ﺎ، ﻣﻦ ﺻﻮﻓﻰ ﻫﺴﺘﻢ ﺍﻣﺎ ﻧﻪ ﺁﻥ ﺻﻮﻓﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﺑﺪﺍﻟﻰ
ﻫﺎ
ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﺣﻘﻴﻘﺘﻢ، ﺍﻯ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﻴﺮﻭﺍﻥ
ﺻﺎﺑﺮ )
۱۹۴۱ :۷ . (