111 / 256
ﻧﺸﺎن دادم و ﮔﻔﺘﻢ
ﯿﺖﺑﻠ ﮐﻪ
ﻣﺴﻌﻮد
ﻫﻢ ﻧﺰد ﺧ
اﺳﺖ ﯾﯽﺪا
.
ﺣﺎﻟﺖ ﻫﺮ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ و ﻧﮕﺎه
و ﯽﻣﻌﻨ ﯾﺸﺎن ﻫﺎ
ﻣﻔﻬﻮم ﺧﺎﺻ
. داﺷﺖ ﯽ
ﯾﮕﺮ ﺣﺎﻻ د
ﺳﻔﺮ را ﻗﻄﻌ
ﯿﺘﯽﮔ ، ﺬﻟﮏﻣﻌ .ﻨﺪ داﻧﺴﺘ ﯽﻣ ﯽ
ﺑﺎ ﻧﺎﺑﺎور
:ﯿﺪ ﭘﺮﺳ ی
-
ﯽ راﺳﺘ
؟ ﭼﻪ ﺷﺪ
ﹰ
ﯿﺖﺑﻠ واﻗﻌﺎ
؟ ﺧﺮﯾﺪی
اﺷﮑﺎﻟﯽ ﭘﯿﺶ ﻧﯿﺎﻣﺪ
؟
ﯿﺖﺑﻠ
ﺑﺎز را ﻫﺎ
ﻧﺸﺎن دادم
ﯿﺖﺑﻠو ،
ﻓﺮاﻣﺮز
را ﺑﻪ
ﻣﺴﻌﻮد
ﺗﺴﻠﯿﻢ ﮐﺮدم
اﺷﮑ ی ﭘﺮده .
ﯽ
ﺑﺮ ﭼﺸﻤﺎن
رﻋﻨﺎ
ﻧﺸﺴﺖ و ﻗﻄﺮه ﺷﺪ
و
ﺑﺮﮔﻮﻧﻪ
ﯾﺶﻫﺎ
ﻓﺮو ر
ﯾﺨﺖ
.
ﻫﻢ ﯿﺘﯽﮔ یﭼﻬﺮه
ﺑﻪ اﺷﮏ ﭼﺸﻤﺶ
. ﮔﻔﺖ ﺎﻣﺪ ﺧﻮﺷ ،
ﻟﺒﺨﻨﺪ
ﯽﻣﻌﻨ ﭘﺮ ی
ﺑﺮ دو ﺻﻮرت ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺖ
ﮐﺮد و ﻣ ﯽﻣ ﯾﻪﮔﺮ ﮐﻪ ﯽﺣﺎﻟ در رﻋﻨﺎ .
ﯾﺶﻫﺎ ﻟﺐ ، ﺧﻨﺪﯾﺪ ﯽ
ﯿﺘﯽﮔ .ﯾﺪ ﻟﺮزﯽﻣ
او را در آﻏﻮش ﮔﺮﻓﺖ و ﺳﺮ ﺑﺮ ﺷﺎﻧﻪ
ی
ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ
آرام ﮔﺮ
. ﯾﺴﺘﻨﺪ
ﭘﯿﺶ ﯾﺴﺖ ﺑﺎ ﻣﺴﻌﻮد
ﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺗﺎ رﻓﺖ ﻣﯽ ﺧﺪاﯾﯽ
زاﻫﺪان ﭘﺮواز ﮐﻨ
.ﺪﻨ
ﮐﺮد ﺧ ﻣﯽ ﺳﻌﯽ
ﻮد را آرام
ﻧﺸﺎن دﻫﺪ
ﻓﻮق ﯿﺠﺎن و ﻫ
اﻟﻌﺎد
یاه
را ﮐﻪ داﺷﺖ
،
ﭘﻨﻬﺎن ﻧﮕﺎﻫﺪارد
.
ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ
ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺳﻔﺮ ﻗﻄﻌ
ﺑﻪ ﯽ
ﯾﺪﺑﺎ ، رﺳﺪﯽﻣ ﻧﻈﺮ
ﻣﺨﺘﺼﺮ ﭘﻮﻟ
را ﯽ
ﮐﻪ ﺑﻪ ارز دار
و ﯾﻢ
ﻧﻬﺼﺪ
،ﺷﺪ ﻣﯽ دﻻر
از او ﺑﮕ
. ﯿﺮم
ﭘﺎﺳﭙﻮرت
ﻫﺎ
ﻣﻮرد ﺣﺎﺟﺖ ﺑﻮد
ﯿﻒﮐ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ .
