عبدالبهاء و تولد انسان

127 / 224

ﻴﺻ ﻳ ﻒ و ﺧﺮ ﻒ و ﺷﺘﺎ و ﺗﺒﺪل روز و ﺷﺐ از ﻟﻮازم ذاﺗ ﻴ ﻪ ﻋﺎﱂ ارﺿﯽ اﺳﺖ
*
ﭘﺲ ﻫﺮ ﺑﻬﺎری را
ﻳﺧﺮ ﻔﯽ در ﭘ ﻴ ﯽ و ﻫﺮ ﺻ ﻔﯽ را ﺷﺘﺎﺋﯽ در ﻋﻘﺐ و ﻫﺮ روزی را ﺷﺒﯽ و ﻫﺮ
ﺻﺒﺤﯽ را ﺷﺎﻣﯽ * وﻗﺘ ﻴ ﮑﻪ اﺳﺎس ﻳاد ﺎن اﳍﯽ ﺑﮑﻠﯽ ﻣﻨﻬﺪم و اﺧﻼق ﻋﺎﱂ
اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻣﺘﻐ
اﺛﺮیﲑ
از ﻧﻮراﻧ ﻴ ﺖ آﲰﺎﻧﯽ ﻧﻪ و ﳏﺒﺖ ﺑ ﲔ ﺑﺸﺮ ﳐﺘﻞ ﻇﻠﻤﺖ ﻋﻨﺎد
و ﺟﺪال و ﻗﺘﺎل و ﺳﺮﻣﺎی ﲬﻮدت و اﳒﻤﺎد ﺣﮑﻤﺮان ﺑﻮد ﻳ و ﺗﺎر ﮑﯽ اﺣﺎﻃﻪ
ﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪﮐﻮﮐﺐّﳕﻮدﻩ ﺑﻮد ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎء اﻟﻠ آﻓﺎق از ﻣﺸﺮق ا ﻳ ﺮان ﻃﺎﻟﻊ ﺷﺪ اﻧﻮار
ﻳﻫﺪا ﺖﮐﱪی ﻴ درﺧﺸ ﻴ ﺪ و ﻧﻮراﻧ ﻴ ﺖ آﲰﺎﻧﯽ ﲞﺸ ﻌﯽﻳ ﻢ ﺑﺪ ﻴ ﺪ و ﺗﻌﺎﻟ ﺲ ﻴ ﺗﺄﺳ
ﻓﺮﻣﻮد و ﻓﻀﺎﺋﻞ ﻋﺎﱂ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺗﺄﺳ ﻴ
ﺲﮐﺮد
ﻴو ﻓ ﻮﺿﺎت آﲰﺎﻧﯽ ﻇﺎﻫﺮ ﻓﺮﻣﻮد و ﻗﻮﻩ روﺣﺎﻧ ﻴ ﻪ ﺑﺎﻫﺮ ﺳﺎﺧﺖ و ا ﻳ ﻦ اﺳﺎس را
در ﻋﺎﱂ وﺟﻮد ﺗﺮو ﻳ
ﺞ ﻓﺮﻣﻮد *
) اوﻻ ( ﲢﺮی ﺣﻘ ﻴ ﻴ ﺮا ﲨﻳ ﻘﺖ ز ﻊ ﻣﻠﻞ ﺑﺘﻘﺎﻟ ﻴ ﺎﻧﻪﻴ ﺪی ﻋﺎﻣ ﺗﺸﺒﺚ ﳕﻮدﻩ اﻧﺪ و از
ﻳا ﻨﺠﻬﺖ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳ ﺎ� ﺖﻳ ﮕﺮ در اﺧﺘﻼف و ﻏﺎ ﻳ ﺖ ﻧﺰاع و ﺟﺪاﻟﻨﺪ * اﻣﺎ ﻇﻬﻮر
ﻘﺖﻴﺣﻘ ﻳ ﮐﺎﺷﻒ ا ﻦ ﻇﻠﻤﺎت اﺳﺖ و ﺳﺒﺐ وﺣﺪت اﻋﺘﻘﺎد * ز ﺮاﻳ ﻴﺣﻘ ﻘﺖ
ﺗﻌﺪد ﻗﺒﻮل ﻧﮑﻨﺪ ﻴ ) ﺛﺎﻧ * ( وﺣﺪت ﻋﺎﱂ اﻧﺴﺎﻧﯽًﺎ ﻳ ﻌﻨﯽ ﲨ ﻴ ﻊ ﺑﺸﺮ ﮐﻞ ﻣﺸﻤﻮل
ا ﻟﻄﺎف ﺟﻠ ﻴ ﻞ اﮐﱪﻧﺪ ﺑﻨﺪﮔﺎن
ﮏﻳ
ﺧﺪاوﻧﺪﻧﺪ و ﭘﺮوردﻩ ﺣﻀﺮت رﺑﻮﺑ ﺖﻴ رﲪﺖ
ﺷﺎﻣﻞﮐﻞ اﺳﺖ و ﺗﺎج اﻧﺴﺎﻧﯽ ز ﻳ ﻨﺖ ﻫﺮ ﺳﺮی * ﻴﲨﺪ ﻳ ﳍﺬا ﺑﺎ ﻊ ﻃﻮاﺋﻒ و
ﻣﻠﻞ ﺧﻮد را ﺑﺮادر ﮕﺮﻳﮑﺪﻳ داﻧﻨﺪ و ﺷﺎخ و ﺑﺮ
گ
و ﺷﮑﻮﻓﻪ و ﲦﺮ ﺷﺠﺮﻩ ء
واﺣﺪﻩ ﴰﺮﻧﺪ* ﻴ ﺮا ﲨﻳز ﻊ ﺳﻼﻟﻪ ﺣﻀﺮت آدﻣﻨﺪ و ﻟﺌ ﻳ ﺂﻟﯽ ﮑﺼﺪف * ﺎ� ﺖ ﻳ
ﻳا ﻨﺴﺖﮐﻪ ﳏﺘﺎج ﺗﺮ ﺑ ﻴ ﺘﻨﺪ ﻧﺎداﻧﺎﻧﻨﺪ ﺟﺎﻫﻼﻧﻨﺪ ﻳﺑﺎ ﻳ ﺪ ﻫﺪا ﻳ ﺖ ﳕﻮد ﻣﺮ ﺪ ﻳ ﻀﺎﻧﻨﺪ ﺑﺎ