122 / 256
آﻫﺴﺘﻪ و ز
ﯾﺮﻟﺐ
دﻋﺎ زﻣﺰﻣﻪ
. ﮐﺮدﯽﻣ
ﻣﻦ ﻫﻢ
ﺷﺎ ﺧﺪا را
ﮐﺮ ﺷﺪم ﮐﻪ ﺗﺎ ا
ﯾﻦ
ﻟﺤﻈﻪ
یﺧﻄﺮ ،
ه، ﻧﺸﺪ ﻣﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ
و ﺣﺪاﻗﻞ ﺳﺎﻋﺘ
ﯽ
ﮐﻪ در آﺳﻤﺎن ﻫﺴﺘ
،ﯿﻢ
در اﻣﺎﻧ
؛ﯿﻢ
از ﺳﺎﻋﺎت ﺑﻌﺪ
،
ﺧﺪا ﺑﺎﺧﺒﺮ اﺳﺖ
.
ﯿﻤﺎ ﻫﻮاﭘ
در اوج آﺳﻤﺎن
ﺑﻪ ﺳﻮ
ی
ﻣﻘﺼﺪ ﺑﻪ
وازﺮﭘ
درآﻣﺪ و
ی ﺣﺎﻟﺖ ﻋﺎد
ﺑﻪ ﺧﻮد ﮔﺮﻓﺖ
.
ﺟﻮان ﮐﻨﺎرم
ﻣﺸﻐﻮل ﺧﻮاﻧﺪ
روزﻧﺎﻣﻪ
اﺳﻼ ی ﺟﻤﻬﻮر » ی
ﺷﺪ. « ﯽﻣ
ﺳﺮ ﻓﺼﻞ و
ﯿﺘﺮﻫﺎ ﺗ
را ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم
.
ﻣﻄﺎﻟﺐ و ﺗ
ﯿﺘﺮﻫﺎ
ﯾﯽﻫﺎ ﻫﻤﺎن
ﺑﻮد ﮐﻪ
ﯿﻦ روﺗ ﻃﻮر ﺑﻪ
:ﺷﺪﯽﻣ ﭼﺎپ
ﺷﻌﺎرﻫﺎ و ﺣﺮف
یﻫﺎ
.ﯽ ﺗﻮﺧﺎﻟ
ﺧﺒﺮ از اﻋﺪام
ﺟﻨﮓ ،ﻫﺎ
-
،ﻫﺎ
ﺑﺪﺑﺨﺘ
و ﻋﮑﺲ ﻫﺎ ﯽ
ﯽﯾﻫﺎ
از زﻋﻤﺎ
ی
ﻗﻮم و ﺣﮑﻮﻣﺖ
.
ﻧﺎ ﮔﺎه اﺣﺴﺎس ﮐﺮدم ﮔ
ﯿﺘﯽ
ﺑﺎ ﮐﻨﺎر دﺳﺖ ﺑﻪ
ﯽﻣ ﯾﻢ ﭘﻬﻠﻮ
زﻧﺪ و آﻫﺴﺘﻪ ﭼ
ﻪ ﺑ .ﯾﺪﮔﻮﯽﻣ ﯿﺰی
ﺻﻮرﺗﺶ ﻧﮕﺎه
: ﮔﻔﺖ . ﮐﺮدم
-
!یوا یا
ﻧﮕﺎه ﮐﻦ
ﮐﻪ ﯾﻦا ﻣﺜﻞ ؛
اون دﺧﺘﺮ
.ﺳﺖﯾﺒﺎز
دو دﺧﺘﺮ دورﺗﺮ از ﻣﺎ ا
ﯾﺴﺘﺎده
ﺑﻮدﻧﺪ
ﯾﮑﯽ .
از ﮐﻨﺎر ﻣﺎ رد ﺷﺪه ﺑﻮد و د
ﻗﺒﻼ
ﯾﮕﺮی
ﯾﺒﺎ زﺑﻪ یﻗﺪر
ﺷﺒﺎﻫﺖ داﺷﺖ
ﯾﺒﺎ ز ﯽوﻟ .