را ﯽ ﮐﻮﭼﮑ
ﮐﻪ ﻣﺤﺘﻮ
ی
ﭘﻮل و ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ و ﭘﺎﺳﭙﻮرت اﺳﺖ
ﯾﯽﺟﺎ و در
ﯽ ﻣﺨﻔ
ﮐﺮده،
ﺗﺎ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺑﻌﺪ
. ورد آﻣﯽ
ﻓﺮاﻣﺮز
از راه رﺳ
ﯿﺪ
و از آﻧﭽﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد ﺧﺒﺮ
ا و د ﯾﺎﻓﺖ
ﻧﺴﺖ ﮐﻪ
ﯽراﻫ ﯾﺪﺑﺎ
ﺳﻔﺮ ﭘﺮﺧﻄﺮ
. ﺑﺸﻮد ی
ﭼﺸﻢ در ﻧﮕﺎه ﺳﺮﺷﺎر از ﻣﺤﺒﺖ و ﻧﮕﺮاﻧ
ﯽ
ﻣﺎدر اﻧﺪاﺧﺖ و ﺑﺮا
ی
آن ﮐﻪ
اﺷﮑﺶ ﺟﺎر
ﻣﮋه ، ﻧﺸﻮد ی
ﺑﻪ ﻫﻢ
یاﻪﯿﻘدﻗ .زدﯽﻧﻤ
آرام و
ﯽﺑ
ﺻﺪا ﻧﺸﺴﺖ و ﺑﻌﺪ ﮔﻔﺖ
:
-
ﯾﺪ ﺗﻮ ﺑﺎ ، ﻣﺎﻣﺎن
ﺗﺎ زاﻫﺪان ﺑﺎ ﻣﺎ ﺑ
.ﯾﯽﯿﺎ
-
ﹰ ﻣ
. ﻣﺎدر ﻢآﯾﯽ ﺣﺘﻤﺎ
ﻣﻦ ﺗﺎ ﺧﺒﺮ ﺗﻮ را از ﺧﺎرج ﻧﺸﻨﻮم
. ﯿﺮمﻣﯽﻣ ،
-
ﻧﮕﺎه ﭘﺮ از ﺣﯿﺮﺗﻢ ﺑﻪ
ﻣﺴﻌﻮد
ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ
.
او را ﻣﺴﺘﺄﺻﻞ
: » ﯾﺪمدﯽﻣ
ﻫﻨﻮز وﻗﺖ ﺑﺮای ﺣﺮف
زدن وﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔ
ﺮ
ﻓﺘﻦ دارﯾﻢ
.
ا ﮔﺮ ﻗﺮار ﺑﺎﺷﺪ
رﻋﻨﺎ
ﺗﺎ زاﻫﺪان ﺑ
، ﯿﺎﯾﺪ
ﻣﻦ ﻓﺮدا زودﺗﺮ
روم و ﯽﻣ
آن یﺑﺮا
ﯾﺦ ﺗﺎر ﻪ ﺑﻫﺎ
روز ﺣﺮﮐﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﻠ
ﺖﯿ
ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎ ﺧﻮاﻫﻢ ﺧﺮﯾﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﺮاه ﺷﻤﺎ ﺑﻪ زاﻫﺪان
ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ
را ﺖﺑﻠﯿ .
در ﭘﺎ ﮐﺘﯽ درﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ اﺳﻢ ﭘﺴﺮﻋﻤﻮ
ﺧﻮاﻫﻢ ﻧﻮﺷﺖ و ﭘ
ﯽﮐﺴ ﯿﺶ
ﮐﻪ ﻗﺒﻞ از
ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﻓﺮودﮔﺎه او را
ﯿﻨﯿﺪ، ﺑﯽﻣ
ﺧﻮاﻫﻢ ﮔﺬاﺷﺖ
ﮐﻪ ﺗﺴﻠ
ﺘﯿﻤ
ﺎن ﮐﻨﺪ
.
ﻪ
اﻧﺸﺎءاﻟ
راه ﻪ روﺑ ﯿﺰ ﻫﻤﻪ ﭼ
«. ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ
ﺑﺎ
وﺟﻮد ﻫﯿﺠﺎن ﻓﻮق
اﻟﻌﺎده و ﺑﺎر ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﺑ
ﻪ
ﻋﻬﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺳﻔﺮ ﭘ
یﺧﻄﺮ ﺮ
ﮐﻪ در ﭘ
ﯿﺶ
، ﺑﻮد
ﻣﻐﺰش ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮ
ﯾﻦ
ﯽﻣ ﺻﻮرت ﮐﺎر
ﮐﺮد و درﺳﺖ ﺗﺼﻤ
ﯽﻣ ﯿﻢ
ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ
یآوردﯾﺎ . ﻧﻤﻮد ﯽﻣ ﯾﺰیر
ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺑﺎ
ﯾﺪ
ی ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ
ﭘﺴﺮ و ﺧﺎﻧﻤﺶ را ﻫﻢ ﻫﻤﺮاه داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ
.
ﺑﻪ ﺗﺸﮑﺮ ﺳﺮ
ی
. ﺟﻨﺒﺎﻧﺪ
ﻫﻤﺮاه ﮔ
ﯿﺘﯽ
ﺑﻪ
یﺧﺎﻧﻪ
ﻣﺤﻞ اﺧﺘﻔﺎ و اﻗ
ﺎﻣﺘﻤﺎن رﻓﺘ
.ﯿﻢ
ﺑﺎ وﺟﻮد
ﺖﯿﺑﻠ ﮐﻪ ﯾﻦا
ﺳﻔﺮ در دﺳﺖ ﺑﻮد
ﹰ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ
و ﻇﺎﻫﺮا
آﻣﺎده
،
از ﺗﻪ ﻗﻠ
ﺐ
ﺳﻔﺮ را ﺑﺎور
ﻧﺪاﺷﺘ
؛ ﺑﺎ ﯿﻢ
ﯾﺴﺖ
در اﻧﺘﻈﺎر اﺗﻔﺎق د
ﯾﮕﺮی
ﯿﻢ ﺑﺎﺷ
ﺗﺎ ﺳﻔﺮ
ﮐﺎن ﻟﻢ
ﯾﮑﻦ
ﯽﺗﻠﻘ
؛ﺷﻮد ﯽ و ﻣﻠﻐ
ﺎ در ﻫﺮ ﺣﺎل
اﻣ
،
ﯽ ﺟﻬﺖ اﺻﻠ
اﻣﮑﺎن رﻓﺘﻦ ﺑﻮد
.
۱۱۰