123 / 256
ﺷﺪ
ﮐﻪ ﺗﺎ ﭘﺎ
ﯾﻦا ﯾﺎن
ﺳﻔﺮ و ﻓﺮود ﻫﻮاﭘ
ﯿﻤﺎ
و ﺧﺮوج ﻣﺎ آن دﺧﺘﺮ آﺷﻨﺎ
ی
ﺑ ،ﯾﻪ ﻫﻤﺴﺎ
ﯿﮕﺎﻧﻪ
ﺷﺪ و ﻧﮕﺎﻫ
ﺑﻪ ﯽ
آﺷﻨﺎ
ﮑﺮد ﻧ ﯾﯽ
و ﮐﻼم و ﺳﻼ
ﯽﻣ
ﺑﻪ ﺗﻌﺎرف ﻧﮕﻔﺖ
ﻫﻢ ﯾﺪﺷﺎ .
ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد و
ﮐﻪ داﻧﺴﺖ ﯽﻣ
ﺳﮑﻮﺗﺶ
ﺑﺮا
ﯾﻤﺎن
ﺑﺎﻻﺗﺮ
ﯾﻦ
ﻣﺤﺒﺖ ﻫﺎﺳﺖ
.
ﭘﺎ از ﭘﻠﻪ
ﺑﺮ زﻣ ﯿﻤﺎ ﻫﻮاﭘ ی
ﯿﻦ
، ﮔﺬاﺷﺘﻪ
ﻪ ﻫﻮل ﺑ
دﻟﻢ ﻧﺸﺴﺖ
ﭼﻮن .
از ﻣﺴﺎﻓﺮان ﺑﻪ
ﻣﻘﺼﺪ ﺧﺮوج از
ﯾﺮان ا
و ﮔﺮﻓﺘﺎر
ﯾﺸﺎن
در ﻓﺮودﮔﺎه
ﺑﻮدم ﯿﺪه ﺷﻨ ﻫﺎ ﯾﺖﺣﮑﺎ ،
ﺑﺎ ﮔ .
ﯿﺘﯽ
در ﮐﻨﺎر ﻫﻢ
ﺑﻪ ﺳﻮ
ﮐﻪ د ﯾﯽ
ﯾﮕﺮ
ﻣﺴﺎﻓﺮان رﻫﺴﭙﺎر ﺑﻮدﻧﺪ رﻓﺘ
ﯿﻢ
و از ﻣﺤﻮﻃﻪ
ی
ﻓﺮود ﺧﺎرج ﺷﺪ
.ﯾﻢ
ﭼﺸﻢ در ﺟﺴﺘﺠﻮ
ی
یآﻗﺎ ﯾﺎ ﻣﺴﻌﻮد
ﮔﺸﺖﯽﻣ ﯾﯽﺪاﺧ
. ﻧﺎ ﮔﻬﺎن
ﺻﻮرت ﺧﻨﺪان
ﮐﻪ ﯾﺪم را د ﻣﺴﻌﻮد
ی در ﮐﻨﺎر
ﺑﻪ اﻧﺘﻈﺎر ا
ﯾﺴﺘﺎده
. ﺑﻮد
ﺑﻪ ﻣﺎ
ﺑﻪ ﮔ .ﺷﺪ ﯾﮏﻧﺰد
ﯿﺘﯽ
دﺳﺖ داد و ﺑﺎ ﻣﻦ در
ﮐﻪ ﯽﺣﺎﻟ
دو ﺟﻌﺒﻪ
ﯿﺮﯾﻨﯽ ﺷ ی
را در دﺳﺖ داﺷﺘﻢ
،
ﯽ روﺑﻮﺳ
ﯾﮑ . ﮐﺮد
ﺪﯾﮕﺮ را در آﻏﻮش ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ
.
ﭘﺮﺳﯿﺪ
؟ﮐﻮ ﯾﺘﺎن ﻫﺎ ﺳﺎ ک» :
«؟ﮐﻮ ﻓﺮاﻣﺮز
ﯾﺪ را د ﻓﺮاﻣﺮز
و ﺑﻪ آﻏﻮش
.ﯿﺪ ﮐﺸ
در ﺟﻮاب ﮔﻔﺘﻢ
:
-
ﻧﮕﺬاﺷﺘﻨﺪ
ﻫﺎ ﺳﺎ ک
را ﺑﻪ داﺧﻞ ﻫﻮاﭘ
ﯾﺪﺑﺎ . ﯾﻢ ﺑﺒﺮ ﯿﻤﺎ
ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻤﺎﻧ
ﯿﻢ
ﺗﺎ از ﻗﺴﻤﺖ ﺑﺎر ﺑﮕ
. ﯿﺮﯾﻢ
ﯽ ﻫﻮا آﻓﺘﺎﺑ
و ﮔﺮم ﺑﻮد
از ﮔ .
