One Hundred and Sixty Years

75 / 698

٧۴
ﺮﺏ ﻏ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﻗﺎﺟﺎﺭﻳﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻣﻰ ﮐﺮﺩ ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻳﺎﻓﺖ .
ﺩﺭ ﻫﻤﻪ
ﭘﺮﺳﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﻻ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻳﺎﺩ ﮐﺮﺩﻳﻢ ۲۵ ﺩﺭﺻﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﭘﻴﺮﻭ ﻫﻴﭻ
ﺩﻳﻦ ﻭ ﻣﺬﻫﺐ ﻭ ﺁﺋﻴﻨﻰ ﻧﻤﻰ. ﺩﺍﻧﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﺭﻗﻢ ﺑﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺭﻗﻢ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﻫﻤﮥ ﻣﻤﺎﻟﮏ
ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺩﺭ ﺣﺪّ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺎﻻﺋﻰ ﺍﺳﺖ . ﺣﺘّﻰ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﺑﻰ ﺩﻳﻨﺎﻥ ﺍﺭﻭﭘﺎﺋﻰ ﻧﻴﺰ ﺭﻗﻢ
ﭼﺸﻤﮕﻴﺮﻯ ﻣﻰﺑﺎﺷﺪ . ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭﺻﺪ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺭﻭﻧﺪﮔﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﻰ ﻣﻤﺎﻟﮏ
ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺍﺯ ۴ ﻳﺎ ۵ ﺩﺭﺻﺪ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﻧﻤﻰ ﮐﻨﺪ ﻭﻟﻰ ۹۵ ﺩﺭ ﺻﺪ ﺩﻳﮕﺮ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻣﺎﻟﻴﺎﺕ
ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻏﺒﺖ ﻣﻰ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺩﻳﻨﻰ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ
ﻣﺴﻴﺤﻰ ﻣﻰﻧﺎﻣﻨﺪ . ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﺑﺎ ﻳﺪ ﺭﻗﻢ ۲۵ ﺩﺭ ﺻﺪ ﺑﻰ ﺩﻳﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ، ﺑﺎ ﺁﻥ
ﺳﺎﺑﻘﮥ ﺷﺪﻳﺪ ﺩﻳﻨﻰ ﻭ ﺑﺎ ﺣﮑﻮﻣﺘﻰ ﺍﺳﻼﻣﻰ ، ﺩﺭﺻﺪﻯ ﺑﺎﻻ ﺗﻠﻘﻰ ﮐﺮﺩ .
ﺑﺪﻳﻦ
ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﺎ ﺍﻓﺰﻭﻧﻰ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﻣﻠّﻰ ﻭ ﻋِﺮﻕ ﻣﻴﻬﻦ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ، ﮐﻪ ﺍﺯ
ﺍﻭﺍﺧﺮ ﺩﻭﺭﮤ ﻗﺎﺟﺎﺭﻳﻪ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ، ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻡ ﻭ ﺩﻳﻦ ﺍﺟﺪﺍﺩﻯ ﻧﻴﺰ ﺭﻭ ﺑﻪ
ﻓﺰﻭﻧﻰ ﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺧﻼٔ ﻓﮑﺮﻯ ﻭ ﻋﻘﻴﺪﺗﻰ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺁﻓﺖ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻏﺮﺑﺰﺩﮔﻰ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ
ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻭ ﻫﻮﻳّ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﺍﻥ ﺖ ﻣﺎ ﺍﻓﺘﺎﺩ . ﺣﺘّﻰ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺍﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﻭﻗﺘﻰ ﺭﺍﻩ
ﻧﺠﺎﺕ ﮐﺸﻮﺭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺳﻮ ﺑﺴﺘﻪ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺭﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﺎﺭ ﺑﺴﺮ
ﺑﺎ ﻫﺎ
ﺳﺮﻳﺸﻢ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ
ﺧﺮﻭﺍﺭ ﺧﺮﺍﻓﺎﺕ ﻭ ﺗﻌﺼّ ﺒﺎﺕ، ﺗﻤﺎﻡ ﺭﻭﺯ
ﻧﺠﺎﺕ ﻫﺎﻯ ﻧﻪ
ﮐﺸﻮﺭ ﺭﺍ ﻣﺴﺪﻭﺩ ﺳﺎﺧﺘﻪﺍﻧﺪ، ﻳﮑﺒﺎﺭﻩ
ﺑﻪ ﺩﺍﻣﺎﻥ ﻓﺮﻧﮕﻰ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻟﺤﺎﻅ ﻓﺮﻧﮕﻰ
.ﺷﻮﺩ ٢٤
ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺣﺎﻝ ﺑﺎ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﺩﻳﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻫﻮﻳّ ﺖ ﺗﺎﺯﮤ ﺩﻳﻨﻰ ﻭ ﻣﻠّﻰ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻗﻮﺕ ﮔﺮﻓﺖ .
ﺁﻧﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﮔﺮﻭﻳﺪﻧﺪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺖ ﺭﺍ ﺁﺋﻴﻨﻰ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﺑﺮﺧﺎﺳ ﺘﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺍﻯ
ﻧﻬﺎﺩﻫﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺯﺭﺩﺷﺖ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻫﻮﻳّ ﺖ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺗﻮﺍﻓﻖ . ﺩﺍﺷﺖ
ﺳﻮﺍﻯ ﺁﻥ
ﺩﻳﻨﻰ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﭘﻴﺸﺮﻭ ﻭ ﻣﺘﺮﻗﻰ ﮐﻪ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺁﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻭ ﻓﺮﺩﺍ . ﺑﻮﺩ ﻯ ﺟﻬﺎﻥ ﭼﻨﺪ
ﻣﺜﺎﻝ ﺷﺎﻫﺪ ﺍﻳﻦ ﺍﺩﻋﺎ ﺍﺳﺖ .
24 ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺳﻴﺪ ﺣﺴﻦ ﺗﻘﻰ ﺯﺍﺩﻩ ﺍﺩﻳﺐ ﻭ ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪﺍﺭ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﻮﺷﺖ : » ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﻇﺎﻫﺮﴽ ﻭ
ﺑﺎﻃﻨﴼ، ﺟﺴﻤﴼ ﻭ ﺭﻭﺣﴼ ﻓﺮﻧﮕﻰ ﻣﺂﺏ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﺲ «.) ﻣﺠﻠﮥ ﮐﺎﻭﻩ ﺩﻭﺭﮤ ﺟﺪﻳﺪ ، ﺳﺎﻝ ۵ ، ﺷﻤﺎﺭﻩ ۳۶ ،
۲۲ ﮊﺍﻧﻮﻳﻪ ۱۹۲۰ ﺹ ۲ .( ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﻭﻯ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺣﺮﻑ ﺍﺳﺘﻐﻔﺎﺭ ﻧﻤﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﺍﻳﻦ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺑﺮ ﺁﺛﺎﺭ
ﺑﺮﺧﻰ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻭ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻧﻬﺎﺩ .