©
Academie
ǀ seizoen 2013/’14
Studiegids/ werkboek
49
Het is natuurlijk wel de speler die de keuzes maakt in het veld en niet de trainer-coach die
daar staat en kiest. Daarvoor is voetballen een te onvoorspelbaar spel. De trainer-coach moet
de speler slechts willen helpen bij het maken van die keuzes. In de praktijk zie je wel eens dat
een speler, na goedbedoelde coachopmerkingen, slechter gaat voetballen en kwaad reageert
op de schreeuwende trainer-coach. Het is dus goed om bij de speler(s) te toetsen of één en
ander duidelijk overkomt. Bij dit alles speelt de (culturele) achtergrond van een speler ook een
rol. Er zijn (regelmatig) momenten waarbij de trainer juist zijn mond moet houden. Het spel is
er voor de spelers en niet voor de trainer-coach. Zij zijn de hoofdrolspelers, dat moeten we
niet vergeten!
