76 / 698
٧۵
ﺯﻣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺗﻘﻮﻳﻢ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺳﺎﻝ ﻗﻤﺮﻯ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﻧﺎﻡ ﻣﺎﻩ
ﻫﺎ
ﻯ ﺷﻤﺴﻰ ﻣﺮﺳﻮﻡ
ﻧﺒﻮﺩ
ﺍﻳﻦ ﺩﻳﻦ ﺳﺎﻝ ﺷﻤﺴﻰ ﺭﺍ ﻣﺒﻨﺎﻯ ﺗﻘﻮﻳﻢ ﻭ ﻋﻴﺪ ﻧﻮﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﺟﺰء ﺍﻋﻴﺎﺩ ﺭﺳﻤﻰ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺁﻏﺎﺯ
ﺳﺎﻝ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ
.
ﺍﮐﻨﻮﻥ ﻧﻮﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﮔﺮﻳﻦ
ﻟﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺮﺯﻳﻞ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺟﻤﻊ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ
ﺩﺭ
ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺻﺪ
ﮐﺸﻮﺭ ﺟﺸﻦ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻰ
ﺷﻮﺩ ﻭ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ
ﻫﺎ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮓ
ﻫﻤﻪ ﺳﺎﻟﻪ ﺩﺭ ﻧﻮﺭﻭﺯ
ﺑﺎ
ﺁﺋﻴﻦ
ﮐﻬﻦ ﺍﻳﺮﺍﻥ
ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻋﻬﺪ ﻣﻰ
. ﮐﻨﻨﺪ
ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺯﺭﺩﺷﺘﻰ ﻭ ﻳﺎ ﻳﻬﻮﺩﻯ
ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ
ﮐﻪ
ﺍﺯ ﺍﻗﻠﻴﺖ
ﻫﺎﺋﻰ
ﻣﻮﺭﺩ ﺳﺘﻢ
ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ
ﺭﻭﺁﻭﺭﺩﻧﺪ
ﺑﺎ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻥ ﺩﻳﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﺩﭼﺎﺭ ﺭﻧﺞ
ﻫﺎ ﻭ ﻣﺼﻴﺒﺖ
ﻫﺎﻯ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﻫﻢ
ﻣﻴﻬﻨﺎﻥ
ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺸﺎﻥ ﺷﺪﻧﺪ
ﻭ.
ﻟﻰ ﺁ
ﻳﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺩﺭ ﺟﺴﺘﺠﻮﻯ
ﻧﻬﻀﺘ
ﻰ
ﺍﺻﻼﺡ
ﻠﺐ ﻃ
ﻭ ﻧﻮﺟﻮ
ﺑﻮﺩﻧﺪ
ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﺷﺎﻥ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺑﻮﺩ
ﺑﺎ ،
ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ
ﺩﻳﻨﻰ ﻭ
ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻨﺎﻓﺎﺗﻰ
ﻧ
ﺪﺍﺷﺖ
، ﻭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻫﺰﺍﺭﺳﺎﻟﮥ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻥ ﻧﺠﺎﺕ
ﺑﺨﺸﻰ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺳﻮﺷﻴﺎﻧﺲ ﻳﺎ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻩ ﻣﻰ
. ﺳﺎﺧﺖ
ﺑﻨﻴﺎﻥ
ﮔﺬﺍﺭﺍﻥ ﺩﻳﻦ
ﺑﻬﺎﺋﻰ
،
ﺑﺠﺎﻯ ﮔِﻞ
ﺍﻧﺪﻭﺩ
ﺳﺎﺧﺘﻦ
ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ،
ﺍﻓﺘﺨﺎﺭﺍﺕ
ﮐﻬﻦ
ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭ ﺧﻮﺩ
ﺳﺘﻮﺩﻧﺪ
ﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺁﻏﺎﺯ ﺭﺳﺎﻧﺪﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﻭ ﺗﺮﻗﻰ
ﺟﺰﺋﻰ ﺍﺯ ﺗﻌﺎﻟﻴﻤﺸﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻧﺪ
ﺍﺯ.
ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء
ﻣﺜﺎﻝ ﻣﻰ
ﺁﻭﺭﻳﻢ
:
ﺩﺭ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﺍﻥ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﮐﺸﻮﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﻠﺐ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺷﻤﻊِ
ﺭﻭﺷﻦ،
ﻧﻮﺭﺑﺨﺶ ﻫﻤﮥ ﺁﻓﺎﻕ ﺑﻮﺩ
.
ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺷﮑﻮﻩ ﻭ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻰ
ﺍﺵ ﺑ
ﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻔﻖ
ﺻﺒﺤﮕﺎﻫﻰ ﺍﺯ ﺍﻓﻖ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺮﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﻮﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﻓﺮﻭﺯ ﺩﺍﻧ
ﺶ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮕﺶ
ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ
ﻫﺎﻯ ﺷﺮﻕ ﻭ
ﻏﺮﺏ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ
.
ﺁﻭﺍﺯﮤ ﺟﻬﺎﻧﮕﻴﺮﻯ
ﺗﺎﺟﺪﺍﺭﺍﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ
ﺣﺘّﻰ
ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﻣﺮﺩﻡ ﻗﻄﺐ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ
ﻭ
ﻃﻨﻴﻦ
ﻗﺪﺭﺕ
ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻫﺎﻧﺶ، ﺣﮑﻤﺮﺍﻧﺎﻥ ﻳﻮﻧﺎﻥ ﻭ ﺭﻭﻡ ﺭﺍ ﺧﺎﮐﺴﺎﺭ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻥ
ﺑﺮﺩﺍﺭ ﺳﺎﺧﺘﻪ
ﺑﻮﺩ
.
ﺧﺮﺩ
ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﮐﺸﻮﺭﺩﺍﺭﻳﺶ ﺣﮑﻤﺎﻯ ﻧﺎﻣﺪﺍﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺧﻴﺮﻩ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ
ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺁﻥ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻭ ﺳﺮﻣﺸﻘﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﺎﻥ ﮔﻴﺘﻰ ﺑﺸﻤﺎﺭ ﻣﻰ
. ﺁﻣﺪ
ﻣﻠﺖ ﺍﻳﺮﺍﻥ
ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﻣﻠﺖ
ﻫﺎ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻧﮕﻴﺮﻯ ﺷﻬﺮﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺗﻤﺪّ
ﻥ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﺮﺍﻓﺮﺍﺯ
. ﺑﻮﺩ
ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻣﺮﮐﺰ ﺻﻨﻌﺖ ﻭ ﻋﻠﻮﻡ، ﺳﺮﭼﺸﻤﮥ ﻫﻨﺮ ﻭ ﻓ
ﺁﻭﺭﻯ ﻦ
ﻫﺎﻯ ﺑﺰﺭﮒ، ﻭ ﮐﺎﻧﻮﻥ
ﻓﻀﻴﻠﺖ ﻭ ﺻﻔﺎﺕ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﮤ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﻰ
. ﺷﺪ
ﺩﺍﻧﺶ ﻭ ﻫﻮﺵ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﻦ
ﮐﺸﻮﺭِ ﺑﻠﻨﺪﭘﺎﻳﻪ ﻣﺎﻳﮥ ﺣﻴﺮﺕ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﻮﺷﻴﺎﺭﻯ ﻭ ﺯﻳﺮﮐﻰ ﺍﻳﺸﺎﻥ
ﺭﺷﮓ