99 / 290
D-pupillen
|
99
Laatste fluitsignaal, stilvallend geweld.
‘Goed gespeeld.’
‘Jij ook.’
Armen in de zij. De opluchting, na een tweede helft die dreigend smeulde
maar niet tot ontploffing kwam. De coaches bedanken elkaar, benadrukken
de verstandhouding met een knipoog. Spelers van TABA bekijken hun
blauwe plekken. Dan dringt het besef door van de ruime overwinning:
5-0! Het verdringt de bijsmaak van cakies en provocaties.
Geen nabespreking, alsjeblieft. Doet Paul niet aan. Verplicht na afloop
gezamenlijk douchen? We zijn toch niet katholiek? Daarna bijeenkomen
in de kantine voor de teamspirit? Daar heeft dit team al genoeg van. En
de koppies staan er nu echt niet naar. Duidelijk is dat het spel van kick
and rush vandaag weer prima heeft gewerkt voor TABA D4. Paul feliciteert
zijn spelers. Ze waaieren uit, het veld af.
Vanachter het doel van Rik komt Zaterdag 2 het veld op, Pauls eigen
team. Zij zijn nu aan de beurt op dit veld. De vrolijke veteranen dragen
oude, verschoten shirts. Vreemd genoeg niet geel maar zwart-geel
gestreept. Zonder voorafgaande warming-up rammen ze ballen hard op
doel. Paul groet zijn maten, zegt dat hij eraan komt en trekt een sprintje
naar het clubhuis. Hij moet zich eerst nog omkleden.
In het zonnetje, een paar meter naast de doelpaal van Zaterdag 2, zit
Sirius in de Lotushouding. Hij eet een patatje. Hij ziet toe hoe de laatste
man van Zaterdag 2 met een lange bal ‘over de hele’ rechtsbuiten Paul
zoekt, die op randje buitenspel hier al op loerde. Hij vertrekt op tijd.
Vertrouwd beeld. Zo doen ze dat bij Sirius in de D4 ook.