328 / 698
٣٢٧
ﮔﺎﻩ ﺑﻪ
ﮔﻔﺘﻪ
ﻫﺎﻯ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﺩﻧﻴﺎ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻗﻮﻡ ﻭ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﻭ ﺩﻭﺭﻩ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺟﻮﻉ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ
ﺩﻭﺳﺖ ﻭ ﺩﺷﻤﻦ ﺍﺯ ﻳﻮﻧﺎﻧﻰ ﻭ ﺭﻭﻣﻰ ﻭ ﻋﺮﺏ ﻭ ﻳﻬﻮﺩ ﻭ ﻫﻨﻮﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﻋﺪﻳﺪﮤ
ﺍﺭﻭﭘﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﻫﺮﻭﺩﻭﺕ ﻭ ﮔﺰﻧﻔﻮﻥ ﻭ ﺍﻓﻼﻃﻮﻥ ﺗﺎ ﻭﻟﺘﺮ ﻭ ﻣﻮﻧﺘﺴﮑﻴﻮ ﻭ ﺍﺭﻧﺴﺖ ﺭﻧﺎﻥ ﻭ
ﻣﺴﺘﺸﺮﻗﻴﻦ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻭ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﮐﻠﻤﺎﺗﺸﺎﻥ ﺗﺘﺒّﻊ ﺑﻪ
ﻋﻤﻞ ﺁﻳﺪ ﺩﻓﺎﺗﺮ ﭼﻨﺪ
ﻣﻰ
ﺗﻮﺍﻥ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺩﺍﺩ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺣﻖّ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﮔﻔﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺻﺮﺍﺣﺖ ﻳﺎ ﮐﻨﺎﻳﻪ ﻭ
ﻋﺎﻣﺪﴽ ﻳﺎ ﻣﻦ ﻏﻴﺮ ﻗﺼﺪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻳﺎ ﻏﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻧﻤﻮﺩﻩ
. ﺍﻧﺪ
ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺩﻳﮕﺮ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺳﻴﺎﺩﺕ ﺍﺯ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺳﻠﺐ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻏﻠﺒﮥ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﺧﺎﺭﺟﻰ ﺫﻭﻕ
ﺳﻠﻴﻢ ﻭ ﻃﺒﻊ ﺭﻗﻴﻖ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺭﺍ ﻣﺤﺠﻮﺏ ﮐ
ﺮﺩﻩ، ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻴﺖ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﺩﻧﻴﺎ
ﮐﻪ ﻣﺎ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﺗﻨﺰﻝ ﻭ ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ
...
١٦٤
ﺁﻳﺎ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﻣﺴﺎﻭﻯ ﺑﺎ ﺑﻰ
ﻭﻃﻨﻰ ﺍﺳﺖ؟
ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠﻪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻫﻤﮥ ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮﺩﻡ ﮐﺸﻮﺭ ﺧﻮﺩ ﻭ ﻫﻤﮥ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ
ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺍ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻭﻃﻦ ﺧﻮﺩ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭﻳﻢ ﺩﺭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﭼﻴﺰ ﺗﺎﺯﻩ
ﺍﻯ ﻧﻴﺴﺖ
ﺍﻣ.
ﺎ ﺍﻳﻦ
ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻭ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﻭ ﺗﻌﺼّ
ﺐ ﺯﺩﮤ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﺳﺘﻴﺰﺍﻥ ﺟﺎﻯ ﻧﮕﺮﻓﺖ ﻭ
ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﺧﻮﺩ ﻋﻼﻗﻪ
ﺍﻯ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﻓﻘﻂ ﻋﻼﻗﻪ ﺑﻪ ﺯﺍﺩﮔﺎﻩ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺎﻳﮥ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﻧﻤﻰ
. ﺩﺍﻧﻨﺪ
ﺍﺩﻭﺍﺭﺩ ﺟﻰ
.
ﺑﺮﺍﻭﻥ ﻣﺴﺘﺸﺮﻕ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﻰ ﺷﺎﻳﺪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﮐﺴﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑ
ﺎ ﺗﻮﺟّﻪ
ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺁﻣﻮﺯﻩ
،
ﻣﻴﻬﻦ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺯﻳﺮ ﺳﺆﺍﻝ ﺑﺮﺩ
.
ﻭﻯ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ
ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻣﺸﺮﻭﻃﻴﺖ
ﺍﻳﺮﺍﻥ
۱۹۰۵
-
۱۹۰۹
ﺑﺎ ﻧﻘﻞ ﺟﻤﻠﮥ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠﻪ
ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﻻ ﺁﻭﺭﺩﻳﻢ
ﻧﻮﺷﺖ
:
ﺍﺣﺴﺎﺳﻰ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻤﺠﻴﺪ ﺍﺳﺖ ﺍﻣّﺎ ﺷﺎﻳﺪ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺑﺤﺮﺍﻧﻰ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﻳﺦ
ﺍﻳﺮﺍﻥ
]
ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻣﺸﺮﻭﻃﻴﺖ
[
ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ
. ﺁﻳﺪ
1910: 424)
(Browne:
164
ﻧﻘﻞ ﺍﺯ ﻣﻘﺎﻟﮥ
»
ﭼﺮﺍ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ
«
، ﺑﻪ ﻗﻠﻢ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﻓﺮﻭﻏﻰ
)
۱۲۵۴ -
۱۳۲۱
. ] ﺵ
۱۹۱۶ -
۱۹۴۲
.[(. ﻡ
ﻳﺎﺩﻧﺎﻣﮥ ﺟﻴﻮﺍﻧﺠﻰ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﻣﻮﺩﻯ
Modi
)
ﺍﺯ ﭘﺎﺭﺳﻴﺎﻥ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪ ﻫﻨﺪ
( ،
۱۹۳۰
، ﺗﺠﺪﻳﺪ ﭼﺎﭖ
:
ﺩﺭ ﻣﺠ
ﻤﻮﻋﮥ ﻣﻘﺎﻻﺕ ﻣﺤﻤﺪﻋﻠﻰ ﻓﺮﻭﻏﻰ
)
ﺫﮐﺎءﺍﻟﻤﻠﮏ
، ﺟﻠﺪ (
۱
، ﭼﺎﭖ
ﺳﻮﻡ، ﺍﻧﺘﺸﺎﺭﺍﺕ ﺗﻮﺱ
۱۳۸۷
، ﻭ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻫﻤﺖ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺍﻳﺮﺝ ﺍﻓﺸﺎﺭ ﺩﺭ ﻧﺸﺮﻳﮥ
ﻧﮕﺎﻩ ﻧﻮ
، ﺷﻤﺎﺭﻩ
۸۱
ﺑﻬﺎﺭ
۱۳۸۸
. ، ﺗﻬﺮﺍﻥ