F-pupillen
|
223
Wat een andere Sam staat hier dan toen bij de bekerwedstrijden. Bij elk
van de zes doelpunten van Fortuna is hij betrokken. Dat wil-ie weten ook.
Als hij zich vastloopt in de drukte rondom het doel en ziet dat een tikkie
terug op rechtsback Thomas de beste afspeelmogelijkheid is, weigert hij
dat arrogant. Hij moet en zal de eer voor zichzelf houden. Uiteindelijk glipt
hij dan toch langs zijn tegenstander, maar zijn harde pass vliegt over
Dani en Dox heen. Johan verhult zijn ergernis niet. Dit is de keerzijde van
Sams medaille. Loopt het niet, dan heeft-ie het moeilijk met zichzelf. Maar
loopt het wel, dan gaat-ie soms aan zelfoverschatting lijden.
‘Ballen zijn te hard Sam!’
Op zijn uitgeprinte schemaatje turft Johan doelpunten en wisselbeurten
achter de namen van zijn spelers. Vanavond thuis voert hij al deze gege-
vens in in Excel. Een oude gewoonte van hem. Deed-ie vroeger al en nu
doet-ie het nog steeds. Ook voor zijn eigen voetbalelftal. Zo kan hij mak-
kelijk de topscorerslijst samenstellen enzo.
De uitslag is 1-6. Straks moet zijn F3 nog een keer tegen deze ukkies.
Is dat leuk? Tja. Is het een gelegenheid om met spelers te experimente-
ren? Om Justin, Thomas, Mikey of Cyrano eens een linie naar voren te
schuiven? Tja. Die jongens hebben al moeite genoeg om aan te haken bij
de rest, vindt Johan. Achterin staan ze goed nu. Ze zijn erbij! Ze laten án-
deren goed spelen. Ontwikkelen zich in de luwte. Dat is toch ook mooi?
Het is prima zo. Trouwens, bij corners mogen ze wel naar voren.
KNVB-tip: coach liever wissels dan veldspelers
Met veel roepen bereik je kinderen niet. Als ze je aan
wijzingen al verstaan, worden ze er uiteindelijk doof voor.
Doe je het toch, noem eerst de naam, hou het herkenbaar
en simpel en wijs hen niet op zonneklare ‘foutjes’. Laat hen
daar in stilte van leren. Bevraag liever wissels die naast je
staan. Kijk samen met hen naar het spel. Zij hebben alle
aandacht voor jouw lessen.