51 / 176
E-pupillen
|
51
Drie basistaken
Als E-pupillen aanvallen, is de beheersing van de bal niet meer zo’n doel op zich
maar een middel om samen op te bouwen en te scoren. Daarin kiezen ze altijd zélf.
Een medespeler zoeken of toch een eigen oplossing? Op hun beurt snappen spelers
zonder bal steeds beter dat ze moeten vrijlopen, positie kiezen. Wat iedereen ook doet,
het gaat erom dat elk handeling vanuit de juiste positie, op het juiste moment, in de
juiste richting en met de juiste snelheid wordt uitgevoerd.
Bij een mislukte aanval kun je E-pupillen duidelijk maken dat ze in zo’n geval allemaal
zo snel mogelijk weer moeten meedoen. Dit noem je bij de E-pupillen nog even niet
‘omschakelen’. Ze moeten ‘tussen de bal en eigen doel’ zien te komen. Vooral de
dichtstbijzijnde speler moet op het moment van het balverlies proberen de bal zien
terug te veroveren – of als dat niet gaat een pass zien te voorkomen.
E-pupillen weten ook wat verdedigen is. Dat is met zijn allen ‘storen’ om kansen
en doelpunten van de tegenpartij te voorkomen. Daartoe leren ze het handelen van
tegenstander én medespeler beter in te schatten. Niet iedereen houdt zich meer op
in de directe buurt van de bal – ook door weg te blijven kan iemand een rol in het
verdedigen vervullen. Zij die in de buurt van de bal zijn, houden druk op de balbezit-
tende speler, anderen dekken hun man kort (‘staan dichtbij’) en houden de ruimte
‘klein’ door korte, onderlinge afstanden. Binnen de spelregels geven ze rugdekking.
Of ze jagen, blokken, koppen en maken tackles of slidings.