ی دﺧﺘﺮ
ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﻮب آرا
. ﮐﺮدﯽﻣ ﯾﺶ
ﹸ
ﻣﻮﻫﺎ را ﻓ
،دادﯽﻣﺮم
و ﺣﺎل ﺑﻪ رﺳﻢ
زﻣﺎن
دﺧﺘﺮی ﮐﻪ
ﯾﺪم آن دﻣﯽ
ﻫﻢ از ﻓﺎﺻﻠﻪ
، دور ی
ﯽﺻﻮرﺗ
ﺳﺎده ﮔﺮد و
داﺷﺖ ﺑﺎ
ی ﭼﺎرﻗﺪ
ﺑﺮ یا ﺳﻮرﻣﻪ
ﭘﻮﺷ ﯽﻗﺎﻣﺘ ﺳﺮ و
ﯿﺪه
در روﭘﻮﺷ
ﺑﻪ ﮔ . ﮔﺸﺎد ﯽ
: ﮔﻔﺘﻢ ﯿﺘﯽ
-
اﺳﺖ ﯿﻪﺷﺒ
ﯾﺪ ﻧﺒﺎ ﯽوﻟ ،
او ﺑﺎﺷﺪ
.
-
ﺑﻪ ﺧﺪا
،
. ﺧﻮد اوﺳﺖ
را ﺶﯾ دود ﯿﻨﮏﻋ ﯿﺘﯽﮔ
ﮔﺬاﺷﺖ،
و
ﻣﻦ ﻫﻢ
یﺑﺮا
یاﻪ ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈ
ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم
ﮐﻪ
ﹰ
ا ﮔﺮ واﻗﻌﺎ
، ﺑﺎﺷﺪ ﯾﺒﺎ ز
ﯽﻣ ﻮﻧﻪ ﮕﭼ
ﺗﻮاﻧﻢ از ﮔﺰﻧﺪ ﻧﮕﺎﻫﺶ در اﻣﺎن ﺑﺎﺷﻢ
.
از ﻫﻤﺴﻔﺮ ﮐﻨﺎرم
،
ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﺮدم
ﮐﻪ
ا ﮔﺮ ﻣﻤﮑﻦ
ﺑﺎﺷﺪ،
یاﻪﺻﻔﺤ
از روزﻧﺎﻣﻪ
را
ﺑﺪﻫﺪ ﺑﺨﻮاﻧﻢ.
ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ و اﺣﺘﺮام روزﻧﺎﻣﻪ را ﺗﺴﻠ
. ﮐﺮد ﯿﻤﻢ
ﺣﺎﻻ ﺑﺎ
دو دﺳﺖ
ﺗﻤﺎم روزﻧﺎﻣﻪ را ﺑﺎز ﮐﺮده و ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻧﮕﺎه ﮐﺮدن ﺑﺮ ﺗ
ﯿﺘﺮﻫﺎ
و ﺧﻮاﻧﺪن ﻣﻄﺎﻟﺐ
آن را
ﻗﺮار ﻢ ﺣﺎﺋﻞ ﺻﻮرﺗ
داد
ه ﺑﻮدم.
در ﻓﺮﺻﺖ
ﯾﯽﻫﺎ
از ﮐﻨﺎره
یﺑﺎﻻ ی
روزﻧﺎﻣﻪ
،
دﺧﺘﺮ را ﻧﮕﺎه
ﺗﺎ ﮐﺮدم ﯽﻣ
آن ﮐﻪ
.ﺷﺪ ﯾﮏﻧﺰد
ﹰ
. ﺑﻮد ﯾﺒﺎ ز واﻗﻌﺎ
-
! ﯿﺘﯽﮔ
ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺧﻮدش
اﺳﺖ.
وﻟﯽ
ﺗﻮ را
ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﻨﺎﺧﺖ
.