ﻓﺮاﻣﺮز و ﻣﺴﻌﻮد و ﯿﺘﯽ
ﺑﻪ دﺳ ﺟﺪا ﺷﺪم.
ﯾﯽ ﺘﺸﻮ
ﺳﺎﻟﻦ ﻓﺮودﮔﺎه رﻓﺘﻢ و
ﺻﻮرﺗﻢ را ﺷﺴﺘﻢ
. ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ و
ا در
ﻧﺘﻈﺎر دو
ﯾﻌﻨ ﺳﺎ ک
ﺑﺎر ی ﯽ ﻫﻤﻪ
ﺳﻔﺮ و ﯾﺎدﮔﺎر
یﻫﻤﻪ
ﭘﻮﺷﺎ ک و ﻟﻮازم
ﯽ زﻧﺪﮔ
ا ی در ﮐﻨﺎر
ﯾﺴﺘﺎدﯾﻢ
ﺸﭼ .
ﻢ ﭼﻨﺪ ﭘﺎﺳﺪار
ﺎه ﭼﮕﻧ ﯾﺪ و ﺷﺎ ،
ﻨ
ﺪ آدم و ﻣﺄﻣﻮر د
ﯾﮕﺮ
ﮐﻪ ﻟﺒﺎس ﻣﻌﻤﻮﻟ
ﯽ
ﭘﻮﺷ
ﺑﻮدﻧﺪ ﯿﺪه
یرو ﺑﺮ ،
ﻣﺴﺎﻓﺮان
ﻣﺴﻌﻮد و و ﻣﻦ ﯿﺘﯽ ﻫﻢ ﮔ رﺑﺎ دو ﯾﮑﯽ . ﮔﺸﺖﯽﻣ
را ﻧﮕﺮ
ﻫﻢ ﻣﺎ . ﯾﺴﺘﻨﺪ
ﮐﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻋﺎد
،ﯿﻢ داﺷﺘ ی
ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟﻬﺸﺎن را ﻧﮑﺮد
ﺑﺎ . ﯾﻢ
ﻣﺴﻌﻮد
ﯽﻣ ﺻﺤﺒﺖ
ﮐﺮدم و ﺑﺮا
در ﮐﻪ ﯾﻦا ی
ﻧﮕﺎه اﺣﺘﻤﺎﻟ
آن ﯽ
ر ﺧﻮد ﻫﺎ
ا ﺧﻮﻧﺴﺮد
ﻧﺸﺎن
، دﻫﻢ
ﺧﻨﺪه ﺑﻪ ﻟﺐ
آﯽﻣ
. وردم
رﺑﻊ ﺳﺎﻋﺘ
ﯽ
ﺪ ﺗﺎ ﯿ ﻃﻮل ﮐﺸ
اﺑﺘﺪ ﻫﺎ ﺳﺎ ک
ا
ﯾﮑﯽ
و ﺑﻌﺪ ﺳﺎ ک دوم ﺗﺨﻠ
ﯿﻪ
و ﺗﺤﻮ
.ﺷﺪ ﯾﻠﻤﺎن
ﯽﻣ ﭼﻨﺪ ﻗﺪ
از ﻓﺮودﮔﺎه
،
ﻣﺴﻌﻮد
ﻣﻘﺎﺑﻞ
ﯽ ﺗﺎ ﮐﺴ
دﺳﺖ ﻧﮕﺎﻫﺪاﺷﺖ
ﻫﺎ ﺳﺎ ک .
را در ﺻﻨﺪوق
ﻋﻘﺐ ﮔﺬاﺷﺘ
ﯿﻢ
و ﺑﻪ آدرﺳ
ﮐﻪ ﯽ
ﺑﻪ ﻣﺴﻌﻮد
راﻧﻨﺪه
،داد
رﻫﺴﭙﺎر ﺷﺪ
ﯾﻦا. ﯾﻢ
ﻣﺮﺣﻠﻪ و ﺧﻮان از ﺳﻔﺮﻣﺎن ﻫﻢ ﮐﻪ ﺧﺮوج از ﻓﺮودﮔﺎه ﺑﻮد
،
ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺖ
. ﮔﺬﺷﺖ
ﺑﺎر ﯿﻦ اوﻟ
ﺑﻮد ﮐﻪ
ﺑﻪ زاﻫﺪان آﻣﺪه ﺑﻮدم
ﯽ اﺻﻠ ﯿﺎﺑﺎنﺧ .
