![Show Menu](styles/mobile-menu.png)
![Page Background](./../common/page-substrates/page0051.png)
نقره داغ
مهرویه مغزی
51
جواب آمد: قلب به حضورش گواهی داد.
پرسید: خودرا با نقاش معروف، مايكل آنجلو، مقايسه مى كنى؟
جواب آمد: من خود را با مايكل آنجلو مقايسه نمى كنم، چون جاى مقايسه نيست .
پرسيد: چرا جاى مقايسه نيست؟
در جواب گفت: خدا زندگى را از سر انگشت مایکل آنجلو در او دمید، و نقاش نقشش را
روى سقف كليسا كشيد. ولى اگر من نقاش بودم و مى توانستم نقش خدا و خود را بكشم،
سر انگشت خدا را روى رگ گردنم مى كشيدم.
پرسيد: چرا؟
در جواب گفت: در كتب مقدسه آمده است كه خدا از رگ گردن به انسان نزديكتر است.
ملاك نزديكى منهم بخدا؛ رگ گردنم است.
گفت: به نقاشى مايكل آنجلو ايراد مى گيرى؟!
در جواب گفت: يادت باشد من از نسل حوا هستم و مايكل آنجلو از نسل آدم. نسل حوا عالم
را با قلبشان مى گردانند و نسل آدم با سر انگشتانشان. بهمين خاطر بود كه نقاش نقش خود
و خدا را چنين ظاهر كرد.
سئوال كننده گفت: آن نقش، نقش آدم بود نه مايكل آنجلو.
جواب آمد: آن نقش، نقشِ خود نقاش بود. انسان آنچه را كه براى خود آرزو مى كند در
ذهنش مى بيند و در ظاهر ظاهر هم خلق مى كند.