102
|
D-pupillen Intermezzo 1
intermezzo
VV Hoograven D1
uit Utrecht
Een Nederlands-Marokkaans pupillenteam
De zaterdagwedstrijd (1)
‘Gratis! Van de voorzitter gekregen.
Supermooi toch?’
Annass’ gelikte Nikes liggen aan zijn kousenvoeten,
terwijl de rest van de kleedkamer van VV Hoograven D1 de kleurkeuze
bewondert. Pastelpaars. Vanmorgen nog uitgezocht, in de enige sportzaak
van de Utrechtse prachtwijk Hoograven. Paul, de voorzitter van de voetbalclub,
was er persoonlijk bij aanwezig – ter bevestiging van het clublidmaatschap
van Annass (12) tegenover de verkoper.
Dat doet Paul elke zaterdagochtend. Voor al die kinderen uit gezinnen
met beneden modale inkomens in zijn club doet hij graag een beroep op
het gemeentelijk jeugdfonds. Dankzij dat subsidiepotje mogen spelers
van Hoograven voor maximaal honderd euro schoenen uitzoeken. Als ze
daaraan toe zijn. En dat zijn deze tieners om het half jaar, zo aan het
begin van hun groeispurt.
Elke week is het weer veel gedoe, veel papierwerk. Maar het is het
Paul meer dan waard. In zijn eigen moeilijke jeugd speelde voetbal ook
een cruciale rol. Zijn spelers zijn nagenoeg allemaal Nederlands-
Marokkaans. Ooit waren er ook een paar blanke jongetjes lid van de nog
jonge, kleine club. Die namen de benen. Geen laagdrempeliger vereniging
dan Hoograven. Iedereen mag lid worden. Spelers die elders niet meer
welkom zijn, krijgen hier een nieuwe kans.