217 / 290
D-pupillen
|
217
De wedstrijd is één minuut oud als rechtshalf Hidde, na een pass van
rechtsback Mika, als vanouds soleert langs de rechterzijlijn. Hij passeert
een eerste man, gaat bij een tweede man over de heup.
‘Hó!’, roept zijn coach en vader meteen.
Dan fluit ook de scheids. Hidde krabbelt snel weer overeind.
‘Oh.’
Een gevaarlijke counter van Aalsmeer, weggewerkt door Nathan. Nog
een kans voor de thuisploeg, nog een overtreding waar de scheids niet
voor fluit, buitenspelvallen van TABA die openklappen, een vlaggenist die
daarbij de vlag in Pauls ogen niet subiet omhoog steekt, middenvelders
die ver van hun positie afdwalen. Deze eerste minuten gebeuren er op
het veld veel dingen. Dingen, waar Paul stuk voor stuk iets van zou wil-
len zeggen, maar ook de vier wisselspelers naast hem vragen zijn aan-
dacht.
‘Paul, er zijn allemaal enge beestjes hier’, zegt Jomme.
Nu ziet Paul het ook. Boven de strook groen tussen het speelveld en
de bosjes wemelt het van de Zwarte Vliegen, muggen die door hun sterke
beharing en grote ogen aandoen als vliegen.
‘Ik zie ze, ja.’
‘Zijn dat prikbeestjes, Paul?’
‘Weet ik niet, ik kom niet van het platteland.’
‘Zouden het misschien muggen zijn?’, vraagt Eva zich af.
‘Dan zijn het gemuteerde muggen’, besluit Jomme.
Paul concentreert zich maar weer snel op zijn middenveld. Hij ziet dat
mid-mid Douwe twijfelt.
‘Douwe, stapje!’
Douwe zet een stapje.
Stappen... knijpen... in het begin van dit seizoen kwam dit soort
D-pupillenjargon niet echt bij de spelers aan. Eerst giechelden ze wat...
Inzakken? Wat is dat nu weer? Uiteindelijk proesten ze het uit...