ﮐﺮدم ﻣﺮ ﯽﻣ ﯿﺎلﺧ
ا
ﻫﻢ ﺑﺎ آن ﺳﺒ
یﻫﺎ ﯿﻞ
ﭘﺮﭘﺸﺖ ﺟﻮﮔﻨﺪ
ﯽﻣ
و ﺻﻮرت ﻧﺘﺮاﺷ
ﯿﺪه
ی و ﻣﻮﻫﺎ
ﺑﻠﻨﺪ و
ﻪ ﺑ ﯾﺸﺎن ﭘﺮ یﯿﺎﻓﻪ ﻗ
ﺟﺎ ﻧﺨﻮاﻫﺪ آورد
.
در ﻟﺤﻈ
ﻧﮕﺎه یاﻪ
ﯾﻤﺎن ﻫﺎ
ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻫﻢ ﺷﺪ
.
ﻣﻦ ﮐﻪ از اﺑﺘﺪ
ا
ﺧﻮد را
آﻣﺎده
ی
اﺣﺘﻤﺎل وﻗﻮع ا
ﯾﻦ
ﻟﺤﻈﻪ ﮐﺮده ﺑﻮدم
ﯽﺑ ،
ﺗﻔﺎوت ﭼﺸﻢ از او ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻢ و ﺑ
ﯾﮕﺮی د یﺟﺎ ﻪ
ﺎه ﻧﮕ
و ﮐﺮدم
دوﺑﺎره
ﻣﺸﻐﻮل ﺧﻮاﻧﺪن روزﻧﺎﻣﻪ
.ﺷﺪم
ﺧﻮاﻧﺪﻧﯽ ﮐﻪ ﺧ
ﺎﻟﯽ از درک ﺑﻮد
یﻫﻤﻪ .
ﻓﮑﺮم ﻣﺘﻮﺟﻪ
ﯾﺒﺎ ز
ﯾﺎ ﮐﻪ آ ﺑﻮد
ﻣﺮا ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ
ﺑﺎر د .ﻧﻪ ﯾﺎ
ﯾﮕﺮ
از ﮐﻨﺎره
یﺑﺎﻻ ی
روزﻧﺎﻣﻪ ﺻﻮرﺗﺶ را ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم
ﯾﺪی ﺗﺮد .
ﻧﺒﻮد ﮐﻪ
ﯾﺒﺎ ز
ﹰ ﻣﺎ را ﻧﺸﻨﺎﺧﺖ
ﺧﻮدش ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺎ ﻗﺮار داﺷﺖ و ﻇﺎﻫﺮا
.
در دو ﻧﻮﺑﺖ ﻫﻢ ﺷﮑﻼت و
ﻧﻮﺷ
ﯿﺪﻧﯽ
آورد و
ﯽﺑ
ﺗﻔﺎوت ﻣﺎﻧﻨﺪ د
ﯾﮕﺮان
ﺑﺎ ﻣﺎ رﻓﺘﺎر ﮐﺮد و ﮔﺬﺷﺖ
.
ﹺ
ﺗﻤﺎم ﻓﮑﺮ
ﯾﻖدﻗﺎ
ﺣﻀﻮر در ﻫﻮاﭘ
ﯿﻤﺎ
ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ
ﯾﺒﺎ ز وﺟﻮد
. ﺷﺪه ﺑﻮد
یاﻪ ﻫﺮ ﻟﺤﻈ
ﺳﺮ ﯾﮏ ﮐﻪ از
ﯿﻤﺎ ﻫﻮاﭘ
ﺑﻪ ﻃﺮف د
رﻓﺖ، ﯽﻣ ﯾﮕﺮ
ﻣﺘﺮﺻﺪ اﻇﻬﺎر
آﺷﻨﺎ
ﯾﯽ
و ﺣﺮف ﮐﻼ
ﯽﻣ
از ﻃﺮف او ﺑﻮد
. ﯾﻢ
ﭼﻪ ﺧﻮب
۱۲۱