ﺷﻬﺮ ﮐﻪ
ﺑﻪ ﺻﻮرت
ﺑﻠﻮار ﺑﻮد
ﯾﻢ ﺑﺮا ،
ﺟﺎﻟﺐ و
دور از اﻧﺘﻈﺎر
ﺑﻪ ﻧﻈﺮ
ﯽ ﺑﺎ ﻃ ﯽوﻟ .ﯿﺪ رﺳﯽﻣ
ﯿﺎﺑﺎن ﭼﻨﺪ ﺧ
و ﺗﻮﻗﻒ ﺑﺮ
ﺳﺮ
ر ﺷﻬﺮ ، ﮐﻮﭼﻪ
ا ﭼﻨﺎن آﺑﺎد
ﯿﺎﻓﺘﻢ ﻧ
ﯿﺮ ﻣﺴ ﯾﺪﺷﺎ .
ﯽوﻗﺘ . ﺑﻮد ﯿﻦ ﻣﺎ ﭼﻨ
از ﺗﺎ ﮐﺴ
ﯾﻢﺷﺪ ﯿﺎده ﭘ ﯽ
و ﺳﺎ ک
ﻫﺎ
و دو ﺟﻌﺒﻪ
ﯿﺮﯾﻨﯽ ﺷ ی
را
ﺑﺮداﺷﺘ
ﯿﻢ،
ﺗﮏ ﯾﻊﺳﺮ ﯿﻠﯽﺧﮐﺮد ﯿﺪ ﺄ ﮐﺗ ﻣﺴﻌﻮد
ﺗﮏ و ﺑﺎ
ﻓﺎﺻﻠﻪ
ﺑﻪ دﻧﺒﺎل او راه ﺑ
. ﯿﻔﺘﯿﻢ
وارد ﮐﻮﭼ
یاﻪ
.ﺷﺪ ﯽﺧﺎ ﮐ
در دو ﻃﺮف ﮐﻮﭼﻪ ﺧﺎﻧﻪ
. داﺷﺖ ﻗﺮار ﯽﻤﯾ و ﻗﺪ ﯽﺧﺸﺘ یﻫﺎ
ﮐﻮﭼﻪ ﻧﺎﻫﻤﻮار و ﮐﺜ
و ﯿﻒ
ﯽ ﻃﻮﻻﻧ
ﯿﭻ و ﺑﺎ ﭘ
و ﺧﻢ ﺑﻮد
و ﺗﮏ .
ﺗﻮک
ﺑﭽﻪ
ﯿﻤﻪ ﻧ یﻫﺎ
ﺑﺮﻫﻨﻪ در ﮐﻮﭼﻪ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﺎ
ﺑﻮدﻧﺪ یز
.
از ﺳﺮ
ﮐﻨﺠﮑﺎو
ی
ﻣﺎ را ﻧﮕﺎه
از . ﮐﺮدﻧﺪ ﯽﻣ
ﯾﮑﯽ
دو ﺧﺎﻧﻪ زﻧ
ﺎدر ﭼ ﯽﺎﻧ
ﺑﻪ ﺳﺮ
ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﺑﻪ ﻣﺎ ﭼﺸﻢ
ا
ﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ
.
ﺑﺎﻻﺧﺮه
ﻣﺴﻌﻮد
ﮐﻪ در ﻓﺎﺻﻠﻪ
ی
ﯿﺶﭘﺎ ﯿﺸﭘ ﯽﻣ ﭼﻨﺪ ﻗﺪ
در ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻮد
،
ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﺎﻧ
ا یاﻪ
د ﯾﺴﺘﺎ
و اﺷﺎره
ﮐﺮد
وارد ﺷﻮ
. ﯾﻢ
ﻣﺎﻧﻨﺪ دزداﻧ
ﯽ
ﮐﻪ در ﻓﺮار ﺑﻮد
ﯾﻢ
ﯿﺪا ﭘ ﯽاﻣﻨ ی و ﻻﻧﻪ
ﮐﺮده ﺑﻮد
ﯾﻊﺳﺮ ﯾﻢ،
ﺑﻪ آن ﺧﺎﻧﻪ ﭘﺎ
۱۲۲