384 / 698
٣٨٣
ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺭﮊﻳﻢ ﻭ ﭼﻪ ﺍﻳﺪﺋﻮﻟﻮﮊﻯ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﻮﺩﻩ، ﺍﺯ ﻫﻴﭻ
ﮔﻮﻧﻪ ﺣﻘﻮﻗﻰ
ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ
ﺍﻧﺪ
...
ﺍﺯ ﺁﻏﺎﺯ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ، ﺭﮊﻳﻢ ﺧﻤﻴﻨﻰ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ
ﺭﮊﻳﻢ ﺷﺎﻩ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ
ﻫﺎﻯ
۱۹۵۵-۵۶
، ﺑﻄﻮﺭ ﻓﺰﺍﻳﻨﺪﻩ
ﺍﻯ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﭘﻴﺸﺮﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ
ﺭﺍ ﺳﺮﮐﻮﺏ ﻣﻰ
ﮐﻨﺪ ﻭ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺳﺘﺎﻭﻳﺰ ﺳﺮﮐﻮﺏ ﺩﺳﺘﺠﺎﺕ ﺩﻳﮕﺮ ﻗﺮﺍﺭ
... ﺩﻫﺪ ﻣﻰ
ﺧﻤﻴﻨﻰ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﺍﺯ ﺷﺎﻩ ﻗﺴﻰ
ﺗﺮ ﺍﺳﺖ
.
١٨٧
)
Martin 1984: 57-8
(
ﺷﺎﻳﺪ ﺩﮐﺘﺮ ﻣﻨﺼﻮﺭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺭﺍ ﺑﺘﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﺍﻥ ﻭ ﻓﺮﻫﻴﺨﺘﮕﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ
ﺩﻓﺎﻉ ﺍ
ﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﻭ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮﺍﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻌﺪﻭﺩ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﺍﻧﻰ ﺑﺸﻤﺎﺭ ﺁﻭﺭﺩ
ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺯﺣﻤﺖ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻭ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺘﻴﺠﮥ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺳﻴﺪ، ﺳﻮﺍﻯ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻼّﻳﺎﻥ
ﻳﮏ ﻗﺮﻥ ﻭ ﻧﻴﻢ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﮔﻮﺵ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ
. ﺍﻧﺪ
ﻣﺜﺎﻝ ﺩﮐﺘﺮ ﻣﻨﺼﻮﺭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﮐﻠﻴﺪ ﭘﺮﺳﺶ ﺯﻳﺮ ﺍﺳﺖ
:
ﺟﻨﺒﺶ ﺍﻧﻘﻼﺑﻰ ﻣﺮﺩﻡ
ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺮﺍﻯ
ﺑﺮﭘﺎﺋﻰ
»
ﺁﺯﺍﺩﻯ ﻭ ﻋﺪﺍﻟﺖ
«
ﺩﺭ ﺗﻀﺎﺩ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﺳﺘﻴﺰﻯ ﺭﮊﻳﻢ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﻧﮕﻰ ﺍﺯ
ﻋﺪﺍﻟﺖ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺳﺎﻋﺎﺕ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺑﺎ ﺧﺸﻢ ﻭ ﮐﻴﻨﻪ
ﺍﻯ
ﺳﻬﻤﮕﻴﻦ ﺁﻏﺎﺯ ﮔﺮﺩﻳﺪ
.
ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ
ﻫﺎ ﻣﺮﺩﻣﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺘﻴﻨﮓ
ﻫﺎﻯ ﺧﻴﺎﺑﺎﻧﻰ
ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺧﺮﻭﺵ ﺁﺯﺍﺩﻯ
ﻭ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﺳﺮ ﻣﻰ
ﺩﺍﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻇﻠﻢ ﻓﺎﺣﺶ ﺭﮊﻳﻢ ﺑﻪ
ﻳﮏ ﮔﺮﻭﻩ ﺩﻳﻨﻰ ﺳﺎﮐﺖ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ، ﺑﺎ ﺑﺎﻻ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻦ ﺷﺎﻧﻪ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭ ﺁﻥ ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺣﺘّﻰ
ﺑﻌﻀﻰ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺗﺠﺎﻭﺯﺍﺕ ﺷﺮﮐﺖ ﺟﺴﺘﻨﺪ؟ ﭼﺮﺍ ﺣﺰﺏ ﺗﻮﺩﮤ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﺍﻭﻝ
ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻳﺎﺭ ﻭ ﻣﺸﻴﺮ ﺧﻤﻴﻨﻰ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺳﺎﺑﻘﮥ ﻣﺒﺎﺭﺯﺍﺗﻰ
ﺍﺵ ﺣﺘﻰ ﻳﮏ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﮐﻮﭼﮏ
ﺑﻪ ﺳﺮﮐﻮﺑﻰ ﺑﻴﮕﻨﺎﻫﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﮑﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺟﺮﺍﻳﺪﺵ ﻳﮏ ﺧﻂ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻄﻠﺒﻰ ﻧﻴﺎﻣﺪ؟
ﻳﺎﻓﺘﻦ ﭘﺎﺳﺦ ﺍﻳﻦ ﺳﺆﺍﻝ ﻣﺸﮑﻞ ﻧﻴﺴﺖ
.
ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﺳﺘﻴﺰﻯ ﺭﺍ ﺍﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﺁﺳﺎﻥ ﻭ
ﻋﺎﺩﻯ ﺳﺎﺧﺖ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺕ ﻳﮏ ﻗﺮﻥ ﻭ ﻧﻴﻢ ﻣﻼّﻳﺎﻥ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮔﻬﻮﺍﺭﻩ ﺗﺎ ﮔﻮﺭ
ﺩﺭ ﮔﻮﺵ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻓﺮﻭ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻣﻰ
ﮐ. ﺷﺪ
ﻮﺩﮐﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺣﺘّﻰ ﻫﻤﺒﺎﺯﻯ
ﻫﺎﻯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ
ﮐﻮﭼﻪ ﻭ ﺧﻴﺎﺑﺎﻥ ﻧﺠﺲ ﻭ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻣﻰ
ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﺎﺯﻯ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﻋﻮﺍﻯ ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﻪ
ﺍﻯ
ﻣﻰ
ﺍﻧﺠﺎﻣﻴﺪ ﻧﺎﺳﺰﺍﻯ ﺩﻳﻨﻰ ﻧﺜﺎﺭﺷﺎﻥ ﻣﻰ
ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺑﺪﻭﻥ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺣﺘّﻰ ﻣﻌﻨﻰ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ
.
ﺍﻳﻦ
187
ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﮥ
The Nation
۲۷
ﻓﻮﺭﻳﻪ
۱۹۸۲ .