586 / 698
۵٨۵
ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﺎﻡ ﺑﺮﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ
.
ﺳﻮﺍﻯ ﺁﻥ ﻣﺠﻤﻊ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ
ﺑﻴﺴﺖ ﻗﻄﻌﻨﺎﻣﻪ ﺑﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﺒﻨﻰ ﺻﺎﺩﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ
.
ﺩﺭ ﻗﺒﺎﻝ ﺍﻳﻦ ﺷﮑﺎﻳﺖ
ﻫﺎ ﻋﮑﺲ
ﺍﻟﻌﻤﻞ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ ﺗﮑﺮﺍﺭ
ﺣﺮﻑ
ﻫﺎﻯ ﮔﺬﺷﺘﮥ ﺍﻳﺸﺎ
ﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺖ ﺩﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ، ﺳﺎﺧﺘﮥ ﺩﺳﺖ ﺭﻭﺱ ﻭ ﺍﻧﮕﻠﻴﺲ
ﺍﺳﺖ، ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺟﺎﺳﻮﺳﺎﻥ ﺻﻬﻴﻮﻧﻴﺴﻢ ﻭ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺍﻳﻦ ﺩﻳﻦ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺍﺧﺘﻼﻑ
ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﻣﺜﺎﻝ ﺁﻥ
.
ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﮊﻳﻢ ﻇﺎﻫﺮﴽ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺗﻔﮑﺮ ﮐﺎﻣﻼً
ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ
ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺷﺎﻣﻞ ﻫﻤﮥ ﻣﺮﺩﻡ ﺣﺘّﻰ ﺑﻰ
ﺩﻳﻨﺎﻥ ﻫﻢ ﻣﻰ
ﺷﻮﺩ ﻭ ﻣﺎﺩﺍﻡ ﮐﻪ ﺟﺮﻡ ﮐﺴﻰ
ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﺛﺎﺑﺖ ﻧﺸﺪﻩ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻳﺎ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ
ﺭﺳﺎﻧﺪ
.
ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺭﮊﻳﻢ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺎ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺗﻈﺎﻫﺮ ﻣﻰ
ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﻓﺸﺎﺭﻫﺎﻯ ﺑﻴﻦ
ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺍﻋﺘﻨﺎﺋﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ
ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺟﺰﻭﻩ
ﺍﻯ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﻰ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ
»
ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ
ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ
«
ﺷﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ
۱۸
ﻧﻮﺍﻣﺒﺮ
۱۹۸۲ ] ۲۷
ﺁﺑﺎﻥ
۱۳۶۱ [
ﺩﺭ
ﺑﻴﻦ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﮐﻤﻴﺘﮥ ﺳﻮﻡ ﻣﺠﻤﻊ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ ﺗﻮﺯﻳﻊ ﮐﺮﺩ
.
ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﺰﻭﮤ
۳۲
ﺻﻔﺤﻪ
ﺍﻯ،
ﺳﻮﺍﻯ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺩﻳﮕﺮ،
۱۲
ﺻﻔﺤﻪ ﻣﺼﺮﻭﻑ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﺷﮑﺎﻳﺎﺕ
ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻴﻦ
ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩ
ﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻌﺮّﺽ ﻭ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﺑﻪ ﺣﻘﻮﻕ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ
ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ
ﺹ)
۳۰ (
ﻣﻰ
ﻧﻮﻳﺴﺪ
:»
ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﭼﻨﺪ ﺻﺪ ﻧﻔﺮ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﻓﺮﻗﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﻫﻴﭻ
ﮔﻮﻧﻪ ﺍﺭﺯﺵ ﻋﻘﻼﻧﻰ ﻭ ﻳﺎ ﺳﻴﺎﺳﻰ
-
ﺍﻳﺪﺋﻮﻟﻮﮊﻯ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﻣﺎ ﺧﻄﺮﻧﺎﮎ ﺑﻪ
ﺣﺴﺎﺏ ﻧﻤﻰ
. « ﺁﻳﺪ
(Martin 1984: 41)
ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ، ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﻫ
ﺮﮔﺰ ﺩﺳﺘﺎﻭﻳﺰﻫﺎﻯ ﻫﻤﻴﺸﮕﻰ ﺧﻮﺩ ﻣﺒﻨﻰ ﺑﺮ
ﺧﻄﺮ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺗﻔﺮﻗﻪ ﺩﺭ ﺍﺳﻼﻡ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺟﺎﺳﻮﺳﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﻭ
ﺻﻬﻴﻮﻧﻴﺴﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻧﻨﻬﺎﺩﻩ
. ﺍﻧﺪ
ﺍﺯ ﺩﻫﮥ
۱۹۸۰
ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﺑﺎﻻ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﻮﺝ ﻓﺸﺎﺭ ﻭ ﮐﺸﺘﺎﺭ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﮐﻤﻴﺴﻴﻮﻥ ﺣﻘﻮﻕ
ﺑﺸﺮ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻭﻇﻴﻔﮥ
ﺷﺎﻥ ﺗﺤ
ﻘﻴﻖ ﻭ ﺑﺮﺭﺳﻰ ﻭﺿﻊ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ
ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮐﺮﺩ
.
ﺍﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﺎ ﺳﻔﺮ ﺑﻪ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺨﺘﻠﻒ
ﮔﺰﺍﺭﺵ
ﻫﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﻭﺿﻊ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮐﻤﻴﺴﻴﻮﻥ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ
.
ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ
ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ
Andres Aguilar
ﺍﺯ ﻭﻧﺰﻭﺋﻼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ
۱۹۸۴
ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﻤﺖ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