56 / 698
۵۵
ﺭﺍ ﻗﺎﻧﻊ ﻧﺴﺎﺧﺖ
.
ﺍﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﻓﺮﺩ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ، ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﻧﻴﺴﺖ، ﺑﻠﮑﻪ
ﺩﻳﻦ
ﺳﺘﻴﺰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ
ء
ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺳﺮ ﺳﺘﻴﺰ ﺩﺍﺭﺩ
.
ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭘﺲ
ﺍﺯ
ﺍﻳﻦ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﺴ
ﻟﻪﺄ
ﻯ ﺁﻥ ﺩﻭﺳﺖ
. ﺣﻞ ﺷﺪ
ﻳﻌﻨﻰ ﺧﺪﺍﻧﺎﺑﺎﻭﺭﺍﻥ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻗﺎﺑﻞ
ﺗﺤﻤﻞ
ﺗﺮﻧﺪ
...
١٣
ﺷﺮﺣﻰ ﮐﻪ ﺁﻗﺎﻯ ﮔﻨﺠﻰ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻇﺎﻫﺮﴽ ﺩﺭ ﺩﻓﺎﻉ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺘﺎﺭ ﺷﺪﻥ ﺣﻖ ﺷﻬﺮﻭﻧﺪﻯ
ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﺳﺖ، ﻭﻟﻰ
ﺍﻳﺸﺎﻥ
ﻧﻴﺰ، ﺑﺎ ﻫﻤﮥ ﮐﻮﺱ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﻯ، ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ
ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮔﺮﻳﺰﻯ ﺧﻼﺹ
. ﺪ ﻧﻤﺎﻳ
ﮐﻮﺷﺶ ﻣﻰ
ﮐﻨﺪ
ﺑﻪ ﺗﻮﺿﻴﺤﻰ ﺭﺍﺳ
ﺩﺭﻭﻍ ﻓﺮﺩ ﺖ ﻳﺎ
ﻣﻌﺘﺮﺽ ﺭﺍ ﺭﺍﺿﻰ ﻧﮕﺎﻩ
ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺭﺍ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻧﻤﻰ
ﺩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﭙﺮﺳﺪ
:
ﺑﻪ ﭼﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﻳﮏ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺳﺨﻨﺮﺍﻧﻰ ﻣﻦ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﭼﻮﻥ
ﺟﺬﺍﻣﻴﺎﻥ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻧﻤﻮﺩ؟
ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ
ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺮﺩﻡ
ﺍﻳﺮﺍﻥ
ﮐﻪ
ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﻭ ﻓﺎﻣﻴﻞ
ﻳﺎ ﻫﻤﮑﺎﺭ
ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩ
ﺍﺭﻧﺪ
ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﮐﻠّ
ﻣﺮﺩﻣﺎﻧﻰ ﻰ
ﺩﺭﺳﺘﮑﺎﺭ
، ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ، ﺑﺎ ﺍﺩﺏ
ﻭ ﺻﻠﺢ ﭘﻴﺸﻪ
ﻣﻰ
. ﺷﻨﺎﺳﻨﺪ
ﺑﻴﻦ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻗﺎﭼﺎﻗﭽﻰ ﻭ ﺩﺯﺩ ﻭ ﺯﻥ ﻓﺎﺣﺸﻪ
ﻭ ﻓﺴﺎﺩ ﺍﺧﻼﻗﻰ
ﺳﺮﺍﻍ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ
.
ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ
ﺍﻣﺎﻧﺖ ﻭ ﺻﺪﺍﻗﺖ ﻣﻰ
ﺳﺘﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺍﺧﻼﻕ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺍﻳﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﻋﻴﺒﻰ ﻧﻤﻰ
ﻳﺎﺑﻨﺪ ﻭﻟﻰ
ﺍﻓﺴﻮﺱ
ﺧﻮﺭ ﻣﻰ
ﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮﺩﻣﻰ
ﺑﻬﺎﺋﻰ
. ﻫﺴﺘﻨﺪ
ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ
ﻫﺮﺍﺱ ،
ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ
ﺑﭙﺮﺳﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﻦ ﭼﻪ ﻣﻰ
. ﮔﻮﻳﺪ
ﮔﻮﺋﻰ
ﺑﻴﻢ ﺁﻥ ﺩﺍ
ﺭﻧﺪ
ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ
ﻫﺎ ﺩﻳﻦ
ﺁﺑﺎء ﻭ
ﺍﺟﺪﺍﺩﻯ ﺭﺍ، ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻣﻼّ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰ
ﺩﻫﺪ ﻭ ﺑﻬﺸﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ
ﺧﻮﺩ ﻣﻰ
ﺧﺮﺩ، ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩ
.
ﺑﺮﺧﻰ ﻫﻢ
ﺑﻴﻢ ﺩﺍ
ﺭ
ﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻌﺎﺷﺮﺕ
ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﻮﺟﺐ
ﺩﺭﺩﺳﺮﺷﺎﻥ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﻭ ﻓﺎﻣﻴﻞ ﺭﺍ ﺑﺪﮔﻤﺎﻥ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ
ﻣﺒﺎﺩﺍ
ﺍﻳﻨﺎﻥ ﻧﻴﺰ
ﺑﻪ
ﺍﻳﻦ
ﺩﻳﻦ
ﮔﺮﺍﻳﺸﻰ ﺩﺍﺭﻧﺪ
.
ﮔﺮﻭﻩ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻯ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﺩﻳﻨﻰ
،
ﻳﺎ ﻻﺍﻗﻞ ﺑﻪ ﺁﺧﻮﻧﺪ ﻭ ﻣﻼّ
ﻣﻌﺘﻘﺪ
ﻧﺒﻮﺩﻩ
ﻭ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ
13
ﺳﺎﻳﺖ ﺭﺍﺩﻳﻮ ﺯﻣﺎﻧﻪ
۱۷
ﺧﺮﺩﺍﺩ
۱۳۸۶ .
ﻣﻮﺟﺐ ﺩﻟﮕﺮﻣﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑ
ﺎ ﺳﺨﺖ
ﮔﻴﺮﻯ
ﻫﺎﻯ
ﺳﺎﻝ
ﻫﺎﻯ ﺍﺧﻴﺮ ﻭ ﺷﺪّ
ﺕ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺁﺯﺍﺭ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ، ﺟﻤﻌﻰ ﺍﺯ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎﻥ، ﻣﻔﺴّﺮﻳﻦ، ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ،
ﻃﺮﻓﺪﺍﺭﺍﻥ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﻭ ﺍﻫﻞ ﻗﻠﻢ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺎ ﺑﻴﺎﻧﻴﻪ
ﻫﺎ ﻭ ﻣﻘﺎﻻﺕ ﻭ ﮔﻔﺘﺎﺭﻫﺎﻯ ﺭﺍﺩﻳﻮﺋﻰ ﻭ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻰ
ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﺩﻓﺎﻉ ﺍﺯ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ
. ﺍﻧﺪ
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺩﺭ ﭘﺎ
ﻳﺎﻥ ﮐﺘﺎﺏ
ﺷﺮﺣﻰ ﺁﻭﺭﺩﻩ
. ﺍﻳﻢ