373 / 574
§♦!♦ Om^eniggcipeu^tvfcégamieognpeEpttapfjier* 349
Cujus in Eximio rifit pia Gratia Vultu >.
Lufit et in toto Corpore cafta Venus.
Hæc lepidas poterat Forma fiiperare Puellas,
Quas celebres paflim dotla Thalia canit.
Argolicis non tam Nym pliis, quas laudat Homerus,
Grata fuiffe puta, Lumina, Membra, Comas.
Illius in Labiis Charites fulfere jocique,
Gracchorum ut Mater, voce diferta fuit.
Daniacas inter Dominas Hæc jure refulfit,
Utpote quæ Morum Regula digna ftetif.
Si licet antiquis Rebus conferre recentes,
Conferri prifcis Matribus Illa poteft.
Talis enim fuerat Lucretia nota Latinis,
Et Græcis merito cognita Penelope.
Talis et Hebræo Populo celebrata Sufanna,
Et laudata vagis Hipficratea Scythis.
Nec tantum genere & forma & probitate micabat,
D ivitiis etiam ftabat onufta fuis.
Magnificas Ædes & Prædia culta tenebat,
Quas & lionorificas Terra recludit opes.
Purpura non I lli, rutillans non defuitaurum,
Aut in Erythræo Gemma reperta Mari.
Illa Minifterio viguit vallata Clientum ;
At magis auxilio claruit Illa Dei.
Quippe Deum excepit conftanti Peclore & Ore,
Et coluit Chriftum non dubitante Fide.
Dogma folutiferum Verbis Fa&isque profefla,
Se v iv i Membrum prodidit efle Dei.
Hane leftam e mulfis V ir Nobilis
Abfalon Urne
Connubio cafto fecit adeffo Sibi.
Abfalon lngcnii Generisque Nifore corufcus,
Quem Sibi præfecit do£la Minerva Ducem.
3
Felices